บล็อก > บทความ (Blog)

ไดอารี่...จิตดวงหนึ่ง

<< < (77/106) > >>

แก้วจ๋าหน้าร้อน:
 :yoyo068: สู้ๆครับพี่เล็ก รักษาสุขภาพนะครับ

lek:
รักษาสุขภาพไว้เพื่อรอความแก่
รอความเจ็บ...รอความตาย...
สู้ๆต่อไป...ชีวิตไม่สิ้นก็ดิ้นดึ๊กๆกันต่อไป :06:

แก้วจ๋าหน้าร้อน:
 :yoyo039: ครับพี่เล็ก เราสู้ด้วยกันครับ

lek:
วันนี้ตื่นขึ้นมาพร้อมกับข่าวปัจจุบัน
เธอตายแล้ว...ตายไปจากใจของฉัน
ไม่เคยคิดเลยว่าเธอจะตายไปแล้วจริงๆ
ทั้งๆที่วันก่อนนั้นเธอยังเป็นๆอยู่เลย
แต่ตอนเธอเป็นๆอยู่เธอกลับตามหลอกหลอนเสมอ
แต่ตอนนี้เธอตายแล้ว...แต่เธอกลับไม่ตามหลอกอีกต่อไปแล้ว
เธอตายแล้วจริงๆ...ไม่อยากรู้หรอกว่า...
ฉันจะตายไปจากใจเธอหรือเปล่า...
รู้แต่ว่า...เธอเป็นอิสระจากใจฉันแล้ว...
เพราะเธอได้ตายไปจากใจฉันแล้ว...

lek:
เพราะว่าเราคิดว่า...ความทุกข์เป็นทุกข์ของเรา
ทุกข์ของเรา...ส่งผลทางใจกับเราคือเราไม่ชอบ
ยิ่งเราไม่ชอบเท่าไหร่...ดูเหมือนว่าความทุกข์นั้น
จะขยายก้อนใหญ่ขึ้นๆ...แถมหนักขึ้นๆอีกด้วย...
เวลาเราเห็นคนอื่นที่เราไม่รู้จักเค้ามีความทุกข์...
เราเองยังไม่เคยรู้สึกเป็นทุกข์แทนเขาเลย...
แต่นี่เป็นเพราะว่าเราไปคิดว่าทุกข์นี้เป็นของเรา
ทุกข์ที่ไม่ใช่ของเรา...ก็เลยเข้ามาให้เราเป็นเจ้าของซะงั้น
เราก็เลยต้องทนแบกทนรับความทุกข์ที่เราเองไปรับมาเอง
ทุกข์มันก็อยู่อิสระของมันอยู่ดีๆ...เราอุตริไปจับจองมาเป็นของตัวเองหน้าตาเฉย
ทุกข์มันก็เลยเกิดขึ้นร้องอุแว้ๆๆมาเป็นของเราเป็นภาระของเรา
แล้วก็อยู่เป็นสิ่งรบกวนที่เราไม่ต้องการ...แต่ดั๊นดันต้องการไปเอามาไว้เอง
แต่สุดท้าย...ท้ายสุด...ทุกข์มันก็ดับไปเองของมัน มันเกิดแล้วก็ตาย...
เหมือนเราที่เกิดมาแล้ว...ก็ต้องพบจุดจบคือตายนั่นเอง...

นำร่อง

[0] ดัชนีข้อความ

[#] หน้าถัดไป

[*] หน้าที่แล้ว

ตอบ