ผู้เขียน หัวข้อ: ความโกรธ  (อ่าน 1177 ครั้ง)

0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้

ออฟไลน์ 時々होशདང一རພຊຍ๛

  • ต้นไม้ใหญ่ยืนหยัดมั่นคงดั่งภูผา
  • ****
  • กระทู้: 1011
  • พลังกัลยาณมิตร 1119
  • แสงทองส่องฟ้าคือชีวิต
    • ดูรายละเอียด
ความโกรธ
« เมื่อ: มกราคม 02, 2018, 03:04:14 pm »







ถ่ายภาพประกอบเนื้อหาโดย.....

2 - 3 ปี น๊อตกราบรถขอให้เคสนี้เป็นอุทาหรณ์แก่คนทั่วไปทีคิดจะย่ำยีศักด์ศรีผู้อื่น ปลดแอกฅนย่ำฅน

ทำอย่างไรจึงจะระงับความโกรธได้ ?


คนโกรธมีผิวพรรณทรามย่อมนอนเป็นทุกข์ถือเอาสิ่งที่เป็น

ประโยชน์แล้วกลับปฏิบัตสิ่งอันไม่เป็นประโยชน์ทำปาณาติบาตด้วยกายและวาจา   

ย่อมถึงความเสื่อมทรัพย์ผู้มัวเมาเพราะความโกรธย่อมถึงความไม่มียศญาติมิตร

และสหาย ย่อมเว้นคนโกรธเสียห่างไกล คนผู้โกรธย่อมไม่รู้จักความเจริญทำ

จิตให้กำเริบ ภัย ที่เกิดมาจากภายในนั่นคนผู้โกรธย่อมไม่รู้สึก คนโกรธย่อมไม่รู้อรรถ

ไม่เห็นธรรม ความโกรธย่อมครอบงำนรชนในขณะใดความมืดตื้อย่อมมีไม่ขณะ

นั้นคนผู้โกรธย่อมก่อกรรมที่ทำได้ยากเหมือนทำได้ง่ายภายหลังเมื่อหายโกรธ

แล้วเขาย่อมเดือดร้อนเหมือนถูกไฟไหม้คนผู้โกรธย่อมแสดงความแก้อยาก

ก่อนเหมือนไฟแสดงควันก่อนในกาลใดความโกรธเกิดขึ้นคนย่อมโกรธ

ในกาลนั้นคนนั้นไม่มี หิริ ไม่มี โอตตัปปปะ และไม่มีความเคารพ คนที่ถูกความ

โกรธครอบงำย่อมไม่มีความสว่างแม้แต่น้อยเลย


ถ้าจะไม่ให้ความโกรธเกิดขึ้นอีกเลยต้องอบรมเจริญปัญญาจนบรรลุเป็นพระอริย

บุคคลระดับพระอนาคามีบุคคลซึ่งจะเริ่มต้นตั้งการฟังพระสัทธรรมให้เข้าใจ

พิจารณาศึกษาสภาพธรรมที่กำลังปรากฏตามความเป็นจริงโดยต้องอาศัยกาล

เวลาที่นานแสนนานเพราะแต่ละคนสะสมโลภะ โทสะ โมหะ มานานแสนนาน

การที่จะเอาออกทันทียังไม่ได้ ต้องอาศัยปัญญาขั้นโลกุตตระจึงจะดับได้



พระสุตตันตปิฎก อังคุตรนิกาย สัตตก-อัฏฐก-นวกนิบาต เล่ม 4 - หน้าที่ 206


ธรรมะน่าคิดพิจารณาวันนี้


ผู้แสวงหาที่ไม่ฉลาดในธรรมย่อมไม่เห็นแจ้งนิพพานที่อยู่ในตัว - สนฺติเก น วิชานนฺติ มฺคคา

ธมฺมสฺส อโกวิทา ปัคคัยหสูตร 18/142


ธรรมะประจำวันที่ 23/09/2010









« แก้ไขครั้งสุดท้าย: มีนาคม 02, 2019, 10:13:11 pm โดย 時々होशདང一རພຊຍ๛ »
ชิเน กทริยํ ทาเนน