อธิษฐานจิตดับฤทธิ์ไฟ!! เมื่อได้สัมผัสกับ "กระแสจิตเย็นชุ่ม" ของสมเด็จพระญาณสังวร

[มดเอ๊กซ]

อธิษฐานจิตดับฤทธิ์ไฟ!! แม้แต่ "ความร้อนทะลักจุดเดือด" ยังอุ่นลงถนัดใจ...เมื่อได้สัมผัสกับ "กระแสจิตเย็นชุ่ม" ของ สมเด็จพระญาณสังวรฯ!!

เรื่องอัศจรรย์ต่อไปนี้เป็นเรื่องเล่าเกี่ยวกับไฟใน "พิธีหล่อพระ" ที่วัดบวรนิเวศวิหาร ซึ่ง "สมเด็จพระญาณสังวรฯ" ทรงเป็นองค์ประธานเททองด้วยพระองค์เองอยู่หลายคราว

ครั้งหนึ่ง เมื่อสมเด็จพระญาณสังวรฯ เสด็จมาประทับบนพระเก้าอี้ในปริมณฑลพิธีเรียบร้อยแล้ว เจ้าพนักงานก็ยกเอาเบ้าหลอมโลหะมงคลที่ร้อนจัดเข้ามาใกล้ ๆ เพื่อให้ทรงหย่อนชนวนเททองตามปกติวิสัย  แต่เผอิญมีผู้หญิงคนหนึ่งไม่รู้นึกอย่างไร เพราะแทนที่จะเอาแผ่นโลหะปกติธรรมดาใส่ลงไปกลับเอา "ทองคำเปลว" คลี่ออกจากกระดาษหุ้มแล้วเคาะ ๆ หมายจะให้แผ่นทองคำเปลวนั้นหล่นลงไปในเบ้าเททองให้จงได้

แต่เพราะตามสภาพของทองคำเปลวนั้นมีความแบบบางและอ่อนเบาอย่างยิ่ง  ยิ่งเมื่อต้องลมต้องความร้อนที่มากระทบก็ลอยไปลอยมา ไม่ยอมหล่นลงในเบ้าหลอมอย่างใจนึกง่าย ๆ ได้ ... ดูพิพักพิพ่วนทุลักทุเลเต็มที



ท้ายสุด ทองคำเปลวเจ้ากรรมแผ่นนั้นก็ลอยไปติดอยู่ตรงที่ข้าง ๆ เบ้าเททอง ซึ่งในตอนนั้นบุคคลท่านหนึ่ง (ผู้เล่าเรื่องนี้) กำลังนั่งเฝ้าอนุโมทนาบุญอยู่ข้าง ๆ พอดี

บุคคลท่านนั้นนึกในใจว่า

"จะทำอย่างไรดีล่ะนี่? ... จะปล่อยให้ทองคำเปลวติดอยู่ข้างเบ้าต่อหน้าสมเด็จพระญาณสังวรฯ ก็ใช่ที่ ... ครั้นจะเอื้อมไปหยิบให้ลงไปในเบ้าที่ร้อนจัดถึง ‘พันกว่าองศา’ ด้วยมือเปล่า มือของเรานี้ก็น่าที่จะ ‘งานเข้า’ เอาได้ง่าย ๆ"

แต่ท้ายที่สุดก็ตัดสินใจเด็ดขาดว่า

"เป็นไรก็เป็นกันสิน่า... จะลองถวายมือเป็นพุทธบูชาดูสักครา... จะสักขนาดไหนกันเชียว!!"

อยู่ต่อหน้าเฉพาะพระพักตร์สมเด็จพระญาณสังวรฯ ที่ทรงเคยเพ่งไฟไหม้ใหญ่จนมอดดับมาแล้ว พระคุณของท่านคงจะช่วยให้ปลอดภัยได้เป็นแน่

ว่าแล้วก็เอื้อมไปหยิบแผ่นทองคำเปลวที่ติดอยู่ข้างเบ้าหลอมให้เลื่อนตกลงไปในเนื้อโลหะที่หลอมเหลวและร้อนจัดด้วยมือเปล่าในทันที ทั้ง ๆ ที่เตรียมอกเตรียมใจไว้เรียบร้อยแล้วว่าต้องร้อนจัดอย่างไม่อาจหลีกเลี่ยงเป็นอื่นไปได้

แต่ปรากฏว่า  ในทุกขั้นตอนที่เอามือไปคีบทองคำเปลวแล้วเลื่อนไปลงในเบ้าที่มีโลหะหลอมเหลว โดยปลายมือห่างจากโลหะหลอมเหลวพันกว่าองศาเพียง ๑-๒ นิ้ว เพื่อให้การทรงเททององค์พระลุล่วงไปด้วยดีในครั้งนั้น ... ช่างน่าอัศจรรย์ยิ่งนัก!

ทั้ง ๆ ที่ควรจะแสบร้อนเจียนไหม้หรือร้อนรนจนทนไม่ได้ แต่คราครั้งนั้นกลับรู้สึกเพียงแค่ "อุ่น ๆ" อย่างสามัญ ... ผิดปกติธรรมดาตามที่ควรและน่าจะเป็นอย่างมากถึงมากที่สุดเลยทีเดียว!!

ในใจก็นึกรู้ได้ทันทีว่า งานนี้สมเด็จพระญาณสังวรฯ ท่าน "ดับพิษไฟ" ให้ได้แจ้งตัวแจ้งใจแบบจะจะและเห็น ๆ เป็นแน่แท้แล้ว!!


สมเด็จพระญาณสังวรฯ

จาก http://panyayan.tnews.co.th/contents/210017/