บล็อก > บทความ (Blog)

ไดอารี่...จิตดวงหนึ่ง

<< < (99/106) > >>

lek:
เพราะความไม่แน่นอนเกิดขึ้นได้ตลอดเวลา
เราจึงมักได้บทเรียนรู้จากความไม่เที่ยงนั้นอยู่เสมอ
จนสุดท้ายเราหลีกหนีความเที่ยงแห่งความตายไม่พ้น
และที่สุดแล้วเราควรหาความเที่ยงแห่งความไม่เกิดด้วย
เพราะความทุกข์นั้นมีอยู่รอบกายใจเราตลอดเวลา
เราจึงมักเป็นทุกข์อยู่เสมอหากเราไม่ระวังใจกายเรา
เราก็จะถูกความทุกข์นั้นเข้าครอบงำใจเราได้ตลอดเวลา
หากเราแยกทุกข์ออกจากใจกายได้เพราะรู้เข้าใจความเป็นจริงแล้ว
เราก็จะหลุดพ้นจากความทุกข์นั้นได้โดยยังอยู่กับทุกข์โดยพ้นจากทุกข์ได้
เพราะความจริงแล้วไม่มีตัวตนอะไรแต่เรายังไม่รู้ความเป็นจริงนั้น
เราจึงยังยึดความเป็นตัวตนไว้และนำพาทั้งความทุกข์ความไม่แน่นอน
ให้ยังคงวนเวียนอยู่กับตัวตนที่มีอยู่จนกระทั่งจะค้นพบความจริง
และสลัดตัวตนออกไปได้อย่างหมดจดจึงพ้นจากตัวตนที่นำพาทุกข์
นำพาความไม่แน่นอนมาให้อยู่ตลอดทุกลมหายใจที่มีอยู่ได้
ตราบใดที่เรายังสลัดตัวตนเราไม่หลุดพ้นเราจึงยังคงเป็นทุกข์
และต้องพบกับความเปลี่ยนแปลงไม่แน่นอนไปเรื่อยๆจนค่อยๆเข้าใจ
ค่อยๆเรียนรู้กับตัวตนที่มีอยู่กับความทุกข์ที่แวะเวียนมาและไป
ความไม่แน่นอนที่เกิดขึ้นนั้นจะผ่านไปเหลือไว้แต่ปัจจุบัน
และความคิดแห่งตัวตนที่มีจะยังคงเหลืออดีตและจะยังคงหวังอนาคตต่อไป

lek:
คิดน้อยโลกแคบ
คิดมากโลกกว้าง
คิดพอดีโลกพอเพียง
คิดรู้ทันโลกความเป็นจริง

lek:
อดีตที่ผ่านไปแล้วปล่อยให้ผ่านไป
อย่าปล่อยให้อดีตย้อนกลับมาทำร้ายใจเราได้
ความผิดพลาดเกิดขึ้นได้ทุกขณะ
เพราะฉะนั้นระวังทุกขณะปัจจุบันไม่ผิดพลาดซ้ำรอย
รู้จักให้อภัยตนเองก่อนเพื่อเรียนรู้การให้ผู้อื่น
ทำปัจจุบันดีแล้วย่อมยังผลดีเพียรพยายามดีจึงดีเอง

lek:
ตอนโลภอยากได้ขอของมันรู้ทันละอายใจ
หักห้ามใจให้หายอยากได้ก็หายโลภไปเอง
วัตถุสิ่งของมันยังอยู่แต่เราดันตายไปก่อนมัน
แล้วจะยังอยากได้มันมาเพื่ออะไร  ยังไงเรา
ก็ต้องตายพลัดพรากจากสิ่งของและซากกายเราอยู่ดี
ได้มาแล้วก็ต้องจากกันไปตามความเป็นจริง

กระต่ายเกเร๛:




:13: . . ส า ธุ ! ♥ . .

นำร่อง

[0] ดัชนีข้อความ

[#] หน้าถัดไป

[*] หน้าที่แล้ว

ตอบ