ประสบการณ์เฉียดตาย จากการกิน

[sithiphong]

ผมมีประสบการณ์เฉียดตายจากไส้กรอกมาแล้ว จะมาเล่าให้ฟัง


.

[sithiphong]

ประสบการณ์เฉียดตาย

เมื่อ ประมาณกลางปี พ.ศ.2546 ในวันเสาร์ ผมได้มาทำงานที่ทำงาน มาตั้งแต่ 9 โมงเช้า ปกติแล้ววันเสาร์และวันอาทิตย์ ผมจะหยุดงาน เนื่องจากงานในตอนนั้นเยอะมากๆ ผมก็เลยมาทำงาน พอสักประมาณ 11 โมง ผมเริ่มหิว แต่ด้วยความขี้เกียจเดินไปหาซื้อข้าวกิน ระยะทางที่ไปซื้อที่ตลาดน่าจะไม่น้อยกว่า800-1000 เมตรได้ ก็เลยไปซื้อไส้กรอก (เป็นไส้กรอกที่ขายในซุปเปอร์มาร์เก็ต ข้างที่ทำงาน) เขานำมาอุ่นให้ในไมโครเวฟ แล้วก็ใส่ถุงให้ ผมนำกลับมากินที่ทำงาน ซึ่งซุปเปอร์มาร์เก็ตกับที่ทำงาน เดินไปเพียง 10 ก้าวก็ถึงแล้ว


ผม กลับมาชงกาแฟร้อน ทานกับไส้กรอก แล้วก็นั่งทำงานต่อ ผมทำงานไปได้สัก 15 นาที ผมมีความรู้สึกว่า ทำไมตัวเองร้อนมาก มีเหงื่อออก ทั้งๆที่ผมเองก็เปิดแอร์ทำงาน แอร์ที่ทำงานเป็นแอร์โบราณ ไม่ใช่แอร์ที่ติดตั้งกับฝาผนัง เวลาผ่านไปอีก 30 นาที (รวมแล้วประมาณ 45 นาที) ผมเริ่มหมดแรง ผมทั้งเข้าห้องน้ำถ่ายท้อง ทั้งอ๊วกออกมา ผมตัดสินใจโทรศัพท์หาเพื่อนผม (เพื่อนผมคนนี้ได้ลาออกจากงานแล้ว และได้ไปทำงานกับบริษัทประกันชีวิตแห่งหนึ่ง) บอกให้เพื่อนผมมาช่วยเหลือ ไม่นานเพื่อนผมได้ขับรถมาหาผมที่ทำงาน ผมเองถึงกับคลานลงไปเปิดประตู (บริเวณที่ผมนั่งทำงานเมื่อก่อน จะเป็นชั้นลอย) พอเปิดประตูแล้ว เพื่อนผมก็ช่วยพยุงผมขึ้นรถเพื่อน แล้วเพื่อนผมก็ปิดที่ทำงานให้ ขับรถออกจากที่ทำงาน(ระยะทางประมาณ 1 ป้ายรถเมล์ยาวๆ) ก็เข้าโรงพยาบาล


พอ ถึงโรงพยาบาล(ประมาณ 4 โมงเย็น)แล้ว ทางโรงพยาบาลก็นำผมขึ้นไปยังชั้น 9 แล้วก็ให้พักผ่อนเพื่อดูอาการ ทางบ้านผมก็ได้มาเยี่ยม พอสักประมาณ 3 ทุ่ม ทางบ้านผมก็กลับไป แต่อาการผมยังไม่ดีขึ้น มีอาการแน่นหน้าอกมากขึ้นเรื่อยๆ จนเวลาประมาณ 5 ทุ่ม ผมทนไม่ไหว กดอ๊อดเรียกพยาบาล พร้อมทั้งร้องตะโกนว่า “พ่อตาก ช่วยด้วย” เมื่อสิ้นเสียงผมก็ไม่รู้สึกตัว

[sithiphong]

ในขณะที่ผมไม่รู้สึกตัว ผมเองมีความรู้สึกว่า ผมได้ไปเดินวนอยู่ที่นึง ผมไม่รู้ว่าจะไปไหน เดินวนไปเวียนมาหลายรอบ แล้วก็วูบไป  (หลังจากที่ผมไปพักฟื้นในห้องธรรมดาที่ชั้น 10 แล้ว ต้องมีการหัดเดิน) ผมลองลงมาเดินที่ชั้น 9 ที่ผมเข้ามาในครั้งแรก ภาพที่เห็นเหมือนกับในความรู้สึกผม ว่าผมเคยมาเดินที่นี่แล้ว แต่จริงๆแล้ว ผมไม่เคยมาเดินเลย เป็นที่ๆ พยาบาลมานั่งทำงาน มีลักษณะเป็นวงรี กว้างประมาณ 2 เมตรครึ่ง ยาวประมาณ 5 เมตรครึ่งได้


ขณะ ที่ผมไม่รู้สึกตัว น้องชายผมได้อยู่เฝ้าไข้ ได้เล่าให้ฟังว่า ผมหมดลมหายใจไปแล้ว และวิ่งเข้ามาตบหน้าอกผม บอกว่า หนุ่มๆ อย่าพึ่งไป อย่าพึงเป็นอะไร หลายๆครั้ง ประจวบกับมีพยาบาลเข้ามาดูว่าเกิดอะไรขึ้น พอพยาบาลเห็นก็รีบปั๊มหัวใจให้ พร้อมทั้งนำผมไปที่ห้อง ICU


เมื่อผมเข้าห้อง ICU แล้ว น้องชายผมก็กลับบ้าน เมื่อน้องชายผมกลับบ้าน เขาเห็นผมเดินตามเขาไปที่บ้าน เหมือนกับชุดที่ผมใส่ในวันนั้น หมาที่บ้านผม ปกติน้องชายผมกลับบ้าน ปกติหมาต้องดีใจ แต่ในวันนั้น ยืนหูตั้ง หางตก อีกทั้งวิ่งเข้าไปหลบอยู่ใต้โต๊ะกินข้าว หมาตัวนี้ปกติกับผม ก็ไม่ค่อยจะถูกกัน ผมชอบตีมันเนื่องจากมันดื้อมากๆ และทั้งบ้าน หมาตัวนี้กลัวผมอยู่คนเดียว ทั้งคุณพ่อผม ,คุณแม่ผม และน้องชายผม ก็โดนกัดโดยถ้วนหน้า


หลัง จากนั้น 2 วัน ผมฟื้นขึ้นมา ได้เห็นตัวเองอีกครั้ง พร้อมทั้งเห็นสายระโยงรยางค์เต็มไปหมด มีการต่อท่อหายใจ(เนื่องจากผมหายใจเองไม่ได้) ได้เห็นครอบครัวผม ได้เห็น ผบทบ.ผม(ตอนนั้นยังไม่ได้แต่งงาน) ทางคุณพ่อผมก็ได้นำถังสังฆทานมา ให้ผมจบเพื่อที่ท่านจะไปทำสังฆทานให้ อีกทั้งแม่ ผบทบ.ผมก็ได้ไปจุดธูป 16 ดอก เพื่อขอขมาในสิ่งที่ผมได้กระทำล่วงเกิน(ทั้งที่ตั้งใจหรือไม่ตั้งใจ)ต่อสิ่ง ศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลาย รวมทั้งน้องชายผม 2 คน และพี่น้องทาง ผบทบ.ผมก็ได้ไปบนไว้หลายที่ มีเพื่อนที่ทำงานผมก็บนเหมือนกัน (แต่บนรูปที่ผมตั้งไว้ที่ทำงาน บนกับรูปองค์สมเด็จพระนเรศวรมหาราช ,องค์สมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราชและองค์พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่ หัว) ว่าขอให้ผมหายดี ถ้าผมหายแล้วให้ผมมาแก้บนเอง


ผมนอนอยู่ใน ICU อยู่ 4 คืน และไปนอนห้องธรรมดาอีก 4 คืน รวม 8 คืน 9 วัน


ผม ถามหมอที่รักษาผมว่า ผมเป็นอะไร หมอตอบผมไม่ได้ว่า เกิดจากอะไร เนื่องจากตรวจอะไรไม่เจอ อาจจะเป็นที่ผมได้อ๊วกออกมาและการถ่าย แต่ถ้ามีสารพิษ ควรจะตรวจสอบได้ทางผลการตรวจเลือด หมอบอกกับผมเพียงว่า คุณได้รับสารพิษที่รุนแรงและเฉียบพลัน หรือคุณอาจจะโดนยาสั่ง ? แต่ก็ไม่เป็นไร ผมก็รักษาคุณหายแล้ว


ขอ เล่าเรื่องสักเล็กน้อย ในที่ทำงานผมเมื่อก่อนนี้ ผมมีหัวหน้าอยู่คนหนึ่ง ซึ่งผมทราบว่า เขากระทำการที่มิชอบ มีการทุจริต แต่เนื่องจากคนผู้นี้ เป็นลูกเขยของนักการเมือง(ที่เมื่อก่อนชื่อดังคนนึง แถมเป็นคณะกรรมาธิการ.....) แต่สุดท้ายก็ถูกไล่ออกจากที่ทำงานผม ผมกับเขาก็มีเรื่องงัดกันอยู่บ่อยครั้ง


เรื่องนี้เป็นไปได้ 2 กรณีคือ
1.ผมได้รับสารพิษ จากไส้กรอก 2 อัน
2.ผมได้รับยาสั่ง


แต่จนถึงวันนี้ ผมยังสรุปไม่ได้ว่า ที่ผมต้องไปนอน ICU อยู่ 4 คืน เนื่องจากสาเหตุอะไร แต่ผมเองค่อนข้างมั่นใจว่า เหตุที่เกิดขึ้น น่าจะเกิดจากไส้กรอก ซึ่งนับตั้งแต่วันนั้น ยันวันนี้ ผมไม่เคยกินไส้กรอกอีกเลย


จะทานอะไร ควรระมัดระวังกันด้วยนะครับ
ด้วยความปรารถนาดี
sithiphong

ปล.หากอ่านไม่ค่อยรู้เรื่อง ขออภัยไว้ ณ ที่นี้ และรบกวนช่วยวิจารณ์การเขียนให้ผมด้วยนะครับ ขอบคุณครับ

http://board.palungjit.com/f9/%E0%B8%AD%E0%B8%A2-%E0%B9%80%E0%B8%95%E0%B8%B7%E0%B8%AD%E0%B8%99%E0%B8%AD%E0%B8%A2%E0%B9%88%E0%B8%B2%E0%B8%8B%E0%B8%B7%E0%B9%89%E0%B8%AD%E0%B9%84%E0%B8%AA%E0%B9%89%E0%B8%81%E0%B8%A3%E0%B8%AD%E0%B8%81%E0%B8%AA%E0%B8%B5%E0%B9%81%E0%B8%94%E0%B8%87-%E0%B8%9C%E0%B8%B4%E0%B8%94%E0%B8%9B%E0%B8%81%E0%B8%95%E0%B8%B4%E0%B8%A1%E0%B8%B2%E0%B8%81%E0%B8%B4%E0%B8%99-131598.html

[แก้วจ๋าหน้าร้อน]

ประสบการณ์นี้ ผมอ่านแล้วกลัวไส้กรอกเลยครับพี่หนุ่ม อัศจรรย์นะครับพี่ พี่หนุ่มมีสิ่งศักดิ์สิทธิ์คุ้มครองประมาณนั้นครับคิดว่านะ
ประมาณว่าคนดีพระคุ้มครองครับ แต่คิดอีกว่าพี่หนุ่มคงเป็นบรูซวิสลิตครับ คนอึด
ผมเคยท้องเสียมากๆเหมือนกันครับแบบหมดเรี่ยวแรง แต่ทานยาฆ่าเชื้อทัน เลยไม่เป็นมาก^^ ไม่ถึงกับเข้าโรงพยาบาลครับ
อาหารนี่ก็ฆ่าเราได้จริงๆนะครับ ต้องรอบคอบมากๆแล้วล่ะผม ถ้าจะทานอะไร

ขอบคุณครับที่แชร์ประสบการณ์จากชีวิตจริงครับ ^^ ขอบคุณครับพี่หนุ่ม

[ดอกโศก]

เล่าเรื่องเป็นธรรมชาติมากๆค่ะ  ทำให้คนอ่านรู้สึกเหมือนกำลังฟังเรื่องเล่ามากกว่าอ่านจากข้อความค่ะ  ^_^

ส่วนเรื่องที่เกิดขึ้น ก็เป็นสิ่งที่มองไม่เห็นด้วยตาเนื้อ
บางเรื่องพูดยาก หลายเรื่องเข้าใจลำบาก แต่ไม่ได้หมายความว่าที่มองไม่เห็นที่อธิบายไม่ได้มันจะไม่มีอยู่จริง  ว่ามั้ยคะ

 

[sithiphong]

ตอนที่ออกมาจากห้อง ICU มาอยู่ห้องธรรมดา  ประมาณวันที่ 7  คุณหมอให้ผมหัดเดิน 

ในใจก็ค้าน ว่า  ก็เดินได้ปกติอยู่แล้ว

แต่ตอนที่ลองเดินครั้งแรก  พยาบาลเข้ามาช่วยจับแขนสองข้าง  พอลองเดินดู ปรากฎว่า ขาไม่มีแรง ลงจากเตียงครั้งแรก  จะล้ม  ต้องมีคนช่วยพยุง

ทราบที่หลังว่า คนที่นอนแบบนี้ทุกคน  จะเดินไม่ได้  ต้องหัดเดิน

.

[sithiphong]

ส่วนเรื่องตอนที่อยู่ในห้อง ICU

ที่วิญญาณผมไปเดินที่ชั้น 9

หากว่าผมเสียชีวิต  นั่นหมายความว่า  ผมหลงตาย 

การหลงตายโดยไม่ถึงอายุขัย  จะเรียกว่า สัมพเวสี  วิญญาณจะอยู่บริเวณที่ตาย หรือ จะล่องลอยไปมา  จนกว่าจะถึงอายุขัย  ยมทูตจึงจะมานำตัวไปให้องค์พยายมราช พิจารณาในบุญ บาป ครับ


.