ผู้เขียน หัวข้อ: ความกล้าหาญและความหวัง  (อ่าน 1505 ครั้ง)

0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้

ออฟไลน์ 時々होशདང一རພຊຍ๛

  • ต้นไม้ใหญ่ยืนหยัดมั่นคงดั่งภูผา
  • ****
  • กระทู้: 1011
  • พลังกัลยาณมิตร 1119
  • แสงทองส่องฟ้าคือชีวิต
    • ดูรายละเอียด
ความกล้าหาญและความหวัง
« เมื่อ: พฤษภาคม 19, 2016, 11:43:35 pm »



ถ่ายภาพโดย... 時々๛༢༠༡༦ कभी कभी 一

อยู่ให้เป็น - เย็นให้ได้

เพิ่งทานข้าวเย็นเสร็จมีแรง POST ต่อละวันนี้ไปงานวัน วิสาขบูชาที่มณฑลพิธีท้องสนามหลวง อากาศร้อนมากเลยครับความจริงผู้เขียนก็ป่วยอยู่แต่ประเมินกำลังตัวเองแล้วบอกว่าไปได้ก็เลยอาบน้ำแต่งตัว คว้ากล้องถ่ายรูปคู่กายแล้วก็จัดแจงโบกรถเมล์ตรงดิ่งไปท้องสนามหลวงเก็บภาพนิดหน่อยแล้วไปสวดมนต์ต่ออ้อ..ลืมบอกไปใกล้วันสุดท้ายแล้วเค้าคงปิดงานอีกประมาณ 2 วันภาพที่ได้มาได้ POST ให้ดูแล้วที่ห้องล้างรูปก็ไปดูแล เว็บ ฯ ของตัวเองบ้างแวะมาที่นี่บ้างตามแต่โอกาสจะอำนวยน่ะครับว่างเมื่อไรก็จะแวะมาที่นี่


ขอให้พยายามอย่างเต็มที่เพื่อเติมความกล้าหาญและความหวังให้กับคนที่เราพบอยู่ตรงหน้าขณะนี้แต่ละวัน และทุก ๆ วันขอให้พากเพียรทุกอย่างเพื่อสร้างแรงบันดาลใจและกำลังใจให้แก่ผู้อื่นและมั่นใจว่า ได้มีการเอาใจใส่ต่อกัลยาณมิตรของเราอย่างเต็มที่ผลไม้ที่อยู่บนต้น ไม่แน่เสมอไปว่า ผลที่สุกงอมเท่านั้นที่จะร่วง
หล่นแม้แต่ผลอ่อน ๆ ก็ยังสามารถที่จะร่วงหล่นได้ ฉันใดทุกวัยก็สามารถที่จะถึงมรณะวันหนึ่งวันใดก็ได้ ฉันนั้น









Photo By......कभीकभी一



https://k7591.wordpress.com/

ยังไม่ทันไรเลยชักง่วงนอนเสียละทำไงดีหว่า ? อากาศร้อนในเดือนเมษายน ฝนไม่ตกมาหลายเดือนแล้ว



พระผู้มีพระภาคเจ้า ตรัสกับพระภิกษุทั้งหลายว่า ดูกร ภิกษุทั้งหลาย รอยนิ้วมือ หรือรอยหัวแม่มือของช่างไม้ หรือลูกมือของช่างไม้ ย่อมปรากฏที่ด้ามมีดให้เห็น แต่ว่าช่างไม้หรือลูกมือของช่างไม้นั้น หารู้ไม่ว่าวันนี้ด้ามมีดของเราสึกไปเท่านี้ วานนี้สึกไปเท่านี้ วานซืนนี้สึกไปเท่านี้  มีความรู้แต่เพียงว่า ด้ามมีดนั้นสึก ๆ แม้ฉันใดดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ภิกษุประกอบเนือง ๆ ซึ่งภาวนานุโยค(การประกอบเนือง ๆ ซึ่งการอบรมเจริญปัญญา)อยู่ ก็ฉันนั้นเหมือนกัน ถึงแม้จะไม่มีความรู้อย่างนี้ว่าวันนี้ อาสวะ(กิเลสที่หมักดองไหลไป)ทั้งหลายของเราสิ้นไปเท่านี้วานนี้สิ้นไปเท่านี้ - วานซืนนี้สิ้นไปเท่านี้ก็จริง - แต่เธอก็รู้ว่าสิ้นไปแล้ว ๆ

(ข้อความบางตอนจาก...พระสุตตันตปิฏก สังยุตตนิกาย ขันธวารวรรค นาวาสูตร)

อย่าภูมิใจว่าได้วิ่งนำหน้าใคร ถ้ากำลังอยู่บนทางลงเหว.....ดังตฤณ อย่าภูมิใจว่าได้วิ่งนำหน้าใครถ้ากำลังอยู่บนทางลงเหว.....ดังตฤณอย่าภูมิใจว่าได้วิ่งนำหน้าใคร ถ้ากำลังอยู่บนทางลงเหว.....ดังตฤณอย่าภูมิใจว่าได้วิ่งนำหน้าใคร ถ้ากำลังอยู่บนทางลงเหว.....ดังตฤณอย่าภูมิใจว่าได้วิ่งนำหน้าใคร ถ้ากำลังอยู่บนทางลงเหว.....ดังตฤณอย่าภูมิใจว่าได้วิ่งนำหน้าใคร ถ้ากำลังอยู่บนทางลงเหว.....ดังตฤณอย่าภูมิใจว่าได้วิ่งนำหน้าใคร ถ้ากำลังอยู่บนทางลงเหว.....ดังตฤณอย่าภูมิใจว่าได้วิ่งนำหน้าใคร ถ้ากำลังอยู่บนทางลงเหว.....ดังตฤณอย่าภูมิใจว่าได้วิ่งนำหน้าใคร ถ้ากำลังอยู่บนทางลงเหว.....ดังตฤณอย่าภูมิใจว่าได้วิ่งนำหน้าใคร ถ้ากำลังอยู่บนทางลงเหว.....ดังตฤณอย่าภูมิใจว่าได้วิ่งนำหน้าใคร ถ้ากำลังอยู่บนทางลงเหว.....ดังตฤณอย่าภูมิใจว่าได้วิ่งนำหน้าใคร ถ้ากำลังอยู่บนทางลงเหว.....ดังตฤณ

คนมี สติ ทุกเมื่อรู้ประมาณในโภชนะจะรู้ประมาณในโภชนะได้ ก็ต้องเกิดจากการเป็นผู้มี สติ ทุกเมื่อ











« แก้ไขครั้งสุดท้าย: เมษายน 17, 2020, 01:05:08 pm โดย 時々होशདང一རພຊຍ๛ »
ชิเน กทริยํ ทาเนน