บล็อก > บทความ (Blog)

นั่นสิ.. " จิต อะไรหนอ ? "

(1/5) > >>

ดอกไม้ในที่ลับตา ~ ღ:
  นั่นสิ.." จิต :19: อะไรหนอ ? "  

ขึ้นต้นกระทู้ มาแบบนี้ .. คงอาจ งงกันสักเล็กน้อย-ปานกลาง / บางคนอาจงงมาก ใช่ปะคะ? ^^ .. เก็บความงงสงสัย? / สต๊อปความแปลกใจในชื่อกระทู้ไว้ก่อนนะคะ ..แล้วเดี๋ยวจะถึงบางอ้อ! หรือ อาจมี เควสชั่นมาร์ค ลอยเต็มหัว เต็มหน้า กว่าเดิม เมื่ออ่านจบก็ได้ค่ะ.. :12:


  ก่อนอื่นขอเท้าความให้ฟังสักน้อยก่อนนะคะ ว่า..บล๊อกนี้ เกิดขึ้น หรือได้แรงบันดาลใจในการพิมพ์นี้ มาจาก กระทู้ "ปัจจุบันสำคัญกว่า" ของน้องแป้งผู้น่ารักของแห่งใต้ร่มธรรมของเรานั่นเองค่ะ .. เลยทำให้ ได้ นึกไปถึง นิทานธรรม เรื่องนึง ที่ป่าป๊า เคยเล่าให้ฟังนานมากแล้วค่ะ แถมทิ้งปริศนาจากเรื่องนี้ให้ ใช้ปัญญาขบคิดหาคำตอบในตอนท้าย..อีกด้วยค่ะ

 
 
:


:



   เรื่องมีอยู่ว่า : มีไต้ซือท่านหนึ่ง กำลังอยู่ระหว่างการเดินทางไกลกลับไปอารามของท่าน .. ในระหว่างทาง นั่นเอง .. เสบียงอาหารท่านเกิดหมด และ ท่านรู้สึกหิวขึ้นมาในตอนนั้น ..


   จึงมองหา ร้านขายอาหาร/โรงเตี๊ยมในละแวกนั้น .. ซึ่งใช้เวลาเดินหาอยู่นานพอสมควร จึงได้..พบ แผงขายหมั่นโถวเล็กๆริมข้างทางเพียงเจ้าเดียวเท่านั้น .. ซึ่งเจ้าของเป็นหญิงชราตัวเล็ก ท่าทางใจดี และหลังค่อมเล็กน้อย ตามวัยของนาง ที่เราทั้งหลายเรียกกัน ติดปากเป็น สำเนียงภาษาแต้จิ๋วว่า "อาซิ่ม" .. นั่นเอง


   เมื่อได้เห็นควันหอมกรุ่น..ลอยออกมาจาก ซึ้ง ซึ่งภายในเต็มไปด้วย หมั่นโถวร้อนๆ หน้าตาดี สีขาวนวล แถมกลิ่นชวน หอมยวนยั่วให้ ผู้ซึ่งสัญจรผ่านไปมาแถวนั้น อดน้ำลายสอกันแทบไม่ได้  หรือ หากบางคนอดรนทนกลิ่นหอมกรุ่น ควันฉุยของเจ้าหนมตรงหน้านี้ไม่ไหวจริงๆ ก็ต้องควักพกเงินหลายอีแปะ หลายตำลึง ออกมาส่งให้อาซิ่มเพื่อแลกกับเจ้าหมั่นโถวที่ทั้งขาวอวบอ้วน หอมหวน ชวนลิ้มชิมรส ซะเหลือเกินในตอนนั้นไปประทังความหิว/ตอบสนองความยาก..ได้อย่างไม่ยากเลยสักนิดเดียว

   ไต้ซือรูปนั้น ก็เป็นหนึ่งในจำนวนผู้ที่ต้องการ ลิ้มชิมรส เจ้าหมั่นโถวของหญิงชราร่างเล็ก นั้น ด้วยเช่นกัน .. เมื่อประสบพบเป้าหมายอยู่เบื้องหน้า ท่านจึงมิรอช้า .. รีบตรงเข้าไปยังแผงขายในทันที!


   เมื่อไปถึง..แทนที่ อาซิ่มผู้เป็นเจ้าของแผงจะรีบขายหมั่นโถวให้ไต้ซือรูปนั้น เหมือนลูกค้าคนอื่นๆโดยเร็ว ..แต่เหตุการณ์หาเป็นเช่นนั้นไม่ ..

   หลังจากที่นางได้นมัสการ พร้อม ไถ่ถามทักทาย และได้สนทนากับ ท่านไต้ซือได้พอสมควรแล้ว แทนที่นางจะรีบหยิบหมั่นโถวขายให้กับท่าน  นางกลับ เริ่มต้นการสนทนากับท่านต่อไปดังนี้ ว่า :


   อาซิ่ม ขายหมั่นโถว :    " ข้าขอรบกวนเรียนถามข้อข้องใจสงสัยอะไรบางอย่างจากท่านไต้ซือ สักเล็กน้อย

จะได้หรือไม่เจ้าคะ"


    ไต้ซือ                      :    "อ๋อ ได้สิ .. สีกามีข้อสงสัยอันใดหรือ?"


   หญิงชรานางนั้น ..หันมายิ้มกรุ้มกริ่ม เล็กน้อย ก่อนจะ เสนอเงื่อนไข ข้อตกลงอะไรบางอย่างกับไต้ซือ ว่า ..

   หากแม้ไต้ซือไม่สามารถตอบคำถามของนางได้ถูกต้อง ...นางจะไม่ยอมขายหมั่นโถวสักลูกให้กับไต้ซือแม้ประสงค์จะซื้อนางมากแค่ไหนก็ตาม แต่ ตรงกันข้าม หากไต้ซือสามารถตอบได้ นางยินดีจะยกหมั่นโถวของนางให้ไต้ซือท่านนั้นไปแบบฟรีๆ กี่ลูกก็ได้ ตามแต่ความต้องการของไต้ซือ .... เมื่อตกลงกันเป็นที่เรียบร้อยแล้ว  การสนทนาระหว่างอาซิ่มกับไต้ซือ จึงเริ่มขึ้นอีกครั้ง ..

 
   อาซิ่ม ขายหมั่นโถว   :    " ตกลงตามนี้นะ งั้นข้าไม่เกรงใจ ท่านละนะ .. สิ่งที่ข้าข้องใจนั้นก็คือ .."
   
   ไต้ซือ                      :    " คืออะไรหรือ ..สีกา? "   

 
   นางเหลือบสายตาไปมองสัมภาระที่ติดตัวมาบางอย่างของไต้ซือ ก่อนจะพูดขึ้นว่า ..


    อาซิ่ม ขายหมั่นโถว        :     " ก่อนอื่นข้าขอถามว่า สิ่งที่ท่านสะพายอยู่ข้างหลัง นั้น คือสิ่งใดฤๅ"
       
    ไต้ซือ                      :      " อ้อ! .. สิ่งนี้คือ พระสูตร ชื่อวัชรปารมิตาสูตร ว่า ด้วยเรื่อง ปัญญาที่แข็งแกร่ง ประดุจดั่งเพชรแท้ ที่สามารถตัดทุกสิ่งได้อย่างฉับพลันทันใด , การทำจิตให้ว่าง พึงมิให้มีความยึดถือผูกพันในทุกสภาวะ และ ๓ จิต ๔ ลักษณะ .."
 
  เมื่อไต้ซือกล่าวจบ นางก็เริ่มถามคำถามในทันทีว่า
 

  อาซิ่ม ขายหมั่นโถว       :    " .. สิ่งที่ข้าข้องใจ และ ใคร่อยากที่จะทราบคำตอบจากท่านไต้ซือนั้นก็คือ .."

 
  อาซิ่ม ขายหมั่นโถว    :    " ข้าเคยได้ยินมาว่า ในคัมภีร์วัชรปรัชญาปารมิตาสูตร ได้กล่าวไว้ว่า .. อดีต ล่วงผ่านไปแล้วมิอาจย้อนกลับคืน , ปัจจุบันอย่าไปยึดมั่น เพราะเพียงชั่วครู่ชั่ววันก็จะผันไปเป็นอดีต , ส่วนอนาคตนั้นก็ยังมาไม่ถึง...จึงอย่าได้ไปกลัดกลุ้มกังวล.. ดังนั้นเราพึงทำจิตให้ไร้ทั้ง๓จิต (จิตอดีต,จิตปัจจุบัน และ จิตในอนาคต) ฉะนั้น แล้ว จึงขอเรียนถามท่านว่า.."

  อาซิ่ม ขายหมั่นโถว   :   " ท่านเอาจิต :19: อะไร? .. มาซื้อ หมั่นโถวของข้า ในวันนี้กันเล่าเจ้าคะ ท่านไต้ซือ"
 

   
   คำถามของนาง ทำให้ไต้ซือรูปนั้น ..ถึงกับอึ้งอยู่นาน พลางนึกในใจว่า " อาซิ่มท่านนี้ ผิดแผกแปลกหญิงชราธรรมดาทั่วไปยิ่งนัก" .. เอ? แล้วเราจะตอบ นางว่ากระไรดีละเนี่ย? ..


   หลังจากให้ปัญญาขบคิด หาคำตอบอยู่ครู่ใหญ่ก่อนจะยิ้มตอบนางไปว่า :
                                                                 
 
 :  :  :  :  : 

: 

อ๊ะ..อ๊ะ!~ ลุ้นอยู่ละสิคะ  :12: คริ๊ คริ๊ คริ๊..ยั๊งง ยังค่ะ..ยังไม่เฉลยง่ายๆหรอกค่ะ อิ อิ .. แต่จะแอบขี้ตู่เล็กน้อยขอยืม คำถามของอาซิ่มเจ้าปัญหา เอ๊ยย เจ้าปัญญาแสนน่ารัก ท่านนั้น มาให้..ทุกท่านที่อ่านกระทู้นี้ได้ลองขบคิด/ตอบกันเล่นๆ สนุกๆ แลกเปลี่ยน ความรู้ แชร์ธรรมะ และ ฝึกฝนปัญญาในการลองแก้ปัญหา ปริศนาธรรม  .. ไม่ต้องซีเรียสไปนะคะ  ...ลองตอบกันดูก่อนนะคะ แล้วจะค่อยเข้าเฉลยคำตอบให้ ภายหลังค่ะ  ...  :12:

 
 
 


   
    :13: ขอขอบพระคุณที่มาของการเกิดบล๊อกนี้ : จาก ท่านเจ้าของนิทานเรื่องนี้ตัวจริง , น้องแป้งแห่งใต้ร่มธรรม , และ ป่าป๊าของเจ้าของกระทู้นี้เอง มา ณ.ที่นี้ด้วยค่ะ ^^ ..

ดอกโศก:
คิดไม่ออก รอเฉลยได้มั้ยคะ  :06:

แก้วจ๋าหน้าร้อน:
 :06: ถ้าผมเป็นไต้ซือ จะตอบว่า

ตรงๆนะอาซิ่ม ไม่มีหมั่นโถเจ้าไหนในแถบมลฑลเสฉวน จะอร่อยเท่าหมั่นโถอาซิ่มแระ อาตมา ขอ เบิ้ล2 นะวันนี้ 5555+

^^

ดอกไม้ในที่ลับตา ~ ღ:

--- อ้างจาก: แก้วจ๋าหน้าร้อน ที่ กันยายน 20, 2010, 12:51:26 am --- :06: ถ้าผมเป็นไต้ซือ จะตอบว่า

ตรงๆนะอาซิ่ม ไม่มีหมั่นโถเจ้าไหนในแถบมลฑลเสฉวน จะอร่อยเท่าหมั่นโถอาซิ่มแระ อัตมา ขอ เบิ้ล2 นะวันนี้ 5555+

^^

--- End quote ---

 
 :12:   ... งั๊นพี่ก็จะขอ ตอบแทนอาซิ่มนะคะ ว่า ... เจ้าพูดได้ดีมาก แต่ตอบคำถามไม่ถูกแถมตอบไม่ตรงคำถาม เจ้าอดเบิ้ล2 แต่จะได้ เบิ้ล200 จบ แทน เพราะ อาตมา ◄◄  .. มิใช่ อัตมา อ่า..  :10:   .... เอิ๊กกกกส์   :25: ... :06:
 
 

Pure+:
จิตว่าง..

ถ้ายังไม่ใช่รีบมาบอกนะครับ จขกท.
จะได้มาตอบใหม่

นำร่อง

[0] ดัชนีข้อความ

[#] หน้าถัดไป

ตอบ