พระครูอาทรประชานาถ (ติกขปญโญ ) ชื่อเดิม อลงกต พลมุข เกิดเมื่อ พ.ศ. 2496 ภูมิลำเนาเดิม อยู่ที่จังหวัดราชบุรี บิดารับราชการกรมทางหลวง มารดาเสียชีวิตตั้งแต่ท่านยังวัยเยาว์
ได้รับการศึกษาครั้งแรกที่จังหวัดราชบุรี ต่อมาได้เรียนต่อที่กรุงเทพมหานคร แล้วย้ายที่เรียนไปตามจังหวัดต่างๆ อีกหลายแห่ง สาเหตุเพราะต้องติดตามโยมบิดาซึ่งเป็นข้าราชการต้องย้ายที่ทำงานไปหลายแห่ง จนเรียนจบระดับมัธยมศึกษาตอนปลาย
ต่อมาได้ศึกษาต่อที่มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ บางเขน สาขาวิศกรรมศาสตร์ สำเร็จการศึกษา ระดับปริญญาตรีจากนั้นได้ศึกษาต่อที่มหาวิทยาลัยแห่งชาติออสเตรเลีย สาขาวิศกรรมเครื่องกลจนสำเร็จการศึกษาระดับปริญญาโท แล้วสมัครเข้าทำงานที่กระทรวงเกษตรและสหกรณ์ แต่ทำงานอยู่ไม่นานก็เบื่อทางโลกจึงลาออกมุ่งศึกษาทางธรรม โดยอุปสมบทที่วัดบวรนิเวศเมื่อปี พ.ศ. 2522สังกัดธรรมยุติกนิกาย
ใน พ.ศ. 2529 ได้ย้ายมาอุปสมบท และจำพรรษาสังกัดมหานิกายณ วัดเขาสมโภชน์ อำเภอชัยบาดาล จังหวัดลพบุรี และเริ่มศึกษาทางธรรมอย่างจริงจังโดยออกธุดงค์ ไปตามเขาและถ้ำต่างๆ หลายจังหวัด เป็นระยะเวลาประมาณ 2 - 3 ปี จนธุดงค์กลับมาที่จังหวัดลพบุรี ในปี พ.ศ. 2531 พระเถรานุเถระได้ขอให้มาจำพรรษาที่วัด พระบาทน้ำพุ ซึ่งในขณะนั้นยังไม่มีเจ้าอาวาส และได้ตั้งพระอาจารย์อลงกต ติกขปัญโญเป็นเจ้าอาวาสมาจนถึงปัจจุบัน
ต่อมาได้มีโอกาสไปเยี่ยมผู้ป่วยโรคเอดส์ ณ โรงพยาบาลแห่งหนึ่งในกรุงเทพฯพบว่าผู้ป่วยเป็นจำนวนมาก ส่วนใหญ่จะเป็นผู้ที่ถูกทอดทิ้งไม่มีญาติขาดคนคอยดูแลจึงได้ช่วยดูแล มีผู้ป่วยหลายคนต้องเสียชีวิตในอ้อมแขนของท่าน
เมื่อกลับมายังวัดพระบาทน้ำพุ จึงมีความคิดว่า ควรหาสถานที่สำหรับเป็นที่พักพิงของผู้ป่วย โรคเอดส์ในระยะสุดท้ายของชีวิตสักแห่งหนึ่ง ประกอบกับองค์กรพุทธศาสนิกสัมพันธ์เพื่อสังคม ( พ.ส.ส. ) มีแนวคิดเช่นเดียว จึงได้ร่วมจัดตั้งโครงการธรรมรักษ์นิเวศน์ บ้านพักผู้ป่วยเอดส์ในระยะสุดท้ายขึ้นในปี พ.ศ. 2535 โดยระดมทรัพยากรต่างๆ ที่มีอยู่เท่าที่จะหาได้จัดสร้างเรือนพักสำหรับผู้ป่วย โดยขอรับการสนับสนุนจากองค์กรต่างๆ จัดตั้งผู้รับบริจาคหาทุนทรัพย์ เพื่อเป็นค่าใช้จ่ายให้กับผู้ป่วยพร้อมทั้งได้ออกแสดงพระธรรมเทศนาไปยังสถานที่ ต่างๆ เพื่อหาทุนทรัพย์สมทบเป็นค่าน้ำ ค่าไฟฟ้าค่ายา ค่าของเครื่องใช้ส่วนตัวของผู้ป่วย ฯลฯ
นับว่าเป็นผู้ส่งเสริมให้กับสังคมมีความเสียสละเอื้ออาทรเพื่อมนุษย์ ปลูกจิตสำนึกให้มีความเมตตา และมนุษยธรรม อันนำไปสู่ความคิดตามวิถีทางพระพุทธศาสนาโดยมีพระสงฆ์ แพทย์ พยาบาลอาสาสมัครเป็นผู้ดูแลผู้ป่วยร่วมกันช่วยควบคุมปริมาณการเผยแพร่โรคเอดส์ ช่วยให้ชุมชนไม่แสดงความรังเกียจ นอกจากนี้ยังได้จัดสาธารณกุศลสงเคราะห์ เช่น ที่พักอาศัย อาหาร เครื่องนุงห่ม และยารักษาโรค ให้กับผู้ป่วยทุกคน แม้กระทั่งการจัดการฌาปนกิจศพ
จากคุณงามความดีในการบำเพ็ญประโยชน์ต่อสังคมและประเทศชาติเป็นเวลานานทำให้มหาวิทยาลัย ธรรมศาสตร์ถวายปริญญาดุษฎีบัณฑิตกิตติมศักดิ์ สาขาสังคมสงเคราะห์แก่พระครูอาทรประชานาถในปี พ.ศ. 2540
การศึกษา
พ.ศ. 2511 ประถมศึกษาปีที่ 7 โรงเรียนนันท-วิทยา อ.เมือง จ.ขอนแก่น
พ.ศ. 2516 มัธยมศึกษาโรงเรียนเทพศิรินทร์ กรุงเทพมหานคร
พ.ศ. 2519 วิศวกรรมศาสตรบัณฑิต (เกียรตินิยมอันดับที่ 2) มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์
พ.ศ. 2522 วิศวกรรมศาสตรมหาบัณฑิต สาขาเครื่องกล มหาวิทยาลัยแห่งชาติออสเตรเลีย
พ.ศ. 2531 นักธรรมชั้นโท สำนักเรียนวัดพระบาทน้ำพุ ต.เขาสามยอด อ.เมือง จ.ลพบุรี
ปริญญาดุษฎีบัณฑิตกิตติมศักดิ์
พ.ศ. 2540 สาขาสังคมสงเคราะห์ศาสตร มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์
พ.ศ. 2542 สาขาพยาบาลศาสตร มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์
พ.ศ. 2544 สาขาปรัชญา มหาวิทยาลัยรามคำแหง
พ.ศ. 2545 สาขาสังคมวิทยาและมานุษยวิทยา มหาวิทยาลัยมหามกุฎราชวิทยาลัย
