โ ด ย : พระ ป. ญาณโสภโณ ท่านช่วยเราแล้ว ขอให้รู้จักโตบ้าง อย่ามัวแต่ขอ….
โต ร่างกายใหญ่โตขึ้น
โต จิตใจ คิดอ่านอะไรเป็นใหญ่มากขึ้น
โต ในการเรียนทางโลก ซึ่งไม่ผิดศีลธรรม
โต ในการเรียนทางธรรม นำเอามาใช้เตือนจิตตนเอง เวลามีลาภ-ยศ-สรรเสริญ - สุข
จิตใจไม่ฟูฟ่อง ไม่ตื่นเต้น ธรรมดา ๆ เวลาเสื่อมลาภ - เสื่อมยศ - ถูกนินทา -ตกทุกข์ได้ยาก
จิตใจไม่ฟุบลง ธรรมดา ๆ
โต ในการทำงาน รู้จักงาน รู้จักคำสั่ง รู้จักเจ้านาย รู้จักเพื่อน รู้จักลูกน้อง รู้จักที่สูง ที่ต่ำ
รู้จักวิธีบริการ รู้จักเป้าหมายของการทำงาน รู้จักกาลเวลา รู้จักประเมินผล เป็นต้น ไม่ทุจริต
ไม่เช้าชาม เย็นชาม รักงานของเจ้าของ เจ้านาย เหมือนกับงานของตน เจ้านายไม่รักเรา
เรื่องของเขา เรามองเขาในแง่ดี ขอบพระคุณที่เขาให้งานเราทำ ให้เงินเราใช้ ให้เราได้รับ
ความสุข ความเจริญ ไม่ต้องมามัวกลัวขาดทุน ได้กำไรมากไป ประสาท…..
โต ในการปฏิบัติธรรม เจริญสติ - สัมปชัญญะ รู้ตัวอยู่เสมอก่อนจะทำ กำลังทำเจริญสติ
ในขณะทำงานไม่เผลอตัวให้งานเสีย ไม่เผลอตัวให้อวัยวะบางส่วนหายไปหรือ หายไปทั้งตัวเลย รักษาศีล ไม่เอาเปรียบเจ้านายทำใจให้สบาย ๆ
โต ในการเผยแผ่พระธรรมการทำ การพูด การคิดดี เสมอๆ เสมอต้นเสมอปลายเท่ากับ
เป็นการเผยแผ่พระธรรมของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ไม่เกี่ยวกับต้องพูดเสมอไป ทำดีมีสุขเป็น
หลักยืนยันว่า เป็นนักธรรมะที่ดี ถึงมีทุกข์ยากจน ตกอับไปบ้าง ก็เป็นเรื่องธรรมดา ใจไม่
หวั่นไหวมาก เกินไปทุกข์ก็จางไปเอง
โต ของเราทุกโตที่กล่าวมาข้างต้น เริ่มจากอะไร มีอะไรอยู่ มีอะไรโตขึ้นใหม่ มีอะไรโต
แล้วเสียไปขอให้สำรวจโตของเราเองบ่อย ๆ ทุก ๆ โต อย่ามัวแต่กราบพระ กราบหลวงปู่โต
พรหมรังสี วัดระฆัง ฯ ขอแต่พร ขอให้ท่านสอน ขอให้ท่านช่วยนั่นช่วยนี่อยู่เรื่อย ๆ ไม่มีการ
หยุดหย่อน เลี้ยงแล้วให้รู้จักโตกันบ้าง อย่าให้โตแต่ตัว ใจและความดีไม่รู้จักโต………
……ขอ คารวะบูชาแด่พระพุทธ พระธรรม และสงฆ์ หลวงปู่โต พรหมรังสี
ขอบารมีแห่งทาน และบุญกุศลของข้าพเจ้า
จงดลบ้นดาลให้ข้าพเจ้าโตสมส่วน
ทั้งกาย-ใจ-วิชาทางโลก-อาชีพ- การงาน-การเงิน-
การรักษาศีล-การปฏิบัติ-เผยแผ่พระธรรมของพระพุทธเจ้า
ให้เป็นที่พึ่งของตนเองได้ ของผู้อื่นได้ทำใจให้เป็นสุข พ้นทุกข์
ได้ดังปรารถนาไว้ถูกต้องดีงามไม่เกินวิสัยของข้าพเจ้า และตลอดไปเทอญ….
