แสงธรรมนำใจ > ศิษย์โง่ไปเรียนเซ็น
คัมภีร์ที่ไร้อักษร
(1/1)
ฐิตา:
คัมภีร์ที่ไร้อักษร
จากหนังสือ ดอกไม้ไม่จำนรรจ์(A Flower Does Not Talk)
โดย เซนไค ชิบายามะ
ช่างบริสุทธิ์และสดชื่น ดอกไม้ที่ประดับด้วยหยาดน้ำค้าง
ช่างไพเราะเสนาะใส บทเพลงของหมู่วิหค
เมฆขาวสงบ ธารน้ำส่องประกายสีคราม
ใครเลยที่อาจขีดเขียน ด้วยถ้อยคำที่แท้ อันปราศจากตัวอักษร
ขุนเขาสูงตระหง่าน แมกไม้เขียวขจี
หุบเหวน้ำลึก ธารน้ำสะอาดใส สายลมบางเบา ดวงจันทร์สงบล้ำ
อย่างสงบงัน ข้าพเจ้าอ่านถ้อยคำที่แท้ ซึ่งไร้อักษร
:13: sookjai.com/
แก้วจ๋าหน้าร้อน:
:13: ธรรมะอวยพรครับ
(〃ˆ ∇ ˆ〃):
^^
นวลปราง:
เสียงลำธารคือองค์พระพุทธะ
ภูดอยคือธรรมกายศรี
แปดหมื่นสี่พันมาในราตรี
เอ่ยวจีบอกใครอย่างไรหนอ
เขียนถวายเจ้าอาวาสวัดตงหลิน
- ซูตงเปอ กวีเอกยุคราชวงค์ซ่ง -
นำร่อง
[0] ดัชนีข้อความ
Go to full version