สูงสุดคืน สู่สาม้ญ พี่น้องเอ๋ย
มีเฉลย มานาน ทุกเสียงขาน
ทุกทุกกาล ทุกทุกวัน ทุกลมปราณ
ทุกกล่าวขาน ทุกสืบสาน งานศพไง
งานวันเกิด วันแก่เจ็บ แล้ววันตาย
มาแล้ววาย ไม่มีสาย หรือไฉน
หนีไม่พ้น หลบไม่ทัน ผันอย่างไร
จะหัวใส ฉลาดล้ำ ไม่พ้นเลย
มัวเมาสุข จมทุกข์ อยู่กันพร่ำ
เมากันฉ่ำ ข่มกลั้น หลงกันเฉย
ไม่รู้ว่า มีทางออก จากหลงเลย
ใครไม่เคย ได้ยินแล้ว อย่ามัวเพลิน
เร่งภาวนา เกิดแก่เจ็บ นั้นทุกข์หนอ
ไม่เคยพอ กับทุกสิ่ง มัวสรรเสริญ
จนยึดมั่น ถือมั่น เหนียวแน่นเกิน
ไม่รู้เพลิน เพราะหลงนั้น บังบอดใจ
หลงกันมา แสนนานนัก ถลำปลัก
อีกสำลัก กิเลส เพลินยากใส
จุดเพลิงเผา ใจเมามัน พร่ำพรอดไป
ไม่สนใจ กอดรัด อย่างงมงาย
หากตาใส จากใจบอด มอดกิเลส
เพราะเห็นเปรต นรก อสุร งกาย
ทั้งนรก อบายสี่ อย่าได้หมาย
ไม่ลงปลาย ถ้าคิดเป็น เห็นแสงธรรม
คัดลอกจากพอเพียง มาร์ค
ลูกรัก.............การต่อสู้
นานอยู่เหมือนกันนะลูกที่เราไม่ได้คุยกันผ่านโซเชี่ยลเน็ทเวิร์คเลย ก็ด้วยปัญหาเดิมๆของพ่อคือการเจ็บป่วยที่เริ่มจะเรื้อรังตามอายุและการใช้งานร่างกายที่มากเกินไปในช่วงที่ผ่านๆมา
แม้กระทั่งจะเขียนจดหมายออนไลน์ให้ลูกสักฉบับยังค่อนข้างยากลำบากต้องแบ่งเป็นทีละย่อหน้า นี่แหละสังขารหรือร่างกายที่มีแต่วันทรุดลงไปเรื่อยๆ และต้องให้เราต้องเผชิญโจทย์หรืออุปสรรคของชีวิตเพิ่มขึ้นเป็นธรรมดา
แต่....ความรักที่พ่อมีต่อลูกๆและแม่ก็ไม่มีวันที่จะลดลงไปได้เลยจนกว่าพ่อจะตาปิดสนิท
ครอบครัวของเรากืได้ผ่านอะไรๆมามากมายหลายครั้ง ไม่ว่าจะเป็นปัญหาทางการเงิน ปัญหาสุขภาพที่เล่นงานจนเอาตัวแทบไม่รอด
แต่ด้วยบุญกุศลที่เราได้ทำร่วมกันทำมา ดังที่คุณหมอหลายคนท่านว่า พวกเราจึงผ่านนาทีวิกฤตมาได้ทุกครั้ง รวมทั้งเรื่องราวของปู่และย่าของลูกจนท่านจากไปอย่างมีความสุขและสมศักดิ์ศรี กล้าหาญ อดทนและทนทาน ย่าของลูกท่านสู้จนร่างกายหมดสภาพจากไปอย่างงดงามอย่างรู้ตัวและมีสติเต็มร้อย
ตอนย่าจากไปด้วยวัยแปดสิบหกปี ที่สภาพข้างนอกยังดูแข็งแรงอย่างสงบ แต่ระบบของร่างกายของย่าล่มลงล้มเหลวไปหมดทุกระบบ มันเป็นการจากไปอย่างสวยงามที่สุดที่พ่อเคยเห็นมาในชีวิตจนลับสายตาของพ่อ พวกเรามีบุญนะที่มีย่าและแม่ที่เป็นบุคคลเช่นนี้
การจากไปของย่าทิ้งความรักให้พวกเราเต็มเปี่ยม แม้กระทั่งเงินเก็บที่พ่อให้ย่าท่านก็เหลือเก็บให้ตอนย่าจากไป พ่อและแม่เองก็นึกไม่ถึงว่าย่าจะทำเช่นนี้ ความรักแท้ที่ท่วมท้นไงลูกทั้งๆที่เราไม่จำเป็นต้องใช้เงินก้อนนี้เลย พ่อถึงบอกว่าย่ารักพวกเราสุดหัวใจ ท่านจึงอยู่ในใจของพวกเราตลอดเวลา พ่อเชื่อว่าทุกวันนี้ลูกเองก็ยังจำวันที่ย่าจากไปได้อย่างไม่มีวันลืมรวมทั้งหัวใจของย่าด้วยนะลูก
ย่าที่แสนอบอุ่น อ่อนโยน ใจดี กล้าหาญ สู้ไม่ถอย มีหลักการในการดำเนินชีวิตอย่างไม่น่าเชื่อว่าจะมีหลักจัดการที่ดี
ทั้งๆย่าไม่ได้จบการศีกษาหรือเรียนหนังสือที่ไหนๆเลยแต่บริหารครอบครัวและงานในครอบครัวอย่างรอบรู้ แต่พ่อรู้อยู่อย่างหนึ่งว่าย่าได้เรียนรู้จากโรงเรียนชีวิตได้ถึงแก่นอย่างแท้จริง แม้กระทั่งการอาราธนาศีลที่ย่าเรียนรู้จากหลวงตาช้วนที่วัดแค นางเลิ้งของเรา
รางวัลสูงสุดที่ย่ามอบให้พวกเราก็คือคำพูดของย่าที่ว่า"อยู่กับพวกเราแล้วมีความสุขทึ่สุด" พ่อจำอยู่ในใจมาชั่วชีวิตจนนาทีนี้เลยนะลูก
จากที่พ่อไม่เคยคิดเลยว่าจะดูแลย่าท่านได้เหมือนที่ลุงดนูที่มีกำลังมากกว่าดูแล แต่ลุงดนูได้จากไปก่อนเวลาอันควร จนพวกเราได้รางวัลจากย่าด้วยคำพูดเช่นนั้น
ย่าของลูกเป็นผู้งามพร้อมในทุกบทบาท เช่นแม่ผู้รักลูกสุดหัวใจ ย่าที่รักหลานสุดอ้อมกอด ที่พ่อไม่เคยลืมในทุกฉากที่ผ่านมาเลย
แม้เหตุการณ์จะผ่านมากว่าสิบสามปีแล้วก็ตาม พ่อยังจำท่านั่ง ท่ากินข้าว หน้าตายิ้มแย้มของย่า และกลิ่นไอของท่านยังติดจมูกของพ่อมาจนกระทั่งเดี๋ยวนี้
ผู้หญิงที่เกิดมาสู้ให้ลูก สู้กับโลกอย่างไม่ย่อท้อ สง่างามและยอมรับความจริงในธาตุขันธ์อย่างมิเกรงกลัวอะไรเลย
จำไว้นะลูก................การต่อสู้ของย่าที่มาจากเมืองจีนเสื่อผืนหมอนใบ ที่ยังเป็นตันแบบให้พ่อจนถึงนาทีนี้
และสิ่งที่พ่ออดที่จะพูดไม่ได้เลยว่า ย่าของลูกไม่เคยบ่นเรื่องของตัวเองให้พ่อฟังสักเรื่องหนึ่ง แม้กระทั่งความเจ็บปวดจนวินาทีสุดท้ายที่ย่าจากไป ท่านเป็นพระอรหันต์ของพ่อจริงๆ ย่าคิดถึงแต่เรื่องของลูกๆจนแทบไม่เคยคิดถึงเรื่องตัวเองเลย
เช้าวันนี้พวกเรามีสิ่งที่ไม่คาดฝันเกิดขึ้นหลังจากที่ลูกออกไปทำงานแล้ว แม่ตามหาพ่อทางโทรศัพท์และมือถือและมาเจอหน้าพ่อที่ห้องนอน ทั้งๆแม่ควรจะออกไปทำงาน แต่แม่บอกว่าเป็นลมล้มลงห้วฟาดพื้น
พ่อคิดถึงทุกคนที่จะนำไปสู่หมอที่จะร้กษาแม่ได้ในขณะนั้น จนลูกโทรมาเมื่อได้ข่าวจากแม่ และแนะนำให้พ่อพาแม่ไปหาหมอที่โรงพยาบาลที่ลูกทำงานอยู่ ซี่งเป็นโรงพยาบาลของรัฐ
แต่พ่อใคร่ครวญอีกครั้งว่า น่าเป็นห่วง น่าจะหาหมอชำนาญการที่ใกล้และเร็วที่สุด แม้จะดูอาการของแม่จะดีขึ้นแต่ก็ยังไม่น่าไว้วางใจ เพราะแม่ก็แก่แล้วและมีจุดอ่อนในหลายๆด้านรวมทั้งกระดูกบาง ควรจะหมอตรวจให้ละเอียดกับหมอที่ไว้ใจได้
พ่อจึงเลือกโรงพยาบาลวิชัยยุทธ ที่พ่อเคยรอดตายมาได้เพราะคุณหมอสุวรรณี จิตภ้กดีบดินทร์ พ่อนึกถึงท่านเป็นคนแรก จึงพาแม่ตรงดิ่งออกไป และระหว่างทางก็ประสานงานกับทางพยาบาลทำนัดหมอให้ด้วย เพราะเห็นอาการของแม่ยังไม่ต้องเข้าฉุกเฉิน และโชคดีที่ไดัพบคุณหมอ
ไม่ได้เจอคุณหมอมานานหลายปีด้วยเหตุผลนานาประการทั้งที่ไปหาท่านยามพ่อและแม่เจ็บป่วยหลายๆครั้ง คุณหมอยังคงสมาร์ทเฉียบแหลมอยู่เสมอ แม้จะดุเหมือนเดิมก็ตาม
แต่พ่อก็ยังศรัทธาท่านอย่างสุดห้วใจ เพราะท่านเป็นหมอที่แท้จริง ห่วงใยคนไข้จนรู้สึกได้ตลอดเวลา ภายหล้งที่คุณหมอได้ตรวจแม่อย่างละเอียดแล้ว และเห็นว่าอาการวูบของแม่ต้องให้หมอที่เชี่ยวชาญด้านห้วใจตรวจอีกครั้งหนี่งก่อน เพื่อหาสาเหตุที่แท้จริง และท่านก็กำชับว่าจะหาหมอที่เก่งที่สุดดูแลแม่ต่อไป
อีกทั้งคุณหมอยังตรวจพ่อและให้คำแนะนำดีๆที่พ่อติดค้างในใจมานานหลายเดือนในหลายประเด็นทั้งหมดกับปัญหาสุขภาพ แม้จะใช้คำถามที่ไม่ได้ชัดเจนนัก เพื่อที่จะดูแลตนเองอย่างไรต่อไป ทุกคำถามที่ค้างคาใจของพ่อ คุณหมอตอบมาทั้งหมดแล้ว
แต่สิ่งที่ดีที่สุดในวันนี้ที่พ่อรู้สีกก็คือพ่อได้เจอลูกในเวลาที่ควรจะเจอ เพราะลูกลางานมารับพ่อและแม่ไปโรงพยาบาล เพื่อร่วมต่อสู้กับเหตุการณ์ที่ไม่คาดฝันและเกิดขึ้นร่วมก้น แล้วลูกเองก็จะไม่ว้นลืมสิ่งดีๆที่ลูกได้ทำไปในว้นนี้ไปชั่วชีวิตของลูกเลย พ่อเชื่อเช่นนี้
เหมือนพ่อที่เคยพาย่าไปโรงพยาบาลก่อนที่ห้วใจของย่าจะวาย จนย่าผ่านพ้นเวลานั้นมาและอยู่อย่างมีความสุขร่วมกับพวกเรามานานกว่าสิบสามปี
ลูกยังคงเป็นบุคคลที่พึ่งได้ กตัญญูเป็นกัลยาณมิตรของพ่อและแม่ พ่อขอขอบใจมาณ.ตรงนี้อีกครั้ง ซึ่งวันนี้พ่อยังคงต้องพาแม่ไปเช็คหัวใจตามหมอนัด และลูกก็ไปทำงานสำคัญของลูกไปช่วยดูแลสุขภาพของคนป่วยอื่นที่โรงพยาบาล แต่สิ่งที่พ่อชื่นใจในคำพูดของลูกที่สุดอีกครั้งก็คือ"เจอกันที่โรงพยาบาลวิชัยยุทธตอนแม่เจอหมอเพื่อสรุปอาการของแม่" ลูกช่างเป็นสิ่งสวยงามของพ่อและแม่จริงๆนะลูก แม้ลูกจะไม่ได้มาในวันนี้เพราะติดงานสำคัญก็ตาม
รักลูกตลอดเวลา
พ่อ
การต่อสู้ของชีวิตนั้นเป็นเรื่องทุกคนต้องทำเพ่อเอาชีวิตรอดในโลก เพียงแต่ว่าจะมีใครรู้ตัวทั่วพร้อมกับวิชา ตัณหา อุปทานและกรรมหรือเปล่า ต้องตั้งสติแน่น ขอบคุณและขออนุโมทนากับคุณพ่อ ขอให้แข็งแรงได้ใช้ขันธ์เจริญธรรมจนถึงที่สุดทั้งครอบครัวนะครับ สาธุ
แทนสะมะชัยโย
หมายเหตุแก่นธรรมวันนี้
ผู้เขียนและคณะเป็นผู้เขลาทางปัญญา หากมีข้อผิดพลาดบกพร่อง ขอน้อมรับทุกประการ บุญกุศลที่เกิดจากบทความนี้ขอน้อมถวายแด่หลวงปู่ หลวงตา หลวงพ่อ ครูบาอาจารย์ และอุทิศให้แก่บรรพบุรุษ อันมีพ่อแม่ปู่ย่าตายายเป็นปฐม เจ้ากรรมนายเวร สรรพสัตว์ทั้งหลายในสากลโลกนี้ รวมทั้งท่านผู้อ่านทุกท่าน ขอให้เจริญในธรรมยิ่งๆขึ้นไป
Thammasatu ธรรมะสาธุ เวบดีดีมีธรรมะ »
ห้องธรรมมะ » ธรรมะกับชีวิต »
พอเพียง มาก 12 พฤษภาคม 2015
>>> F/B ธรรมรักษา
