บล็อก > บทความ (Blog)

ไดอารี่...จิตดวงหนึ่ง

<< < (33/106) > >>

lek:
ทำไงดี...ตั้งสติก่อนก็แล้วกัน
ค่อยๆดูไป...ว่าจะทำอย่างไรต่อไป
พยายามระวัง...แต่ไม่ใช่ระแวง
ความวุ่นวายใจ...มันปั่นป่วนเข้ามาที่ใจ
ก็เราเอง...ไปคนให้มันขุ่นเอง...
กว่ามันจะสงบ...ตกตะกอนจนใส
ก็คงต้องใช้เวลาสักพัก...อดทน

lek:
วันนี้ได้รับอีกแล้ว
วันนี้ไม่ได้ให้อะไรอีกแล้ว
วันนี้ได้รับอะไรดีๆทำให้มีความสุข
ช่วงเวลาแห่งความสุขมันก็ผ่านไปแล้ว
เวลามีความสุข...มันช่างผ่านไปเร็วเหลือเกิน
มันผ่านไปแล้ว...แต่ก็ยังเอามันกลับมาย้อนทวน
จนมันไม่ยอมจากไป...ทั้งๆที่มันได้จากไปนานแล้ว

lek:
เมื่อรับรู้ข่าวร้ายๆเข้ามา
ทำให้ใจคอไม่ดีกลัวนั่นกลัวนี่
เพราะไม่รู้ความจริงว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่
บางทีก็เครียดคิดกังวลมากเกินเหตุ...
บางครั้งก็รีบเผื่อใจทำใจไว้ล่วงหน้า
หากเหตุการณ์ร้ายไม่ได้เกิดขึ้นจริง
ก็ทำให้รู้ว่าความห่วงใยมันมีแค่ไหน
แต่หากเหตุการณ์ร้ายๆเกิดขึ้นจริง
ไม่ว่าจะระดับใดก็ตาม...
ก็ถึงเวลาต้องวัดใจตัวเราเอง
ว่าจะรับกับเหตุการณ์ร้ายๆได้แค่ไหน...เท่าใด

lek:
ก็เป็นฉันเอง...ที่สร้างเรื่องให้เกิดขึ้นมาเอง
ฉันก็ต้องรับทั้งผิดทั้งชอบ...ทั้งสุขและทุกข์เอง
เหมือนกับการเล่นเกม...กับหัวใจของตัวเอง...
เล่นกับความรู้สึกนึกคิดของตัวเอง...อยู่ตลอดเวลา
ถ้าหลงไปเล่นกับมัน...มันก็โผล่ขึ้นมาเล่นกับเราเช่นกัน
เพราะเราเองที่เชื้อเชิญสร้างเรื่องสร้างราวให้ก่อรวมตัวขึ้นมาเอง

lek:
สิ่งที่สร้างขึ้นมาผูกมัดใจตัวเอง
เรากำลังพันใจตัวเองกับสิ่งภายนอก
ยิ่งพันก็ยิ่งยุ่งอิรุงตุงนัง...
จนยากที่จะแกะออกภายในเวลาอันสั้น
หากใจร้อนรีบแกะ...มันก็ยิ่งยุ่งเหยิง
เมื่อใช้เวลาในการพันความยุ่งกับใจเราเอง
ก็ต้องใช้เวลาในการแก้แกะความยุ่งกันหน่อย
เวลาใจร้อนรีบแก้มันก็ยิ่งยุ่งเป็นปมแน่นขึ้น
บางทีต้องหัดใจเย็นค่อยๆแก้ค่อยๆคลายปม
สร้างปมเองก็ต้องแก้ปมนั้นเอง...
ไม่มีใครทำอะไรเรา...มีแต่เรานั่นแหละทำตัวเอง

นำร่อง

[0] ดัชนีข้อความ

[#] หน้าถัดไป

[*] หน้าที่แล้ว

ตอบ