การปล่อยวาง หลวงพ่อชา สุภทฺโท

[ฐิตา]

การปล่อยวาง

โดย

หลวงพ่อชา สุภทฺโท

วัดหนองป่าพง ต.โนนผึ้ง อ.วารินชำราบ จ.อุบลราชธานี


“การปล่อยวาง” ความจริงมันหมายความอย่างนี้
อุปมาเหมือนเราแบกก้อนหินหนักอยู่ก้อนหนึ่ง แบกไปก็รู้สึกหนัก แต่ก็ไม่รู้จะทำอย่างไรกับมัน

ก็ได้แต่แบกอยู่นั่นแหละ พอมีใครบอกว่าให้โยนมันทิ้งเสียซิ
ก็มาคิดอีกแหละว่า เอ๊ะ! ถ้าเราโยนมันทิ้งเสียแล้ว เราก็ไม่มีอะไรเหลือน่ะซิ

ก็เลยแบกอยู่นั่นแหละ ไม่ยอมทิ้ง ถึงจะมีใครบอกว่า
โยนทิ้งไปเถอะ แล้วจะดีอย่างนั้น เป็นประโยชน์อย่างนี้ เราก็ยังไม่ยอม

โยนทิ้งอยู่นั่นแหละเพราะกลัวแต่ว่าจะไม่มีอะไรเหลือ

ก็เลยแบกก้อนหินหนักไว้ จนเหนื่อยอ่อนเพลียเต็มที
จนแบกไม่ไหวแล้ว ก็เลยปล่อยมันตกลง
 
ตอนที่ปล่อยมันตกลงนี่แหละ ก็จะเกิดความรู้เรื่อง การปล่อยวาง ขึ้นมาเลย เราจะรู้สึกสบาย
แล้วก็รู้สึกได้ด้วยตนเองว่า การแบกก้อนหินนั้นมันหนักเพียงใด

แต่ตอนที่เราแบกอยู่นั้น เราไม่รู้หรอกว่า การปล่อยวาง มันมีประโยชน์เพียงใด




ดอกกล้วยหมูสังสีนวล

หลวงพ่อชา สุภทฺโท
ขอบพระคุณที่มาค่ะ.. จาก.. derbyrock
กระดานสนทนา วัดบางพระ หมวด ธรรมะ

[แก้วจ๋าหน้าร้อน]

อนุโมทนาสาธุครับ ขอบคุณครับพี่แป๋ม

[lek]

จิตสงบเย็น  เป็นนิพพาน

อาการที่บังคับตัวเองให้กำหนดลมหายใจ

ข้อนี้เป็นศีล

การกำหนดลมหายใจได้และติดต่อกันจนจิตสงบ

ข้อนี้เรีกยว่า  สมาธิ

การพิจารณากำหนดรู้ลมหายใจว่าไม่เที่ยง

แล้วปล่อยวาง  ข้อนี้เรียกว่า  ปัญญา

การทำอานาปนสติภาวนาจึงกล่าวได้ว่า

เป็นการบำเพ็ญศีล  สมาธิ  ปัญญา  ไปพร้อมกัน

และเมื่อทำศีล  สมาธิ  ปัญญา  ให้ครบ

ก็ชื่อว่า  ได้เดินตามทางที่ประเสริฐกว่าทางทั้งหมด

เพราะจะเป็นการเดินทางเข้าถึงพระนิพพาน

ชื่อว่าเป็นการเข้าถึงพุทธธรรมอย่างถูกต้องที่สุด