บล็อก > บทความ (Blog)

ไดอารี่...จิตดวงหนึ่ง

<< < (53/106) > >>

lek:
เวลาอารมณ์อยู่เหนือสตินี่
พาลทำอะไรได้อย่างไม่รู้สึกละอาย
หลงคิดเข้าข้างตัวเองอยู่เสมอๆ
ขอให้ได้ทำอย่างที่ใจต้องการไว้ก่อน
ไม่สนใจว่าสิ่งที่ทำจะเกิดผลอะไรภายหลัง
ไม่ได้พิจารณาไตร่ตรองให้รอบคอบ
สุดท้ายไม่ใช่ใครที่ไหนมานั่งรับผลกรรม
ที่ตัวเองนั่นล่ะ เป็นผู้กระทำไปทั้งนั้น

lek:
สุข...ทุกข์
ดี...ร้าย
ได้อย่าง...เสียอย่าง
มุมขวา...มุมซ้าย
ฝั่งนี้...ฝั่งโน้น
มี...ไม่มี
เกิด...ตาย
เย้...คอมได้เกิดใหม่อีกครั้ง

lek:
มันไม่แน่นอนอย่างนี้นี่เอง
มันยังรู้สึกทุกข์สุขอยู่อย่างนี้นี่เอง
มันยังมีตัวตนอยู่นี่เอง
จึงมีอะไรมากมายอยู่อย่างนี้นี่เอง

lek:
แค่เราหวังดีกับเขา
แต่คนอื่นกลับมองว่าเรา
ทำเกินไปกับเขา...
เราก็เลยต้องกลับมาทบทวน
อืม...เราทำมากเกินไปจริงๆ
ก็เราคาดหวังในตัวเขามากเกินไป
พอเขาทำไม่ได้อย่างที่เราคาดหวังไว้
เราก็เลยกดดันเขาซะจนเขาร้องไห้
เราเอาแต่ใจตัวเราเองมากเกินไป
ไม่เข้าใจเขาว่าเขาจะเข้าใจเรามั๊ย
แค่อยากให้เขาเข้าใจ...แต่แล้ว...
กว่าเขาจะเข้าใจ ก็กินเวลาไปอีกสักพัก

lek:
มันผ่านไปแล้ว....
ปล่อยให้มันผ่านไป
อะไรที่ไม่สมควร...
ทำเกินเลยไปกว่าเหตุ
ก็ให้ปรับปรุงตัวเอง...
อะไรที่ทำแล้วดี...
ดีที่ตั้งอยู่ในความเป็นกลาง
ก็ทำต่อไป...

นำร่อง

[0] ดัชนีข้อความ

[#] หน้าถัดไป

[*] หน้าที่แล้ว

ตอบ