จุ๋ย วรัทยา นิลคูหา ความดีไม่มีคำว่า “รอ”“เดี๋ยว - อย่าเพิ่ง - แป๊บนึง”มักเป็นคำพูดติดปากใครหลายๆ คนเมื่อต้องการประวิงเวลาในการรออะไรสักอย่าง แต่สำหรับ“การทำความดี” แล้วไม่ควรมีคำว่า “รอ”ไม่ว่าด้วยเหตุผลใดๆ ทั้งสิ้น
จุ๋ย - วรัทยา นิลคูหา นักแสดงสาวและพิธีกรมากความสามารถ เป็นคนหนึ่งที่เชื่อว่าการทำความดีไม่ควรต้องรอและสามารถเริ่มต้นจากตัวเราเอง
จุ๋ยจะยึด “หลัก 3 ดี” มาตั้งแต่เด็ก ได้แก่ คิดดี ทำดี และพูดดี ถ้าจะขยายความให้ชัดขึ้น ทั้งสามข้อก็ได้แก่ ข้อแรก คิดดี ไม่มีใครรู้หรอกว่าสิ่งที่เรากำลังคิดอยู่นั้นดีจริงไหม ข้อสองพูดดี คำพูดเป็นได้ทั้งอาวุธ ทำให้คนเจ็บปวดขณะเดียวกันก็สามารถทำให้คนมีความสุขได้เช่นกัน ส่วนข้อสุดท้าย ทำดี ข้อนี้สามารถทำได้ทันทีทำได้ทุกที่ และทำอะไรก็ได้
จุ๋ยยังยึดหลักที่ว่า “ต้องทำกับคนอื่นเหมือนที่อยากให้คนอื่นทำกับเราด้วย” เช่น ถ้าอยากให้เขามีน้ำใจกับเรา เราก็ต้องหยิบยื่นให้เขาก่อนเรียกว่า “ต้องเป็นสิงห์ปืนไวในการทำความดี”
ตั้งแต่เด็กมาแล้ว คุณพ่อคุณแม่มัก จะแจกค่าขนมแบ่งขนมให้เด็ก ๆ แถวบ้านอย่างไม่มีวาระ หมายความว่า นึกอยากให้ก็ให้เลยเช่น พอเหลือบไปเห็นเด็กที่ดูน่าสงสาร ท่านจะรีบจอดรถ เพื่อหยิบเงินหยิบขนมส่งให้เลย ส่วนคุณตาคุณยาย นอกจากจะทำกับข้าวใส่บาตรทุกวันแล้ว พอถึงวันพระใหญ่ ท่านก็จะทำอาหารเป็นหม้อ ๆ เพื่อไปเลี้ยงคนที่วัด
ภาพการให้เหล่านี้อยู่ในใจจุ๋ยมาตลอดและค่อย ๆ ซึมซับเข้ามาโดยไม่รู้ตัว
ด้วยอาชีพนักแสดง ทำให้จุ๋ยจำเป็นต้องซื้อเสื้อผ้าบ่อยถึงบ่อยมาก บางตัวใส่ไม่กี่ครั้งก็เลิกใช้แล้ว จุ๋ยเลยคิดว่าจะเอาไปบริจาคดีไหม แต่อีกใจก็คิดว่า ถ้าเอาไปบริจาคทั้งหมด จุ๋ยก็ได้บุญอยู่คนเดียว
คิดไปคิดมาสุดท้ายก็ได้ข้อสรุปว่าจุ๋ยจะคัดเสื้อผ้าแยกเป็นสองกลุ่ม ชิ้นไหนขายได้ก็ขาย เป็นสินค้ามือสองราคาประหยัด คนอื่นจะได้ใช้ประโยชน์จากเสื้อผ้าของจุ๋ยต่อและเงินที่ได้จากการขายเสื้อผ้ามือสองนี้ จุ๋ยจะเอาไปทำบุญอีกต่อหนึ่ง วิธีนี้ทุกคนจะได้บุญกันถ้วนหน้า
จะว่าไปแล้ว ความตั้งใจแบ่งบุญของจุ๋ย ไม่ได้เกิดขึ้นเป็นครั้งแรก เพราะตั้งแต่เริ่มทำธุรกิจส่วนตัว จุ๋ยก็มีความตั้งใจว่า หากธุรกิจไหนพอจะทำกำไรได้บ้าง จุ๋ยก็จะปันกำไรบางส่วนออกไปทำบุญ บางทีถ้ามีเวลา จุ๋ยก็คิดโครงการบุญเก๋ ๆ ให้เชื่อมโยงกับธุรกิจนั้นไปด้วยเลย เช่น ผลกำไรจากร้าน Puppy Hub ที่ให้บริการสัตว์เลี้ยงโดยตรง จุ๋ยก็จะเลือกทำบุญเกี่ยวกับสัตว์ที่ทำอย่างนี้เพราะปฏิเสธไม่ได้เลยว่า กว่าจะเป็นจุ๋ย – วรัทยาอย่างทุกวันนี้ได้ ส่วนหนึ่งก็เป็นเพราะมีคนชื่นชม มีคนให้กำลังใจดังนั้นจุ๋ยก็ควรทำอะไร “คืนกลับ” สู่สังคมบ้าง
จุ๋ยเคยมีโอกาสได้ดูวีทีอาร์ที่เพื่อนดาราคนหนึ่งไปทำกิจกรรมที่อำเภอสังขละบุรี จังหวัดกาญจนบุรี เลยได้เห็นความเป็นอยู่ของเด็ก ๆที่นั่นว่าลำบากมาก เพราะพวกเขาเป็นคนไม่มีสัญชาติไม่มีสิทธิ์มีเสียงอะไร จุ๋ยจึงเกิดแรงบันดาลใจขึ้นมาทันทีว่า อยากไปช่วยเหลือคนกลุ่มนี้ แต่ลำพังจะทำคนเดียวก็คงไม่สนุก (อีกแล้ว) จุ๋ยจึงเล่าเรื่องนี้ให้เพื่อน ๆ ฟัง ซึ่งทุกคนก็เห็นดีเห็นงามด้วย และขอให้บอกบุญต่อไปยังแฟนคลับด้วย จะได้ได้บุญกันถ้วนหน้า
แต่ครั้นจะไปแจกของอย่างเดียวน้อง ๆก็คงไม่ได้ประโยชน์มากนัก เพื่อน ๆ จุ๋ยจึงเริ่มออกไอเดียไปหาซื้อลูกปัดสี ๆ เส้นเอ็นและอุปกรณ์ร้อยสร้อยติดไปด้วย โดยวางโปรแกรมว่า หลังจากเลี้ยงอาหารกลางวันเสร็จ พวกเราจะได้สอนน้อง ๆ ร้อยสร้อยลูกปัดกัน นอกจากจะได้รับความสนุกสนานแล้ว น้อง ๆ ยังอาจนำความรู้นี้ไปใช้เป็นอาชีพเสริมในอนาคตได้ด้วย
เมื่อทุกอย่างพร้อม พวกจุ๋ยก็ออกเดินทางไปอำเภอสังขละบุรีทันที วันนั้นแม้จะเหนื่อยกับการเดินทางไกล แต่พอได้ทำกิจกรรมกับน้อง ๆ ได้เห็นรอยยิ้มและได้ยินเสียงหัวเราะของน้อง ๆ ก็ทำให้พวกจุ๋ยหายเหนื่อยเป็นปลิดทิ้ง ยิ่งได้เห็นน้อง ๆ ถูกใจกับเสื้อผ้าข้าวของที่เอาไปให้หยิบมาดู หยิบมาลองใส่กันใหญ่ ก็ยิ่งทำให้พวกจุ๋ยยิ้มจนแก้มแทบปริ…เป็นปลื้มสุด ๆ
แต่เวลาแห่งความสุขก็หมดไปอย่างรวดเร็ว เพราะน้อง ๆ ต้องรีบกลับบ้านก่อนสี่โมงเย็น เนื่องจากบ้านของเด็กแต่ละคนอยู่ไกล บางคนต้องเดินกว่า 10 กิโลเมตร ถ้ามืดค่ำจะอันตราย จุ๋ยจึงมีโอกาสได้เห็นน้อง ๆ เดินแถวกลับบ้านด้วย ซึ่งต้องบอกว่าเป็นภาพที่น่ารักมาก (ลากเสียงยาว)น้อง ๆ เดินแถวกันอย่างเป็นระเบียบ มีรถตู้ของพวกจุ๋ยขับตามไปช้า ๆ ทุกคนบนรถตู้อยากจะรับน้อง ๆ ขึ้นมาด้วย แต่ก็ติดที่รถของเราเล็กเกินไป ทำได้แค่ขับตามไปส่ง
น้อง ๆ เท่านั้น…และแล้วช็อตเด็ดก็มาถึงเมื่ออยู่ ๆ ฝนก็ตกลงมา
เชื่อไหมว่า แทนที่จะเอาถุงเสื้อมาช่วยบังฝน น้อง ๆ กลับเอาถุงเสื้อมากอดไว้แน่นเหมือนกับว่า ถึงตัวจะเปียกฝนก็ช่าง แต่ของในนี้ห้ามเปียกเด็ดขาด
ภาพเหล่านี้ทำให้จุ๋ยตื้นตันและอิ่มใจจนพูดอะไรไม่ออก “นี่สินะที่เขาเรียกว่าเป็นการให้ที่ถูกใจทั้งผู้รับและผู้ให้จริง ๆ”และไม่ใช่จุ๋ยคนเดียวที่คิดอย่างนั้น เพราะเพื่อน ๆ ร่วมทริปทุกคนก็คิดเช่นกัน และเห็นพ้องต้องกันว่า “เราต้องหาโอกาสกลับมาที่นี่อีก”
สุขใดจะมากและยั่งยืนเท่าสุขจากการทำความดี…ไม่มีอีกแล้ว
จาก
http://www.goodlifeupdate.com/39595/healthy-mind/%E0%B9%88%E0%B8%B5jui/
