บล็อก > บทความ (Blog)

ไดอารี่...จิตดวงหนึ่ง

<< < (51/106) > >>

lek:
อารมณ์เสีย บูด เน่า ...
ทำไม เขาไม่เข้าใจเราซะบ้างเลย
ไม่เคยเห็นอกเห็นใจเราบ้างเลย
ไม่เคยคิดถึงใจเราว่ารู้สึกยังไงเลย
ไม่รู้ว่าทำให้คนอื่นเดือดร้อนใจยังไงเลย
นี่เรากำลังทุกข์ใจเพราะเขาอยู่นะ
ไม่เคยรู้เลยหรือไงนะ...มีความสุขบน
ความทุกข์ของผู้อื่นแบบนี้จนเคยชินล่ะสิ
ส่วนฉันเองก็เคยชินที่จะเป็นทุกข์เพราะ
การโทษแต่คนอื่น...อยากให้เขาทำอะไร
เป็นที่พอใจของเราตลอด...
พอเขาทำอะไรไม่พอใจเราขึ้นมาก็เครียด
ที่จริงเขาไม่ใช่สาเหตุทำให้เราเครียดหรอก
ที่แท้เรานี่แหละ ตัวบงการใหญ่
ที่คอยแต่ทำร้ายตัวเองไม่หยุดหย่อน
มันบ้ามันโรคจิต มันเป็นโรคประสาท
ตัวเองยังไม่เข้าใจตัวเองเลยว่าเป็นอะไรอยู่
แล้วยังบ้าจะไปให้คนอื่นเข้าใจตัวเองอยู่ได้
บ้าจริงๆ อย่างนี้เค้าเรียกว่า บ้าชัดๆ

lek:
รู้หมดว่าคนอื่นจะต้องทำยังไง
ให้ถูกใจเรา...แถมบอกเขาอีก
ว่าต้องทำอย่างไรบ้าง...
ไม่ให้เราไม่พอใจ...
แต่เวลาเราเอง...
กลับไม่รู้ตัวเองว่าจะต้องทำยังไง
ให้คนอื่นเขาถูกใจและพอใจ...
แม้บางทีรู้แต่ก็ทำอย่างที่รู้ไม่ได้
ทำไมนิสัยเสียขนาดนี้...บ้าจริงเชียว

lek:
ลองมันไม่ใช่เรื่องของเราดูสิ
ไม่เดือดร้อนไม่รู้สึกอะไรหรอก
แต่นี่มันเป็นเพราะเรื่องของเรา
เราเลยรู้สึกอะไรต่อมิอะไรไปหมด
นั่นนู่นนี่เรื่องราวมากมายเยอะแยะ
เกี่ยวพันโยงใยยุ่งเยอะแยะแวะเวียนวน
ไม่รู้ว่าจะยิ่งยุ่งเหยิงหรือจะคลายปมปัญหาได้
ก็แล้วแต่เวรแต่กรรมที่ทำในขณะปัจจุบันนั่นล่ะ
ตัดสินกันทุกขณะลมหายใจเข้าออกกันอยู่แล้ว

lek:
พิมพ์ไปได้ 4 บรรทัด คอมดับ
เลยต้องมาพิมพ์ใหม่ ไม่เหมือนเดิม
หลังจากแยกกันมาคนละที่
ก็มารวมอยู่ด้วยกันในที่เดียวกัน
และก็ต้องแยกย้ายจากกันไปอยู่ดี
เตือนคนอื่นให้ระวังรักษาสุขภาพ
แต่ตัวเองก็ใช้สังขารไม่บันยะบันยังเหมือนกัน
บอกให้คนอื่นทำ เราจึงควรทำได้ก่อน
ให้เค้าเห็นเป็นตัวอย่างจะได้น่าเชื่อถือ
แต่บางทีคนเราก็ดื้อรั้นเชื่อในความคิดตัวเอง
บางทีก็ปล่อยปะละเลยไม่ดูแลจนเกินพอดี
กว่าจะรู้ก็เรียกได้ว่าสายเสียแล้ว ไม่ก็เกือบเสียแล้ว
ก็นั่นล่ะ เรียกว่า กรรมใคร กรรมมันนั่นล่ะ...

lek:
เพียงแค่ไม่ได้ผูกพันเกี่ยวข้องกัน
เพียงแค่รู้จักกันแค่เพียงผิวเผิน
เพียงแค่พบกันแต่อยู่กันคนละทางเดิน
เพียงแค่เมินกันไปตามกาลเวลา

เพียงแค่นี้พอแล้วได้เพียงแค่นี้
เพียงที่มีไม่ต้องคอยห่วงและหา
เพียงแค่เป็นเพื่อนกันคอยเยียวยา
เพียงเมตตาดูแลกันตามสมควร

นำร่อง

[0] ดัชนีข้อความ

[#] หน้าถัดไป

[*] หน้าที่แล้ว

ตอบ