บล็อก > บทความ (Blog)

ไดอารี่...จิตดวงหนึ่ง

<< < (41/106) > >>

lek:
วันนี้มีสาวสวยขอร้องให้ส่งข้ามถนน
เพราะกลัวรถไม่กล้าข้ามคนเดียว...
เราก็เลยเต็มที่เลย...ชอบเลยงานนี้ถนัด
พาสาวข้ามถนน อิอิ ถือโอกาสจับมือเลยล่ะ
รถก็เยอะจริงๆซะด้วย จับมืออยู่ตั้งนาน
กว่าจะได้โอกาสพาสาวข้ามถนนได้...
แล้วก็เลยยืนรอเป็นเพื่อนส่งสาวขึ้นรถซะเลย :08:

lek:
"รำคาญจัง" คำนี้เราพูดออกไป
เพราะว่าเรารู้สึกว่ารำคาญคนอื่น
ที่เค้าแสดงอะไรออกมาทำให้เราไม่พอใจ
เราจึงรำคาญเค้าจึงพูดแบบนี้ออกมา
ให้เค้าได้ยินได้รับรู้ว่าเรารำคาญ
ที่เค้าแสดงสิ่งนั้นออกมา...
ความจริงแล้ว...เรากำลังรำคาญตัวเองอยู่
โดยไม่รู้ตัว...เพราะเราทนไม่ได้เอง
ทนกับอารมณ์ตัวเองไม่ได้...
อารมณ์ไม่พอใจคนอื่นนั่นไง
เลยพาลไม่พอใจตัวเองไปด้วย
เฮ่อ...เมื่อไหร่จะเลิกพาลซะทีนะ
ไม่มีสติที่จะระงับยับยั้งชั่งใจอารมณ์ตัวเองเลยหรือไง
ไม่เป็นไร...มันผ่านพ้นไปแล้ว...
ต่อไปพยายามใหม่ก็แล้วกัน...
ตั้งสติดีๆนะ...ไม่งั้นก็เป็นเหมือนเดิมอีกนั่นหล่ะ
นิสัยไม่ดี :36:

lek:
ก็เราพบกันนี่นา...
ก็เลยต้องจากกัน...
เธอจากกันไป...
เธอบอกว่าเธอจะมาหาใหม่
ฉันบอกว่าจะรอเธอ...
แต่ฉันก็ไม่แน่ใจหรอก...
ว่าเราจะได้พบกันอีกไหม
ไม่เป็นไร...เมื่อวันนั้นมาถึง
เราคงรู้เองว่าเราจะได้เจอกันมั๊ย
ถ้าได้เจอกัน...วันแห่งความสุข
คงจะตลบอบอวลอีกครั้ง...
แต่ถ้า...เราไม่ได้เจอกัน....
ความสุขที่ผ่านมานั้น...
จะยังเป็นสุขตลบอบอวล...
ในความทรงจำเสมอๆแม้ไม่ได้พบเจอกัน

lek:
ข้อดีมีตั้งเยอะไม่หัดดู
กลับไปรู้ข้อเสียคนอื่นเขา
เราไม่ดีไม่เคยรู้ตัวของเรา
มัวแต่เอาข้อเสียเขามาประจาน

หัดเอาไว้ข้อดีนั้นมีถมเถ
อย่าซวนเซเที่ยวเพ่งโทษเล่ากล่าวขาน
ส่อนิสัยความไม่ดีในสันดาน
เป็นคนพาลนั้นไม่ดีอย่าไปเอา

กลับมาเป็นคนดีดีมีความสุข
ขจัดทุกข์ออกจากใจลดความเขลา
เห็นข้อดีทั้งคนอื่นและตัวเรา
ช่วยบรรเทาจิตให้ดีเบิกบานใจ

lek:
ถ้าเรายังไม่รู้ความจริง
เราก็ยังคงระแวงสงสัยอยู่นั่นแหละ
จะตัดสินเชื่อฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง
ข้างใดข้างหนึ่งก็ไม่ได้
เพราะไม่รู้ข้อเท็จจริงนั่นเอง
ซึ่งความจริงมันก็จะแบ่งแยกย่อย
ไปตามความคิดตามความไม่รู้
ตามการคาดเดา...

นำร่อง

[0] ดัชนีข้อความ

[#] หน้าถัดไป

[*] หน้าที่แล้ว

ตอบ