ผู้เขียน หัวข้อ: ปลูกรัก : หยาดฝนแห่งธรรม (ติช นัท ฮันห์)  (อ่าน 1669 ครั้ง)

0 สมาชิก และ 4 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้

ออฟไลน์ มดเอ๊กซ

  • ทีมงานพัฒนาข้อมูล
  • ต้นสักทองเรืองรองฤทธิ์
  • *
  • กระทู้: 7167
  • พลังกัลยาณมิตร 1518
    • ดูรายละเอียด


......หยาดฝนแห่งธรรม......

...... เมื่อสามปีก่อนอาตมาได้บรรยายธรรมเป็นตอน ๆ เกี่ยวกับความรัก ครั้งแรกของอาตมา ทุกคนในหมู่บ้านพลัม - ชุมชนซึ่งอาตมาพำนัก และปฏิบัติธรรมในนประเทศฝรั่งเศส - ต่างสงบฟังอย่างตั้งใจ พวก เขาฟังด้วยตัวตนของเขาทั้งหมด ใช่แค่ฟังด้วยสมองซึ่งติดอยู่แค่ เหตุผล เมล็ดพันธุ์แห่งความรักความเข้าใจซึ่งฝังลึกอยู่ในจิตสำนึก ของพวกเขาได้รับการสัมผัส อาตมาเห็นว่าเขาไม่แค่ฟังคำพูดของ อาตมาเท่านั้น หากแต่กำลังฟังสิ่งที่ตัวเขาพูดด้วย ถ้าเรื่องราวน่า สนใจ เธอก็ย่อมฟังได้โดยไม่ต้องใช้ความพยายามมากนนัก สมาธิ จะเกิดขึ้นเองโดยเราไม่ต้องใช้ความพยายาม แล้วความเข้าใจก็จะ ตามมา......

......เมื่อเธอฟังธรรมะก็จงปล่อยให้หยาดฝนแห่งธรรมได้ซึมซ่านสู่ผืนดิน แห่งจิตสำนึกของเธอด้วย อย่าคิดมาก อย่าโต้แย้งหรือเปรียบเทียบ การเล่นกับถ้อยคำหรือความคิดเท่ากับเรารองรับน้ำฝนใส่ถังไว้แค่นั้น แต่หากเธอปล่อยจิตสำนึกให้ได้รับหยาดฝน เมล็ดพันธุ์ซึ่งฝังลึกอยู่ ในตัวเธอก็จะโอกาสได้รับน้ำบำรุงเลี้ยงตัวมันด้วย ......

......ตามคติพุทธศาสนานั้น จิตสำนนึกประกอบด้วยสองส่วน คือ ห้วงวิญญาณ ( อาลยวิญญาณ ) กับจิตวิญญาณ ( มโนวิญาณ ) ห้วง วิญญาณเป็นที่ฝังตัวของเมล็ดพันธุ์แห่งชีวิตเรา ประสบการณ์ ทั้งหลาย ทุกสิ่งที่เราเคยทำเคยได้รับจะฝังตัวอยู่ที่นั่น เมื่อเมล็ดพันธุ์ นี้ได้รับน้ำ มันก็จะแสดงออกมาในจิตวิญญาณ การเจริญสติก็คือ การรดน้ำพรวนดินสวนแห่งห้วงวิญญาณเรา เมื่อเป็นชาวสวนเรา ก็ต้องวางใจผืนดินของเรา รู้ว่าเมล็ดพันธุ์แห่งความรักและความ เข้าใจ เมล็ดพันธุ์แห่งการรู้แจ้งและความสุขล้วนมีอยู่แล้วบนผืนดิน นั้น เมื่อเป็นอย่างนี้เวลาเราฟังธรรมะเราจึงต้องไม่คิดมาก ไม่ต้อง จดบันทึก ขอเพียงแต่เราอยู่ตรงนั้น ปล่อยให้เมล็ดพันธุ์แห่งความรัก ความเข้าใจซึ่งฝังลึกอยู่ในตัวเราได้รับการรดน้ำ ไม่แต่ครูเท่านั้น ที่จะพูดธรรมะกับเราได้ ต้นไผ่สีม่วง เบญมาศเหลือง และแสง สีทองของดวงอาทิตย์อัสดงล้วนพูดกับเราได้พร้อม ๆ กัน สิ่งใด ก็ตามที่สามารถรดน้ำให้แก่เมล็ดพันธุ์ซึ่งอยู่ส่วนลึกในห้วงวิญญาณ ของเราได้ สิ่งนั้นย่อมเป็นธรรมะแท้......

......เมื่อผู้หญิงตั้งครรภ์ อะไรบางอย่างได้เกิดขึ้นทั้งในร่างกายและจิต วิญญาณของเธอ ทารกในครรภ์ทำให้ชีวิตเธอเปลี่ยนไป พลังใหม่ ๆ เกิดขึ้นในตัวเธอ เธอจึงสามารถทำหลาย ๆ อย่างซึ่งก่อน ๆ นั้นเธอ อาจไม่ทำได้ เธอยิ้มง่าย มั่นใจมวลมนุษย์มากขึ้น กลายเป็นลำธาร ลึกล้ำนำความสุขเบิกบานมาสู่ผู้อื่น แม้ยามเมื่อเธอรู้สึกไม่สบาย ความสงบสุขแท้จริงก็ยังอยู่ในตัวเธอ และคนอื่น ๆ ก็สัมผัสได้ ......

......พวกเราผู้ฝึกเจริญสติสามารถเรียนจากสิ่งนี้ พุทธะน้อย ๆ มีอยู่แล้ว ในห้วงวิญญาณของเรา เราจึงควรให้โอกาสพุทธะนั้นได้ตื่นขึ้น เมื่อ เราสัมผัสพุทธะองค์น้อยในตัวเรา - เมล็ดพันธุ์แห่งความรักความเข้าใจ ซึ่งฝังอยู่ในตัวเรา - โพธิจิต หรือจิตแห่งความรัก ความรู้แจ้งจะเปี่ยมล้น อยู่ในตัวเรา นับแต่นาทีนั้น ทุกสิ่งที่เราพูดหรือกระทำก็จะบำรุงเลี้ยง พุทธะองค์น้อยในตัวเรา เราจะมีแต่ความเบิกบาน มั่นใจและมีพลัง พุทธศาสนามหายานเชื่อว่า การทำให้โพธิจิตตื่น หรือการได้สัมผัสจิต แห่งการรู้แจ้ง หรือจิตแห่งความรักนี้เองคือการเริ่มต้นปฏิบัติธรรม ......

......จิตแห่งความรักอาจถูกความหลงลืมหรือความทุกข์ทับถมจมลึกอยู่ใน ห้วงวิญญาณเราของเรา ครูจึงมีหน้าที่ช่วยรดน้ำทำให้จิตนี้ได้แสดงตัว ครูในพุทธศาสนานิกยเซนอาจสอนด้วยกุงอัน ( ภาษาญี่ปุ่น โกอาน หมายถึง ปริศนาธรรม ) ซึ่งถ้าทั้งครูและศิษย์โชคดีมีความชำนาญเพียงพอ จิตแห่ง การรู้แจ้งของศิษย์ก็จะได้รับสัมผัสนี้ กุงอันจะฝังลึกอยู่ในห้วงวิญญาณ ของศิษย์ การปฏิบัติของเขาจึงมุ่งบำรุงเลี้ยงกุงอันนี้ เพ่งสมาธิอยู่ที่กุงอัน ไม่ว่ากำลังกวาดพื้น ล้างจาน หรือฟังเสียงระฆัง เขาวางใจกุงอันในห้วง วิญญาณของตนเช่นเดียวกับหญิงมีครรภ์วางใจร่างกายเธอที่บำรุงเลี้ยงทารก......

...... การเข้าใจธรรมะอย่างลึกซึ้งจะต้องค่อยเป็นค่อยไป ถ้าเธอบอกอาตมาว่า เธอเข้าใจดีแล้ว อาตมาออกจะรู้สึกไม่สบาย เธอคิดว่าเธอเข้าใจ แต่จริง ๆ แล้วเธออาจไม่เข้าใจเลย แต่ถ้าเธอบอกว่าเธอยังไม่เข้าใจ อย่างนี้อาตมา ค่อยสบายใจขึ้นมาหน่อย เมื่อเธอฟังด้วยตัวตนทั้งหมดของเธอ ปล่อยตัว อยู่กับปัจจุบันขณะอย่างเต็มที่ หยาดฝนแห่งธรรมก็จะประพรมเมล็ดพันธุ์ ซึ่งอยู่ลึกสุดในห้วงวิญญาณของเธอ เมื่อเมล็ดพันธุ์แห่งความเข้าใจได้รับน้ำ พรุ่งนี้เมื่อเธอล้างจาน หรือมองท้องฟ้าสีคราม เมล็ดนั้นอาจหยั่งรากแตกใบ แล้วดอกผลแห่งความรัก ความเข้าใจก็จะเติบโตงดงามจากห้วงวิญญาณ ของเธอ......


 - จาก ปลูกรัก วิธีฝึกมองอย่างลึกซึ้งตามคติพุทธศาสนามหายาน ผู้เขียน   ติช นัท ฮันห์ -



...... ปลูกรัก คือสิ่งที่หลวงปู่ ติช นัท ฮันห์ ได้แลกเปลี่ยนเกี่ยวกับเรื่องความรัก ในเพศบรรพชิตยามวัยหนุ่มของท่าน โดยนำคำสอนต่างๆ ของพระสูตรมหายานมาพิจารณาความรักของท่านได้อย่างลึกซึ้ง จนเข้าถึงความเป็นอิสระจากความรักอันลุ่มหลง ติดยึด และสัมผัสได้ถึงพลังแห่งความเมตตากรุณาอันยิ่งใหญ่ในจิตแห่งรักที่แท้จริงที่มีต่อสรรพชีวิต อันเป็นความรักที่หนักแน่นมั่นคง......

......ไม่จำกัดอยู่แค่บุคคลเดียว แต่เป็นความรักเมตตาที่พร้อมจะมอบให้กับทุกคน นอกจากคุณจะได้สัมผัสกับความหมายของ รักแรก ที่แท้จริงแล้ว ยังจะได้เรียนรู้ สัมผัสความรักแห่งพระพุทธองค์ โดยผ่านการศึกษาพระสูตรต่างๆ ของมหายาน อันช่วยเปิดโลกทัศน์ของเราให้กว้างเกินกว่าความคิด และการกระทำที่เป็นแค่ตัวฉัน ของฉัน ถือเป็นความงดงามอย่างยิ่งที่หลวงปู่สามารถที่จะแลกเปลี่ยนพระสูตรมหายานต่างๆ ในเล่มนี้ ทำให้ได้เรียนรู้เข้าใจในคำสอนของพุทธมหายานมากขึ้น พร้อมทั้งยังได้รดน้ำเมล็ดพันธุ์จิตแห่งรักที่แท้จริงของเรา ผ่านพระสูตรเหล่านั้นด้วย......

จาก http://www.sookjai.com/index.php?topic=175973.0
" มันเป็นสัจธรรมพื้นฐาน
ความเฉยชา คือ ผู้พิฆาต ความคิดดีนับร้อยพันและแผนการอันวิเศษ
ณ บัดหนึ่ง มีผู้มุ่งมั่นตั้งใจลงมือ สิ่งศักดิ์สิทธิ์ย่อมอำนวยชัย

มิว่าสู ทำสิ่งใด หรือ ฝันจะทำอะไร ทำ ณ บัดนี้
ความทรนงองอาจ มีพรสวรรค์ พลังอำนาจ และ มหัศจรรย์แห่งตน "

เกอเธ่...