! No longer available! No longer available
ขนนก ไม้ปิงปอง รองเท้า หมวก และเหรียญเกียรติยศ
5 สิ่งของสะท้อนตัวตนของ "FORREST GUMP"“Stupid is as stupid does.” โง่หรือฉลาดอยู่ที่
“การกระทำ” หาใช่ที่กายภายนอก
แม้ภายนอกฟอร์เรสต์จะดูทึ่มดูโง่ในสายตาของใครหลายคน แต่ด้วยซื่อตรงต่อ
“ความคิด” และ
“การกระทำ” ของตัวเอง
ทำให้ฟอร์เรสต์สามารถทำหลายสิ่ง และเป็นอะไรหลายๆ อย่างที่คนทั่วไปอาจไม่มีวันทำได้
หากมองไปที่ตัวเขาและลองเปิดกระเป๋าของฟอร์เรสต์เหมือนกับที่เราเปิดใจมองคนอื่น
เราจะเห็นว่าความดีงามของฟอร์เรสต์ ถูกบอกเล่าผ่านสิ่งของที่สะท้อนตัวตนของเขาได้อย่างดียิ่ง
(1) ขนนก : อย่าคิดมากกับชีวิตและทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีที่สุด..... ชีวิตของฟอร์เรสต์ไม่ต่างจาก
“ขนนก” ที่ลอยล่องอยู่ในหนัง
..... คนส่วนใหญ่มักจะอยากลิขิตชีวิตตัวเอง แต่ฟอร์เรสต์ปล่อยให้ชะตาชีวิตลิขิตตัวเขา
..... เราจึงเห็นว่าฟอร์เรสต์เป็นคนไม่มีความฝัน ไม่อยากได้ ไม่เป็นอยาก ไม่อยากหวังอะไร มีเพียงสิ่งเดียวที่เขาอยากเป็นจริงๆ
ก็คือ
“การได้เป็นคนรักของเจนนี่”..... ในขณะที่เจนนี่ ผู้หมวดแดน และบั๊บบ้า เป็นตัวแทนของการใช้ชีวิตแบบ
“นก” ที่ต้องการโบยบิน
และกำหนดชีวิตด้วยตัวของตัวเอง
..... ฟอร์เรสต์ปล่อยชีวิตให้ลอยล่องดุจขนนกที่โดนลมพัด เขาใช้ชีวิตตาม
“ครรลอง” ปกติของสังคม
..... เป็นเด็กดี เชื่อฟังครอบครัว ตั้งใจเรียนหนังสือ ทำงานให้มั่นคง สร้างครอบครัวให้แข็งแกร่ง และดูแลบ่มเพาะลูกชาย
ซึ่งเป็นเจเนอเรชั่นต่อไปให้เข้มแข็ง
..... ว่าจะเป็นไปชีวิตแบบฟอร์เรสต์ก็เปรียบเสมือน
“กระแสหลัก” ของสังคม เป็นชีวิตพื้นฐานตามปกติที่ทุกคนหลีกเลี่ยงไม่ได้
..... ในขณะที่การใช้ชีวิตแบบเจนนี่เปรียบเสมือน
“กระแสทางเลือก” ที่หลายคนต่างพยายามค้นหาตัวเอง
รวมทั้งสรรหาทางออกและวิถีใหม่ๆ ให้กับสังคม
..... แต่สุดท้ายก็ต้านทานการใช้ชีวิตในกระแสหลักไม่ได้ จนเจนนี่ต้องเลิกเป็นฮิปปี้ และกลับมาใช้ชีวิตตามปกติแบบทั่วไป
ทำงาน เลี้ยงลูก สร้างครอบครัว แบบเดียวกับวิถีของฟอร์เรสต์
(2) ไม้ปิงปอง : ทำเรื่องยากให้เป็นเรื่องง่าย..... ถึงแม้ฟอร์เรสต์จะไม่เคยตีปิงปองมาก่อน แต่ก็สามารถตีปิงปองได้ภายในครั้งแรก
..... คนธรรมดาอาจจะคิดว่าตีปิงปองให้เก่งเป็นเรื่องยาก แต่สำหรับฟอร์เรสต์กลับทำได้ด้วยเทคนิคง่ายๆ ที่เพื่อนสอน
.....
“ไม่ว่าจะเกิดอะไร อย่าละสายตาจากลูกปิงปองกลมๆ ลูกนี้เป็นอันขาด”..... ตาต้องไว มือต้องเร็ว!! เป็นคุณสมบัติสำคัญมากในการเล่นปิงปอง
..... ฟอร์เรสต์อาจจะไม่รู้ แต่ด้วยวิถีการมองโลกแบบง่ายๆ ทำให้เขาทลายกำแพงที่หลายคนชอบก่อให้กับตัวเองว่า
“มันยากเกินไป เราคงทำมันไม่ได้หรอก”
..... ฟอร์เรสต์จริงจังกับการตีปิงปองไม่ยอมหยุดและฝึกมันจนชำนาญ เวลาผ่านไปไม่กี่เขาก็ได้เป็นตัวแทนทีมชาติไปแข่งกับต่างประเทศ
..... จะว่าไปการตีปิงปองก็ไม่ต่างจากการเล่น
"อเมริกันฟุตบอล" และเป็น
"ทหาร"..... เล่นฟุตบอลให้เก่ง ก็แค่วิ่งให้เร็วที่สุดเท่าที่จะเร็วได้ ส่วนการเป็นทหารที่หลายคนอาจจะมองว่ายากลำบากและเสี่ยงอันตราย
แต่ผู้ชายปัญญานิ่มอย่างฟอร์เรสต์กลับไปได้ดีกับการเป็นทหาร
..... เขามองว่าเป็นทหารก็ไม่ได้มีอะไรยากเลย แค่พูดคำว่า
“ครับผม!” และทำทุกอย่างตามที่เขาสั่ง
..... การมองโลกแบบนี้ ก็คือ
“การเคารพเชื่อฟังผู้บังคับบัญชา” ซึ่งเป็นคุณสมบัติสำคัญที่ทหารทุกคนพึงมี
(3) รองเท้า : ทำอะไรทำให้เต็มที่ แล้วผลจะออกมาดีเอง..... แม่บอกฟอร์เรสต์ว่า
“เวลาดูคนให้ดูที่รองเท้า แล้วเราจะรู้ที่มาที่ไปของเขาดี” นั่นเพราะว่าสิ่งของอะไร
ย่อมสะท้อนถึงนิสัยและวินัยของคนใช้งาน
..... ในฉากเปิดเรื่องฟอร์เรสต์นั่งรอรถเมล์ด้วยรองเท้าที่เปื้อนโคลน ซึ่งบ่งบอกว่ารองเท้าคู่นี้น่าจะถูกใช้งานมาอย่างหนัก
..... ในขณะที่หญิงซึ่งนั่งอยู่ข้างๆ รองเท้ากลับขาวสะอาดเอี่ยม ราวกับว่าชีวิตของเธอยังผ่านโลกมาไม่มากนัก
..... แต่สำหรับฟอร์เรสต์รองเท้าของเขา สื่อให้เรารู้ว่าชีวิตของเขาผ่านอะไรมามากมาย เป็นนักอเมริกันฟุตบอล
เป็นวีรบุรุษสงคราม เป็นนักปิงปองทีมชาติ เป็นเจ้าของกิจการ และเป็นนักวิ่งที่กลายเป็นแรงบันดาลใจให้กับใครหลายคน
.....อะไรทำให้ฟอร์เรสต์ประสบความสำเร็จได้ขนาดนี้?
..... ฟอร์เรสต์ใช้ชีวิตแบบขนนก ไม่มีเป้าหมาย ไม่อยากได้ ไม่อยากฝันอะไรเป็นพิเศษ
..... ความสำเร็จของฟอร์เรสต์มาจากการการที่
“อยากทำอะไร ก็ทำมันให้เต็มที่” แม้เป้าหมายจะไม่ถูกตั้งเอาไว้
แต่ท้ายที่สุดผลลัพธ์มันจะออกมาดี เพราะเขาเป็นตัวอย่างของคนที่
"ทำวันนี้ให้ดีที่สุด"..... เช่นเดียวกับ
“การวิ่ง” อยู่เฉยๆ ฟอร์เรสต์ก็ใส่รองเท้าที่เจนนี่ซื้อให้ และวิ่งออกไปอย่างไม่มีเป้าหมาย
..... ฟอร์เรสต์วิ่งข้ามรัฐไปเรื่อยๆ จนกลายเป็นกระแสสังคมและกลายเป็นตัวอย่างให้หลายคนลุกขึ้นมาทำอะไรจริงๆ จังๆ อย่างที่ตัวเองตั้งใจ
..... หลายคนอาจคิดไปเองว่าเขาวิ่งเพื่อเสรีภาพ เพื่อคนยากจน เพื่อสตรี และเพื่อสังคม
..... แต่จริงๆ แล้วเขาวิ่ง เพราะแค่อยากวิ่งเท่านั้นเอง และเขาทำได้ดี แม้จะไม่มีเป้าหมายว่าจะวิ่งไปทำไม
(4) หมวก : รักเพื่อนและรักษาคำพูดของตัวเอง.....ในสงครามที่เวียดนามฟอร์เรสต์กับบั๊บบ้าเหมือนพี่เหมือนน้องที่ร่วมทุกข์ร่วมสุขไปด้วยกัน
..... สองคนนี้มีความต่างกันมาก บั๊บบ้าฝันอยากเป็น
“กัปตันเรือกุ้ง” ในขณะที่ฟอร์เรสต์เป็นคน
“ไม่มีความฝัน”..... แต่ถึงอย่างไรความแตกต่างกันก็ไม่ได้จำกัดมิตรภาพความเป็นเพื่อน
..... ฟอร์เรสต์บอกเอาไว้ว่า
“บั๊บบ้าเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของตัวเอง แม้แต่คนโง่ๆ อย่างเขาก็ยังรู้เลยว่า เพื่อนดีๆ มันหายากแค่ไหน”..... บั๊บบ้าเคยชวนฟอร์เรสต์ลงขันทำธุรกิจเรือกุ้ง และเขาก็ตอบตกลง เมื่อบั๊บบ้าจากไปฟอร์เรสต์ก็ไม่ลืมที่จะรักษาคำพูด
และสานต่อความตั้งใจของเพื่อนรักคนนี้
..... เขารวบรวมเงินที่มีอยู่กับตัวซื้อเรือลำหนึ่งมาจับกุ้ง และต่อสู้กับอุปสรรคในการออกเรือ จนสามารถเป็นเจ้าของธุรกิจกุ้ง
“Bubba-Gump”..... และไม่ลืมที่จะยกส่วนแบ่งของบั๊บบ้าให้กับครอบครัวของเพื่อน จนกลายเป็นเศรษฐีและไม่ต้องเป็นคนรับใช้ทำครัวให้ใครกินอีกต่อไป
..... หมวก Bubba-Gump จึงเป็นสัญลักษณ์ที่บ่งบอกว่า ฟอร์เรสต์ไม่เคยลืมและไม่เคยทอดทิ้งเพื่อนของตัวเอง
(5) เหรียญเกียรติยศ : ความกล้าหาญ..... ฟอร์เรสต์ได้เป็นวีรบุรุษสงครามและได้รับเหรียญเกียรติยศ เขามอบมันให้กับเจนนี่
.....
“ผมได้มันมาเพราะทำตามที่คุณบอก”..... ก่อนไปสงครามเจนนี่บอกกับฟอร์เรสต์ว่า
“ถ้าเจออะไร อย่าทำเป็นเก่ง ให้วิ่งหนีเลย” ฟอร์เรสต์ทำตามอย่างไม่มีกังขา
เขาเอาชีวิตรอดกลับได้ และยังช่วยทหารอีกหลายชีวิตให้รอดพ้นอีกด้วย
..... ฟอร์เรสต์วิ่งหลบกระสุนและระเบิดเข้าไปช่วยผู้หมวดแดน บั๊บบ้า และเพื่อนในกองทัพ
..... บางทีการมีเพื่อนที่อาจจะไม่ค่อยฉลาด แต่ซื่อสัตย์แบบฟอร์เรสต์ก็เป็นเรื่องดี เพราะถ้าฟอร์เรสต์กลายเป็นใครที่ฉลาดขึ้นมาอีกนิด
เขาอาจจะไม่ยอมเสี่ยงชีวิตของตัวเอง เพื่อแลกกับชีวิตของคนอื่น
..... เขาอาจจะเห็นแก่ตัวเป็นที่ตั้งเหมือนที่คนฉลาดหลายๆ คน จ้องจะหยิบฉวยโอกาสดีๆ ให้กับตัวเอง
..... เหรียญกล้าหาญที่ฟอร์เรสต์ได้มา จึงเป็นของอีกหนึ่งสิ่งที่สะท้อนตัวตนอันน่ายกย่องของเขาเอง
ติดตามพูดคุยเรื่องหนังเพิ่มเติมกันได้ที่เพจ "เบิกโรงซินีม่า"
https://www.facebook.com/BergRongCinema/ยินดีต้อนรับคนรักหนังทุกคนนะครับ ^ ^
