ผู้เขียน หัวข้อ: พอบุญมากาไก่กลายเป็นหงส์ พอบุญลงหงส์เป็นกาน่าฉงน อำนาจและหลังเสือ ( ท่านจันทร์)  (อ่าน 2369 ครั้ง)

0 สมาชิก และ 2 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้

ออฟไลน์ มดเอ๊กซ

  • ทีมงานพัฒนาข้อมูล
  • ต้นสักทองเรืองรองฤทธิ์
  • *
  • กระทู้: 7167
  • พลังกัลยาณมิตร 1518
    • ดูรายละเอียด
 

     พอบุญมา     กาไก่     กลายเป็นหงส์
      พอบุญลง     หงส์เป็นกา     น่าฉงน
      พอบุญสูง     หมูหมา     กลายเป็นคน
      พออับจน     คนเป็นหมา     น่าอัศจรรย์

      คือคำกลอน     คนเก่า     สอนเราไว้
      อย่าปล่อยใจ     พ่ายแพ้     ความแปรผัน
      โลกมีขึ้น     มีลง     ไม่คงกระพัน
      มีกฎเกณท์     สามัญ     เสมอมา

      อย่าหลงเหลิง     บุญบันดาล     ขนานใหญ่
      แม้กาไก่     กลายเป็นหงส์     สูงส่งค่า
      บุญบันดาล     แห่งชีวิต     อนิจจา
      แม้หมูหมา     กลายเป็นคน     มิทนทาน



      เมื่อยังมี     อำนาจ     ไม่ขาดมิตร
      คนใกล้ชิด     สอพลอ     พะนอหวาน
      เมื่ออำนาจ     ดับดิ้น     ลงดินดาน
      มีแต่หมา     เฝ้าบ้าน     อยู่ทานทน

      มีอำนาจ     อย่ามีไว้     ใช้อำนาจ
      มีเชิงฉลาด     อย่ามีไว้     ใช้ฉ้อฉล
      มีทรัพย์สิน     อย่ามีไว้     ใช้เปรอปรน
      มีตัวตน     อย่ามีไว้     ใช้อัตตา

      มีอำนาจ     ไม่อิ่มหนำ     ในอำนาจ
      จะพาพลาด     ผิดพลั้ง     ระวังหนา
      ขี่หลังเสือ     เพลิดเพลิน     เกินเวลา
      ไม่นานช้า     ก็เป็นเหยื่อ     ให้เสือกิน



 จาก http://www.dhammathai.org/store/poet/poet22.php
" มันเป็นสัจธรรมพื้นฐาน
ความเฉยชา คือ ผู้พิฆาต ความคิดดีนับร้อยพันและแผนการอันวิเศษ
ณ บัดหนึ่ง มีผู้มุ่งมั่นตั้งใจลงมือ สิ่งศักดิ์สิทธิ์ย่อมอำนวยชัย

มิว่าสู ทำสิ่งใด หรือ ฝันจะทำอะไร ทำ ณ บัดนี้
ความทรนงองอาจ มีพรสวรรค์ พลังอำนาจ และ มหัศจรรย์แห่งตน "

เกอเธ่...