ผู้เขียน หัวข้อ: ฮาน้ำตาเล็ด!! ...กับเรื่องราวของ "ปิลินทวัจฉะ" พระอรหันต์ที่ชอบพูดคำว่า "ไอ้ถ่อย  (อ่าน 2205 ครั้ง)

0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้

ออฟไลน์ มดเอ๊กซ

  • ทีมงานพัฒนาข้อมูล
  • ต้นสักทองเรืองรองฤทธิ์
  • *
  • กระทู้: 7167
  • พลังกัลยาณมิตร 1518
    • ดูรายละเอียด



ฮาน้ำตาเล็ด!! ... กับเรื่องราวของ "ปิลินทวัจฉะ" พระอรหันต์ที่ชอบพูดคำว่า "ไอ้ถ่อย"!!

"พระปิลินทวัจฉะ" เป็นพระสงฆ์ที่มีชีวิตอยู่ร่วมสมัยกับพระพุทธเจ้า  ถึงแม้ท่านจะสำเร็จเป็นอรหันต์แล้วก็ตาม แต่ก็ยังไม่สามารถละอุปนิสัยบางอย่างที่ติดตัวมาได้

อุปนิสัยที่ว่านั้นก็คือ การพูดการจาแต่ละครั้งจะติดคำว่า "ไอ้ถ่อย" แทบทุกประโยค!!

แม้แต่จะพูดกับพระสงฆ์ด้วยกันเอง ท่านก็ยังเผลอพูดคำว่า "ไอ้ถ่อย" ติดปลายนวมไปด้วยอยู่บ่อยๆ  เช่น  เวลาเจอหน้าเพื่อนพระด้วยกัน ท่านก็จะทักทายด้วยการถามว่า

"ไปไหนมา...ไอ้ถ่อย!"

เมื่อเพื่อนพระตอบอะไรกลับไป ท่านก็จะตอบรับกลับมาว่า

"เหรอ...ไอ้ถ่อย!"

"เออ...ดีแล้ว...ไอ้ถ่อย!"

พระสงฆ์และญาติโยมจำนวนหนึ่งได้ยินแล้วก็ไม่พอใจ จึงนำความไปแจ้งต่อพระพุทธเจ้า  แต่พระพุทธเจ้าก็บอกว่า

"อย่าไปโกรธหรือถือโทษพระปิลินทวัจฉะเลย ... เพราะในอดีตท่านเคยเกิดเป็นพราหมณ์มาหลายร้อยชาติจึงติดคำพูดแบบพราหมณ์มา  แต่ภายในจิตใจของท่านนั้นบริสุทธิ์ ไม่มีเจตนาจะสร้างความไม่พอใจให้กับใครเลย"



และแล้ว...เช้าวันหนึ่ง พ่อค้าหนุ่มคนหนึ่งได้บรรทุกดีปลี (ไม้เนื้อแข็งชนิดหนึ่งที่ใช้ทำเครื่องเทศได้) มาเต็มรถเกวียน ท่าทางคงจะเหนื่อยเพราะเกวียนหนักมาก  เมื่อพระปิลินทวัจฉะเดินสวนมาก็ทักทายพ่อค้าหนุ่มด้วยอัธยาศัยที่ดี ...

"แกบรรทุกอะไรมาซะเต็มรถเลย...ไอ้ถ่อย!!"

พ่อค้าหนุ่มพอได้ยินคำทักทายปราศรัยไพเราะๆ อย่างนั้นแต่เช้า อารามเข็นเกวียนมาเหนื่อยๆ ก็เลยโมโหสุดขีด โกรธจนเลือดขึ้นหน้า ตอบสวนกลับไปทันทีว่า

"ก็บรรทุกขี้หนูสิวะ...ไอ้ถ่อย!!"

แต่พระปิลินทวัจฉะก็ไม่ว่าอะไร

พอเดินคล้อยไปจากกันแล้ว พ่อค้าหนุ่มก็หันมาตรวจดูสินค้าในเกวียน แล้วก็ต้องตกใจแทบจะเป็นลม เพราะดีปลีที่บรรทุกมาเต็มเกวียนได้กลายเป็น "ขี้หนู" ไปหมดเลย!!

เจอแบบนี้พ่อค้าหนุ่มถึงกับกุมขมับ...คิดในใจว่า

"งานเข้าแล้วกู... ไม่น่าเลย!"



เวลาผ่านไปเท่าไหร่ไม่รู้...มีชายคนหนึ่งเดินผ่านมาเห็นท่าทางหมดอาลัยตายอยากของพ่อค้าหนุ่มคนนั้นจึงถามว่าเป็นอะไร  พ่อค้าหนุ่มก็เลยเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้ฟัง  เดชะบุญว่า ชายคนนี้เป็นลูกศิษย์ของพระปิลินทวัจฉะ เขาก็เลยแนะนำให้แกล้งทำเป็นเดินไปหาพระปิลินทวัจฉะใหม่... ประเดี๋ยวท่านก็จะจัดการให้เอง

ไม่มีทางเลือกเป็นอย่างอื่น... พ่อค้าหนุ่มเดินลากเกวียนบรรทุกขี้หนูไปจนกระทั่งได้เจอกับพระปิลินทวัจฉะอีกครั้ง  เมื่อเจอหน้ากันอีก ท่านก็ทักทายพ่อค้าหนุ่มตามสไตล์เดิมของท่านว่า

"แกบรรทุกอะไรมาซะเต็มรถเลย...ไอ้ถ่อย!!"

คราวนี้พ่อค้าหนุ่มเปลี่ยนมานั่งคุกเข่า...ตอบอย่างนอบน้อมว่า

"บรรทุกดีปลีครับท่าน..."

พอพูดจบเท่านั้น ขี้หนูทั้งคันเกวียนก็กลับมาเป็นดีปลีเหมือนเดิม!!

พ่อค้าหนุ่มดีใจจนน้ำตาไหล... กล่าวสรรเสริญพระปิลินทวัจฉะ และขอขมาที่ล่วงเกินท่านโดยไม่ได้ตั้งใจ

ซึ่งพระปิลินทวัจฉะก็ตอบกลับตามสไตล์ ...

"เออ! ข้าให้อภัยแก...ไอ้ถ่อย"!!

**************************************************************
 

ที่มา : หนังสือ "รอยยิ้มพระอรหันต์ อารมณ์ขันพระอริยะ" โดย วีระวัฒน์ ชลสวัสดิ์


จาก http://panyayan.tnews.co.th/contents/203810/

โหลด รอยยิ้มพระอรหันต์ อารมณ์ขันพระอริยะ http://www.hytexts.com/ebook/exam/pdf-ebook_201201200952493.pdf
" มันเป็นสัจธรรมพื้นฐาน
ความเฉยชา คือ ผู้พิฆาต ความคิดดีนับร้อยพันและแผนการอันวิเศษ
ณ บัดหนึ่ง มีผู้มุ่งมั่นตั้งใจลงมือ สิ่งศักดิ์สิทธิ์ย่อมอำนวยชัย

มิว่าสู ทำสิ่งใด หรือ ฝันจะทำอะไร ทำ ณ บัดนี้
ความทรนงองอาจ มีพรสวรรค์ พลังอำนาจ และ มหัศจรรย์แห่งตน "

เกอเธ่...