วัชรเฉทิกปรัชญาปารมิตาสูตร ตอนที่ 1

[होशདངພວན2017]

เข้าสู่ใต้ร่มธรรม

วัชรเฉทิกปรัชญาปารมิตาสูตร ตอนที่ 1 การประชุมของคณะสงฆ์

วันอาทิตย์ที่ 17 มกราคม พ.ศ. 2553 เรียบเรียงโดย ชยธมฺโม ภิกขุ

ข้าพเจ้าได้สดับมาดังนี้ว่า...สมัยหนึ่งพระ ผู้มีพระภาคเจ้าทรงประทับอยู่ เชตวนารมวรวิหาร อุทยานของ อาถบิณฑกะเศรษฐี ใกล้กรุง สาวัตถี พร้อมด้วยพระภิกษุสงฆ์จำนวน 1, 250 รูป วันหนึ่งเมื่อได้เวลาออกบิณฑบาตร พระพุทธองค์ก็ทรงครองผ้าไตรจีวร ทรงบาตร เสด็จออกภิกขาจารในนคร สาวัตถี ทรง -บิณฑบาตรไปตามลำดับบ้าน ตามหลักพระธรรมวินัยอันดีงาม เมื่อเสร็จกิจทรงเสด็จกลับที่ประทับ เพื่อฉันภัตตาหาร เมื่อฉันเสร็จทรงปลดผ้าไตรจีวร เก็บบาตร ชำระพระบาท จัดเตรียม อาสนะแล้วเสด็จประทับนั่งอยู่................

ตอบข้อถามของพระเถระ.....สุภูติ

ท่ามกลางหมู่สงฆ์ท่าน...สุภูติมหาเถร...ได้ลุกขึ้นทรงจีวรเฉวียนบ่าคุกเข่าพนมมือด้วยความเคารพแล้วทูลถามพระพุทธองค์ว่า...ข้าแต่พระผู้มีพระภาคเจ้านับเป็นพระมหากรุณาที่คุณอย่างสูงสุดที่ พระองค์ได้ทรงติดตามสั่งสอนแนะนำและเฝ้าเอาใจใส่ในเหล่าโพธิสัตว์ทั้งหลาย อย่างดียิ่งมาตลอดข้าแต่พระองค์ผู้เจริญหากกุลบุตร - กุลธิดาปรารถณาจะทำที่สุดแห่งกองทุกข์ บรรลุซึ่งวิมุตติภาวะ อันยิ่งเขาเหล่านั้นควรปฏิบัติตนเช่นไร? และเขาควรจะควบคุมความคิดปรุงแต่งของเขาอย่างไรพระพุทธเจ้าข้า ? พระพุทธองค์ทรงตรัสตอบว่า ดีมากท่านสุภูติ ดังที่ ท่านกล่าว.....

[होशདངພວན2017]

ตถาคตได้ติดตามสั่งสอนแนะนำและเฝ้าเอาใจใส่ใน เหล่าโพธิสัตว์ทั้งหลายอย่างดียิ่งมาตลอด เธอจงใส่ใจฟังคำของเรา เราจักแสดงแก่เธอสิ่งที่กุลบุตร - กุลธิดาผู้ปรารถณาจะทำที่สุดแห่งกองทุกข์บรรลุถึง วิมุตติภาวะ อันยิ่งพึงปฏิบัติตนและเขาควรจะควบคุมความคิดความปรุงแต่งของเขาอย่างไร ? ท่านสุภูติทูลตอบ....ข้าแต่พระผู้มีพระภาคเจ้าข้าพระองค์มีความปลาบปลื้ม ยินดีจะเฝ้ารับฟังอยู่พระพุทธเจ้าข้า............

คำสอนที่แท้จริงของทางอันยิ่งใหญ่

พระพุทธองค์ทรงรับสั่งว่า....ท่านสุภูตติ เหล่าปวงโพธิสัตว์ มหาสัตว์ทั้งหลายควรฝึกฝนจิตของตนดังนี้....สรรพสัตว์ทั้งหลายไม่ว่าจะเป็น ภูมิใด เกิดจากไข่ เกิดจากครรภ์ เกิดจากความชื้นหรือแปลงรูปขึ้นมาเองก็ดี มีรูปหรือไม่มีรูปก็ดี พวกที่ยังอยู่ในสถานะที่ต้องใช้ความคิด(กามภพ)หรือไม่ต้องใช้ความคิด(รูปภพ )ก็ดี หรือพวกที่อยู่นอกเหนือความคิดโดยสิ้นเชิงแล้ว(อรูปภพ)ก็ดี เราจักแสดงธรรมอันเป็นไปเพื่อความวิมุตติหลุดพ้น เป็นไปเพื่อนิพพานอันยิ่ง แก่สรรพสัตว์เหล่านั้นและเมื่อสรรพสัตว์ทั้งหลายเหล่านั้น อันไม่มีที่สุดไม่มีประมาณ ได้บรรลุหลุดพ้นแล้ว แต่โดยแท้จริงแล้ว หามีสัตว์เหล่าใดบรรลุหลุดพ้นไม่ทำไม่ถึงเป็นเช่นนั้น..ท่าน สุภูติ..เพราะว่าโพธิสัตว์ที่แท้จริงย่อมไม่ยึดติดอยู่กับความคิดเห็น เรื่องอัตตา ตัวตน บุคคล สัตว์ หรือภพภูมิใด ๆ
แม้บำเพ็ญบุญกุศลการปฏิบัติก็ต้องมีสัมพันธ์ด้วยสุภูติ..นอกจากนี้การบำเพ็ญทาน โพธิสัตว์ก็มิควรยึดมั่นถือมั่นกล่าวคือ.เขาเหล่านั้นควรบำเพ็ญทาน โดยไม่ใส่ใจต่อปรากฏการณ์ใด ๆ คือไม่ใส่ใจต่อ รูป รส กลิ่น เสียง รส สัมผัสและ

[होशདངພວན2017]

ธรรมมารมณ์ใด ๆ..สุภูติ..นี่คือการบำเพ็ญทานแบบไม่ยึดมั่นถือมั่นที่โพธิสัตว์ทั้งหลายควร ดำเนิน....เพื่ออะไรเล่า ? เพราะการปฏิบัติแบบนี้ผลบุญที่เกิดจะมากมายมหาศาลอย่างหาประมาณมิได้....สุภูติ.เธอคิดว่าอย่างไร ?เธอสามารถวัดพื้นที่ว่างทางด้านทิศตะวันออกได้หรือไม่ ? ไม่สามารถพระเจ้าข้า..ท่านสุภูติทูลตอบ..สุภูติแล้วเธอสามารถ วัดพื้นที่ทางทิศเหนือ ทิศใต้ ทิศตะวันตกและทิศอื่น ๆ ทุกทิศทุกทางได้หรือไม่ ?....ไม่สามารถพระเจ้าข้า....ท่านสุภูติ...ทูลตอบ..นั่นแหละ....สุภูติ..บุญอันบังเกิดแก่โพธิสัตว์ผู้บำเพ็ญทานโดยไม่ยึดมั่นถือมั่นดัง กล่าวมานั้นย่อมมีผลมากจนมีอาจคณานับเช่นกัน....สุภูติ....โพธิสัตว์ทั้ง หลายพึงเพียรปฏิบัติจิต ดังนี้แล.........

หลักแห่งสัจจะสูงสุด

สุภูติ.....เธอคิดอย่างไร ? การรู้จัก ตถาคต สามารถรู้โดยเห็นรูปลักษณ์ภายนอกได้หรือไม่ ?...ไม่พระเจ้าข้า....ตถาคตไม่สามารถรู้จักได้ด้วยการเห็นรูปลักษณ์ภายนอก ได้เพราะเหตุใด ?เพราะพระองค์เคยตรัสไว้ว่า รูปลักษณ์ภายนอกโดยความจริงแล้ว หาใช่รูปร่างที่แท้จริงไม่.....พระพุทธองค์ทรงตรัสต่อไปว่า.....สุภูติ รูปลักษณ์ภายนอกทั้งหลายล้วนเป็นมายาบุคคลใดรู้แจ้งชัดว่า รูปลักษณ์ ทั้งปวงโดยความจริงแล้ว ไร้รูปลักษณ์ บุคคลนั้นได้ชื่อว่าเห็นตถาคต...........

จบตอนที่ 1.....วัชรเฉทิกปรัชญาปารมิตาสูตร

ได้พิมพ์คัดลอกมาจากหนังสือเท่าที่ค้นดูใน google ไม่ค่อยมีฉบับนี้ซึ่ง เรียบเรียงโดย

ท่าน ชยธมฺโม ภิกขุ

[แก้วจ๋าหน้าร้อน]

  อนุโมทนาครับ ขอบคุณครับพี่ปู