地藏王菩萨

[होशདངພວན2017]

http://youtu.be/0zST6DmAXc8

แมลงวันเกาะหางม้าพันธุ์จึงสามารถเดินทางได้หมื่นลี้ เถาวัลย์พันรอบต้นสนสูง จึงสามารถเจริญเติบโตขึ้นไปถึงพันฟุต

แม้ความชั่วจะมีมากมาย แต่ก็ไม่สามารถเอาชนะสัจธรรมอันยิ่งใหญ่ได้

地藏王菩萨  地藏王菩萨  地藏王菩萨  地藏王菩萨  地藏王菩萨  地藏王菩萨  地藏王菩萨 地藏王菩萨 地藏王菩萨  地藏王菩萨  地藏王菩萨  地藏王菩萨  地藏王菩萨  地藏王菩萨  地藏王菩萨 地藏王菩萨 地藏王菩萨  地藏王菩萨  地藏王菩萨  地藏王菩萨  地藏王菩萨  地藏王菩萨  地藏王菩萨 地藏王菩萨 地藏王菩萨  地藏王菩萨  地藏王菩萨  地藏王菩萨  地藏王菩萨  地藏王菩萨  地藏王菩萨 地藏王菩萨 地藏王菩萨  地藏王菩萨  地藏王菩萨  地藏王菩萨  地藏王菩萨  地藏王菩萨  地藏王菩萨 地藏王菩萨 地藏王菩萨  地藏王菩萨  地藏王菩萨  地藏王菩萨  地藏王菩萨  地藏王菩萨  地藏王菩萨 地藏王菩萨 地藏王菩萨  地藏王菩萨  地藏王菩萨  地藏王菩萨  地藏王菩萨  地藏王菩萨  地藏王菩萨 地藏王菩萨 地藏王菩萨  地藏王菩萨  地藏王菩萨  地藏王菩萨  地藏王菩萨  地藏王菩萨  地藏王菩萨 地藏王菩萨 地藏王菩萨  地藏王菩萨  地藏王菩萨  地藏王菩萨  地藏王菩萨  地藏王菩萨  地藏王菩萨 地藏王菩萨 地藏王菩萨  地藏王菩萨  地藏王菩萨  地藏王菩萨  地藏王菩萨  地藏王菩萨  地藏王菩萨 地藏王菩萨 地藏王菩萨  地藏王菩萨  地藏王菩萨  地藏王菩萨  地藏王菩萨  地藏王菩萨  地藏王菩萨 地藏王菩萨 地藏王菩萨  地藏王菩萨  地藏王菩萨  地藏王菩萨  地藏王菩萨  地藏王菩萨  地藏王菩萨 地藏王菩萨

ธรรมนิพนธ์เรื่องต่างกายใจเดียว - เปิดดวงตา ฉบับภาษาอังกฤษ

บทธรรมนิพนธ์ฉบับนี้ถูกเขียนในเดือนกุมภาพันธ์ ปีที่ 9 แห่งสมัยบุนเออิ ค.ศ.1272 ที่กระท่อมซัมไมโด ทุ่งสึคาฮาระ บนเกาะซาโดะ เมื่อพระนิชิเร็นไดโชนินอายุ 51 ปี แม้ว่าบทธรรมนิพนธ์ฉบับนี้เขียนถึงชิโจคิงโงะโยริโมโตะ แต่แท้ที่จริงแล้วธรรมนิพนธ์ฉบับนี้มุ่งไปที่ผู้ติดตามพระนิชิเร็นไดโชนินทุกคน

บทธรรมนิพนธ์ฉบับนี้มี 2 ส่วนและพระนิชิเร็นไดโชนิน ได้ตั้งชื่อบทธรรมนิพนธ์ฉบับนี้ว่าบทธรรมนิพนธ์ เปิดดวงตา ในชื่อคือการกล่าวถึงการเปิดตาบอดของผู้ที่ไม่มีปัญญาเกี่ยวกับ ศาสนาพุทธแท้

ในขณะที่บทธรรมนิพนธ์ สิ่งสักการะแท้ เปิดเผยสิ่งสักการะในแง่ของธรรมะ บทธรรมนิพนธ์ เปิดดวงตา นี้เปิดเผยสิ่งสักการะในแง่ของบุคคล นี่คือบทธรรมนิพนธ์สำคัญอย่างยิ่งที่ถูกจัดอยู่ใน 5 บทธรรมนิพนธ์สำคัญของพระนิชิเร็นไดโชนิน

ในส่วนแรกของบทธรรมนิพนธ์ฉบับนี้ พระนิชิเร็นไดโชนินใช้การเปรียบเทียบ 5 ระดับเพื่อเปิดเผยความแตกต่าง ความเหนือกว่ากับความด้อยกว่า และความผิวเผินกับความลึกซึ้งระหว่างคำสอนที่ไม่ใช่ศาสนาพุทธกับคำสอนตลอดพระชนม์ชีพของพระศากยมุนีพุทธะ ในส่วนที่ 2 พระนิชิเร็นไดโชนินเปิดเผยว่าท่านคือ พระพุทธะที่มีคุณธรรม 3 ประการแห่งเจ้านาย อาจารย์และบิดามารดา ข้อความที่หยิบยกมาซึ่งพวกเราให้ความสนใจในวันนี้อยู่ในตอนท้าย ๆ ของส่วนที่ 2

พระนิชิเร็นไดโชนินนำเสนอการเผยแผ่ 2 วิธี โชจุและชะคุบุขุต่อมา ท่านสอนพวกเราว่าในสมัยปัจฉิมธรรม เมื่อมีคนมากมายที่มีความเห็นนอกรีตและดูหมิ่นธรรมะ วิธีเหมาะสมเพื่อการเผยแผ่ธรรมะคือชะคุบุขุ การหักล้างความเชื่อนอกรีตและการเปิดเผยความจริง

การชะคุบุขุในสมัยปัจฉิมธรรม

โชจุและชะคุบุขุ คือ 2 วิธีซึ่งพระพุทธะนำผู้คน โชจุคือวิธีการสอนที่ถึงแม้ว่าผู้คนมีความเชื่อไม่ถูกต้อง พระพุทธะจะยอมรับความคิดที่ผิดของพวกเขาเป็นการชั่วคราวและค่อย ๆ แก้ไขพวกเขาและนำพวกเขาไปสู่ธรรมะแท้ ในทางตรงข้าม ชะคุบุขุคือวิธีซึ่งไม่อาจทนต่อความเชื่อนอกรีต พระพุทธะชี้ให้เห็นความคิดที่ผิดทันทีและนำผู้คนไปสู่ศาสนาพุทธแท้

ในบทธรรมนิพนธ์ จดหมายจากซาโดะพระนิชิเร็น ไดโชนินอธิบายว่าวิธีที่นำผู้คนไปสู่ศาสนาพุทธจะต่างกันตามกาลเวลาในศาสนาพุทธ จะเลือกโชจุหรือชะคุบุขุ ขึ้นอยู่กับเวลา

พระนิชิเร็นไดโชนินสอน เมื่อคนฉลาดแกมโกง คนชั่วและผู้ดูหมิ่นธรรมะเพิ่มขึ้น ชะคุบุขุควรจะมาก่อน

ท่านกล่าวต่อ ตามที่สอนในบท พระสทาปริภูตโพธิสัตว์(ฟุเคียวบทที่ 20)ของสัทธรรมปุณฑริกสูตร

ทุกวันนี้ ในสมัยปัจฉิมธรรม เมื่อมีคนมากมายที่ดูหมิ่นธรรมะ สิ่งจำเป็นคือหักล้างความเชื่อนอกรีตก่อนและสอนศาสนาพุทธแท้แก่ผู้คนด้วยการชะคุบุขุ ไม่คำนึงว่าพวกเขาเต็มใจฟังหรือไม่

ว่าด้วยพระสทาปริภูตโพธิสัตว์[ฟุเคียว]

เรื่องของพระสทาปริภูตโพธิสัตว์อยู่ในบท พระสทาปริภูตโพธิสัตว์(บทที่ 20)ของสัทธรรมปุณฑริกสูตร

ในสมัยโบราณ เมื่อพระสทาปริภูตโพธิสัตว์พบทุกคน เขาคำนับและท่องดังต่อไปนี้

อาตมามีความเคารพท่านสุดซึ้ง อาตมาไม่กล้าปฏิบัติต่อท่านด้วยการดูหมิ่นหรือความทะนงตัว ทำไมล่ะ ? เนื่องจากทุกท่านกำลังปฏิบัติวิถีทางโพธิสัตว์และบรรลุพุทธภาวะแน่นอน

โฮเคเคียว หน้า 500 [สัทธรรมปุณฑริกสูตร] แปลโดยนายวัตสัน

เขาบอกทุกคนที่เขาพบว่าเขาเคารพพวกเขาและบอกว่าเขาจะไม่มีวันดูถูกพวกเขา เนื่องจากพวกเขาทุกคนปฏิบัติวิถีโพธิสัตว์และจะเป็นพระพุทธะแน่นอน อย่างไรก็ตาม ผู้คนที่เขาพบโมโหมาก และพูดให้ร้ายเขาและหัวเราะเยาะเขายิ่งกว่านั้น พวกเขาบีฑาธรรมเขาโดยการตีเขาด้วยไม้เท้าและกิ่งไม้และขว้างกระเบื้องและก้อนหินใส่เขา

แม้ว่ารับการปฏิบัติเช่นนั้น พระสทาปริภูตโพธิสัตว์อดทนการบีฑาธรรมและปฏิบัติการแสดงความเคารพต่อเนื่อง ผลที่เกิดขึ้น เขาได้รับพลังเหนือธรรมชาติมากมายในที่สุด เขาบรรลุพุทธภาวะ

ในระหว่างนั้น เมื่อคนที่บีฑาธรรมพระสทาปริภูตโพธิสัตว์เห็นว่าเขาได้มาซึ่งพลังเหนือธรรมชาติเช่นนั้น พวกเขาศรัทธาเขาและปฏิบัติตามเขา  อย่างไรก็ตาม ความผิดแห่งการบีฑาธรรมพระ สทาปริภูตโพธิสัตว์ ผู้อุทิศชีวิตต่อสัทธรรมปุณฑริกสูตร มหันต์และพวกเขาตกนรกเป็นเวลานานมาก หลังจากนั้น พวกเขาชดใช้บาปทั้งหมดและสามารถพบพระสทาปริภูตโพธิสัตว์อีกครั้งหนึ่งพวกเขาฟังสัทธรรมปุณฑริกสูตรและทุกคนสามารถบรรลุพุทธภาวะ

ไม่ว่าพระสทาปริภูตโพธิสัตว์ประสบการบีฑาธรรมอะไร เขาไม่เคยเกิดอารมณ์โกรธและเขาไม่เคยล้มเลิกการปฏิบัติแห่งการเคารพผู้คน ในทำนองเดียวกัน พวกเราต้องมองข้ามท่าทางที่ไม่สำคัญของผู้ที่พวกเราไปเผยแผ่ศาสนาพุทธด้วยการชะคุบุขุ สิ่งสำคัญคืออย่ายอมแพ้ เพื่อที่จะทำชะคุบุขุอย่างประสบความสำเร็จ พวกเราต้องพูดอย่างจริงจังเสมอต่อธรรมชาติพุทธะของคนที่พวกเราพูดคุยด้วย

พระสังฆราชนิชิเนียว โชนินสอนดังต่อไปนี้

ขณะที่พวกเราทำชะคุบุขุ พวกเราเผชิญอุปสรรคและสิ่งท้าทายรูปแบบต่าง ๆ และพวกเราสามารถชดใช้บาปกรรมของพวกเราจากชาติก่อน นี่คือความหมายแห่งการปฏิบัติชะคุบุขุของพระสทาปริภูตโพธิสัตว์ ตามที่อธิบายในบทพระสทาปริภูตโพธิสัตว์ของสัทธรรมปุณฑริกสูตร

วิธีแย่ที่สุดที่เป็นไปได้เพื่อจัดการเรื่องราวคือคิดว่า ถ้าข้าพเจ้าพูดเรื่องนี้กับเขา จะเกิดเรื่องน่ากลัวและหลีกเลี่ยงที่จะทำชะคุบุขุเนื่องจากพวกเรากลัวการตอบปฏิเสธและความยากลำบากในสถานการณ์เช่นนั้น ความกล้าของพวกเราจะเกิดขึ้นถ้าพวกเราสวดไดโมขุอย่างจริงใจนี่คือเหตุผลที่ทำไมการสวดไดโมขุอย่างจริงใจจึงสำคัญเหลือเกิน เป็นเรื่องปกติที่พวกเราต้องสวดมนต์ทำวาระเช้าและเย็นอย่างแน่วแน่ด้วยผลที่เกิดขึ้น พวกเราจะพบว่าความกล้าจะผุดออกมาได้ง่ายจากภายในชีวิตของพวกเราแน่นอน

พระนิชิเร็นไดโชนินกล่าวในบทธรรมนิพนธ์ คำสอนปากเปล่าดังต่อไปนี้ในสมัยปัจฉิมธรรมพระนิชิเร็นและผู้ติดตามจะเผชิญความทุกข์ยากเมื่อพวกเขาปฏิบัติเมียวโฮ-เร็งเง-เคียว แต่พวกเขาควรจะเข้าใจว่าแท้ที่จริงนี่คือความสงบและความสุขจากข้อความนี้ อาตมาหวังว่า ในการต่อสู้ที่พวกเราจะเผชิญในอนาคต แต่ละท่านไม่คำนึงว่าท่านชราหรือหนุ่มสาวหรือชายหรือหญิงจะก้าวหน้าเพื่อทำชะคุบุขุด้วยการทุ่มเทมาก

ข้อความจากบทธรรมนิพนธ์ที่ถูกเลือกว่าด้วยชะคุบุขุ

ตามที่พระสังฆราชแนะนำพวกเรา ขอให้พวกเราสวดไดโมขุสม่ำเสมอและทำชะคุบุขุที่กล้าหาญร่วมกัน

บทสรุป

บัดนี้การรณรงค์เกี่ยวกับชะคุบุขุของพวกเราใน ปีแห่งการกระทำ นี้อยู่ในขั้นตอนสุดท้าย

เช่นกัน พระสังฆราชของพวกเรากล่าว

พระนิชิเร็นไดโชนิน ในบทธรรมนิพนธ์ของท่านทั้งหมดชี้ให้เห็นว่าผู้ที่เห็นศัตรูของ [สัทธรรมปุณฑริกสูตร] แต่ไม่ประณามพวกเขาและไม่ชะคุบุขุพวกเขาคือบุคคลที่นิรวาณสูตรกล่าวว่าเป็นคนที่สมคบกับผู้[ที่ดูหมิ่นธรรมะแท้]และขาดความเมตตาที่จะแก้ไขพวกเขา พวกเขาเป็นศัตรูของศาสนาพุทธกล่าวอีกนัยหนึ่ง พระศากยมุนีบรรยายว่าพวกเขาเป็นบุคคลในศาสนาพุทธที่มีเจตนาไม่ดีที่มีความขุ่นเคืองอย่างแน่แท้ในทางกลับกัน ข้อเท็จจริงที่ว่าพระนิชิเร็น

ไดโชนินใช้คำพูดเช่นนั้นกับผู้ที่ไม่ทำชะคุบุขุก็เพื่อชี้ให้เห็นว่าผู้ที่ทำชะคุบุขุจะได้รับกุศลผลบุญมากมายสิ่งสำคัญในประเด็นนี้คือขอให้รู้ว่าความเข้าใจตามสติปัญญาที่ว่าการทำชะคุบุขุจะได้รับกุศลผลบุญมากอย่างไรจะไม่มีประโยชน์  สิ่งสำคัญที่สุดสำหรับพวกเราคือก้าวไปข้างหน้าหนึ่งก้าวและข้ามพ้นความเข้าใจทางทฤษฎีและได้พบกุศลผลบุญนั้นด้วยชีวิตของพวกเรา ด้วยการลงมือทำชะคุบุขุจริงด้วยตัวพวกเราเอง

กล่าวอีกนัยหนึ่ง พวกเราทำชะคุบุขุหรือไม่จะส่งผลต่อความสุขหรือความทุกข์ของพวกเราเอง

ขอให้พวกเราทุ่มเทความพยายามสุดความสามารถของพวกเราในการปฏิบัติชะคุบุขุจริงและในการสนับสนุนการพัฒนาสมาชิกใหม่ ขณะที่พวกเราเติมเต็มความเมตตาลงในหัวใจของพวกเราอย่างต่อเนื่องด้วยการสวดไดโมขุและก้าวหน้าร่วมกันด้วยความเป็นน้ำหนึ่งใจเดียว บนพื้นฐานต่างกายใจเดียวท่ามกลางผู้นับถือฮกเคโคทั้งหมดขอให้พวกเราก้าวหน้าต่อเนื่องสู่การสร้างองค์กรฮกเคโคที่มีสมาชิก 800,000 คน

ข้อความอธิบายเพิ่มเติม

พระนิชิคันโชนินพระสังฆราชองค์ที่ 26 ของวัดใหญ่กล่าวถึงเหตุผลที่พระนิชิเร็นไดโชนินเขียนบทธรรมนิพนธ์ เปิดดวงตาดังต่อไปนี้

แท้ที่จริงแรงจูงใจในการเขียนเอกสารฉบับนี้คือการบีฑาธรรมที่เกิดขึ้น ณ ทัตสึโนคูชิ

บทธรรมนิพนธ์ฉบับนี้ทำหน้าที่ขจัดความสงสัยและส่งเสริมความศรัทธาให้กับลูกศิษย์และผู้นับถือ  ภายหลังการบีฑาธรรมที่ทัตสึโนคูชิ หลายคนละทิ้งความศรัทธาของพวกเขา และผู้ที่ยังคงมีความศรัทธาเกิดความสงสัยและความสับสน  พวกเขาเริ่มสงสัยพระนิชิเร็น - พระนิชิเร็นจึงเขียนถึงลูกศิษย์และผู้นับถือเหล่านี้และสั่งสอนพวกเขาว่าท่านเป็นผู้อุทิศชีวิตแท้ต่อสัทธรรมปุณฑริกสูตร และท่านเตือนพวกเขาอย่างเข้มงวดไม่ให้สงสัยการมีอยู่ของสภาพชีวิตแห่งการรู้แจ้งท่านสั่งสอนพวกเขาปฏิบัติความศรัทธาให้สำเร็จลุล่วงในฐานะผู้นับถือโอโกะ-วัดใหญ่กุมภาพันธ์ 2004)

5 บทธรรมนิพนธ์สำคัญ 5 บทธรรมนิพนธ์สำคัญที่สุดของพระนิชิเร็นไดโชนินซึ่งพระนิคโคโชนินเป็นผู้เลือกได้แก่
1.บทธรรมนิพนธ์ สิ่งสักการะแท้
2.บทธรรมนิพนธ์ เปิดดวงตา
3.บทธรรมนิพนธ์ ริชโช อันโคกุรน
4.บทธรรมนิพนธ์ การเลือกเวลา
และ 5.บทธรรมนิพนธ์ การตอบแทนหนี้บุญคุณ

สิ่งสักการะของศาสนาพุทธแท้

สิ่งสักการะของศาสนาพุทธแท้ถูกมองจาก 2 ลักษณะแห่งบุคคลกับธรรมะ สิ่งสักการะในแง่ของธรรมะคือนัม-เมียวโฮ-เร็งเง-เคียว ความจริงของหนึ่งขณะจิตสามพันสิ่งสักการะในแง่ของบุคคลคือพระพุทธะดั้งเดิมแห่งคุอน กันโจะ อดีตที่ไม่มีจุดเริ่มต้นหรือพระนิชิเร็นไดโชนิน 2 ลักษณะนี้ต่างกันในนามแต่โดยหลักการเป็นหนึ่งเดียว นั่นคือนัม-เมียวโฮ-เร็งเง-เคียวตัวมันเองคือชีวิตของพระพุทธะดั้งเดิมแนวความคิดนี้รู้จักกันทั่วไปว่า ความเป็นหนึ่งเดียวระหว่างบุคคลกับธรรมะ(นิมโป อิคกะ)

การเปรียบเทียบ 5 ระดับ(โกะจูโซไท)นี่คือระบบการจัดลำดับซึ่งพระนิชิเร็นไดโชนินบัญญัติขึ้นเพื่อแสดงว่าศาสนาพุทธแห่งการหว่านเหนือกว่าคำสอนอื่นทั้งหมด

มัชฌิมประภาสปุญสถาน

ขอบุญกุศลที่ข้าพเจ้าได้กระทำนี้จงเป็นปัจจัยเกื้อหนุนสรรพชีวิตทั้งหลายให้ได้บำเพ็ญอนุตรวิถี กลับจิตแปรใจ ได้คืนจิตเดิม มีความสงบเย็นใจกาย ปราศจากเสียซึ่งสรรพกำทุกข์ ปลอดพ้นจากภัยเวร สงครามข้าวยาก ด้วยเดชะบุญนี้ จงช่วยค้ำชูบิดา - มารดา ครูบาอาจารย์ - ผู้มีพระคุณ ญาติสนิท - มิตรรัก ศัตรูหมู่มาร สรรพเจ้ากรรมนายเวร เทวาทุกชั้นฟ้า อารักษ์ทั่วชั้นดิน เหล่าภูติ นาคา - นาคี เหล่าวิญญา - หมู่เปรต - อสูรกายเหล่าสัตว์ใด ๆ จงเป็นผู้ได้รับอานิสงค์เดชะแห่งผลบุญนี้ท่วนทั่วทุกคนเทอญ.........

(ภาพหลังจากเทศกาลตรุษจีนปี 2017 วันที่ 26 เดือนกุมภาพันธ์)