บล็อก > บทความ (Blog)
ไดอารี่...จิตดวงหนึ่ง
lek:
เมื่อคืนดูรายการที่มีผู้ป่วยเป็นโรคต่างๆมาแชร์เล่าประสบการณ์ให้ฟัง
รู้สึกขอบคุณพวกเค้า...ที่เอากำลังใจมาแบ่งปันสิ่งที่เป็นทุกข์ของตน
เพื่อเป็นกำลังใจให้กับผู้อื่น...กำลังใจเป็นสิ่งที่สำคัญมากจริงๆ...
เราเองก็เช่นกัน...ในครั้งหนึ่งที่รู้สึกว่าชีวิตมันท้อแท้...และไม่อาจจะผ่านพ้นไปได้
แต่สุดท้าย...เราก็ได้ผ่านพ้นมา...เป็นเพราะทั้งกำลังใจจากสิ่งภายนอก...
และที่สำคัญ...คือกำลังใจจากภายในจากใจของเราเองด้วย...
ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นก็ตาม...เราต้องตั้งรับมันให้ได้...จะพยายามมีสติเท่าที่จะทำได้
บางสิ่งบางอย่าง...ทำให้เรารู้สึกว่า...เรายังทำได้ไม่ดีพอ...แต่ก็พอดีกับเราแล้ว
แม้มันจะยังไม่ดีพอ...แต่พอดีกับเราที่เป็นเราในปัจจุบันนี้แล้ว...แต่เราก็พอรู้ว่า...
ความพอดีของเราจะต้องพัฒนาไปให้ดีขึ้นกว่าเดิมนะ...เท่าที่จะพัฒนาได้...
เท่าที่ความพอดีของใจเราจะปรับสมดุลให้ลงตัว...ตามความเข้าใจ...ตามความจริง :39:
ฐิตา:
--- อ้างจาก: lek ที่ กันยายน 22, 2010, 08:32:03 pm ---อดีต...คิดอะไรมากมายเยอะแยะ
คิดไว้ในขณะปัจจุบันว่าจะบันทึกไว้
แต่เมื่อตั้งใจจะบันทึก ณ ขณะปัจจุบัน
กลับลืมสิ่งที่ตั้งใจไว้ในอดีตเสียแล้ว
ปัจจุบันนี้...จึงไม่มีอดีตที่ลืมไปแล้ว
เพราะฉะนั้น...จึงไม่มีความตั้งใจนั้นหลงเหลืออยู่
อดเลย...เสียดายเนาะ...ช่างมันดันลืมเอง :38:
--- End quote ---
:39: คนเรานี้คิดให้ดีก็น่าขัน..
อยากจำกลับลืม อยากลืมกลับจำ :41:
ยามอ่านท่องหนังสือ เรากลับลืม..
:06: เรื่องโศก เรื่องทุกข์เศร้า เรากลับจำ... :05:
ดอกโศก:
--- อ้างจาก: ฐิตา ที่ กันยายน 23, 2010, 07:03:05 am ---
--- อ้างจาก: lek ที่ กันยายน 22, 2010, 08:32:03 pm ---อดีต...คิดอะไรมากมายเยอะแยะ
คิดไว้ในขณะปัจจุบันว่าจะบันทึกไว้
แต่เมื่อตั้งใจจะบันทึก ณ ขณะปัจจุบัน
กลับลืมสิ่งที่ตั้งใจไว้ในอดีตเสียแล้ว
ปัจจุบันนี้...จึงไม่มีอดีตที่ลืมไปแล้ว
เพราะฉะนั้น...จึงไม่มีความตั้งใจนั้นหลงเหลืออยู่
อดเลย...เสียดายเนาะ...ช่างมันดันลืมเอง :38:
--- End quote ---
:39: คนเรานี้คิดให้ดีก็น่าขัน..
อยากจำกลับลืม อยากลืมกลับจำ :41:
ยามอ่านท่องหนังสือ เรากลับลืม..
:06: เรื่องโศก เรื่องทุกข์เศร้า เรากลับจำ... :05:
--- End quote ---
เป็นเช่นนั้นจริงๆค่ะ พี่แป๋ม...
ที่อยากลืมกลับจำได้ ที่อยากจำได้ก็ลืม...
lek:
เวลารู้สึกดีๆกับสิ่งภายนอกทีไร...
อยากให้มันอยู่กับเรานานๆไม่อยากให้จากไป
พอมันจากไป...ก็หวลคิดถึงช่วงเวลาที่ดีๆเหล่านั้น
พอปัจจุบันเจอกับความรู้สึกแย่ๆ ก็เลยเกิดการเปรียบเทียบ
ทำไม...ไม่เหมือนกับช่วงเวลาที่เคยผ่านมาตอนนั้นนะ
ทำไม...ต้องมีแต่สิ่งร้ายๆเกิดขึ้นกับฉันนะ...
ทั้งๆที่...สิ่งร้ายสิ่งดีมันก็สลับสับเปลี่ยนเข้ามาหา
แต่กลับยึดกลับเห็นแต่ทุกข์ทีเรายอมเองรับเองแบกเอง
แต่สุขนั้นเรายอมปล่อยมันไปง่ายดายและรวดเร็ว...
ทั้งๆที่เราไม่ได้อยากให้มันจากเราไปรวดเร็วขนาดนั้น
แต่มันก็จากไปอย่างนั้น...อยู่ตลอดเวลา...
มีเพียงแต่เราเท่านั้น...ที่ยังยึดมันไว้อยู่ไม่ยอมให้มันจากไป
lek:
คนเรานี้คิดให้ดีก็น่าขัน..
อยากจำกลับลืม อยากลืมกลับจำ
ยามอ่านท่องหนังสือ เรากลับลืม..
เรื่องโศก เรื่องทุกข์เศร้า เรากลับจำ... :47:
ในบางครั้งอยากจำ...ก็จำฝังใจไม่เคยลืมเลือน
เมื่อใดที่หวลคิดคำนึงถึง...ก็ยังคงระลึกถึงได้ตลอดเวลา
ในบางครั้งเรื่องโศกเศร้าทุกข์เสียใจ...
เราก็จำมันได้ในขณะที่เราได้ผ่านพ้นมันไปแล้ว
และเราก็ได้ค้นพบว่า...ระดับความทุกข์นั้นมันเปลี่ยนไปแล้ว
มันไม่ได้เลวร้ายเหมือนกับตอนที่เราเจอกับทุกข์ใหม่ๆ...
หรือเป็นเพราะเราสร้างภูมิคุ้มกันให้กับตัวเราเองเป็นแล้วนะ...
ทุกข์...ทำให้เราเข้มแข็งขึ้น...ถ้าเรารู้จักรู้ทันเข้าใจในความเป็นไป
นำร่อง
[0] ดัชนีข้อความ
[#] หน้าถัดไป
[*] หน้าที่แล้ว
Go to full version