บล็อก > บทความ (Blog)
ไดอารี่...จิตดวงหนึ่ง
lek:
เพื่อนบ่นให้ฟังว่า เพื่อนคนนึงไม่น่าใส่ร้ายตนอย่างนั้นเลย
มันไม่ใช่ความจริงในสิ่งที่พูดมา...ทำให้ตนนั้นเสียหาย
และเป็นเดือดเป็นร้อนกับคำพูดที่เพื่อนคนนั้นพูดไป(ผ่านไปแล้ว)
อยากจะแก้นิสัยปากเสียพูดไม่ดีของเพื่อนคนนี้....
ด้วยการต่อว่าเพื่อนคนนี้ให้สำนึก...ว่าไม่สมควรพูดแบบนี้
(คิดในใจ จะเป็นมวยคู่เอกป่าวนะ ไม่มีใครชอบโดนใครต่อใครต่อว่า)
ไม่ลดลาวาศอก...ก็เจอศอกจนได้...แต่ถ้าไม่ศอกกลับซะบ้าง
ก็ทำให้ได้ใจและไม่รู้จักที่จะปรับปรุงเรื่องพูดไม่จริง...(รู้ไม่จริงจึงพูดเพราะนิสัยเป็นคนพูดตรง)
หากคนเราพูดกันด้วยเหตุและผล...โดยไม่ใช้อารมณ์เป็นที่ตั้ง
ทุกอย่างก็คงสงบดี...แต่ถ้ามีอารมณ์แล้วล่ะก็...ทะเลทุกข์เดือดปุดๆ
ก็จะกลายเป็นพายุที่น่ากลัว...กระหน่ำใจกายเราได้ตลอดเวลา
แก้วจ๋าหน้าร้อน:
เพื่อนพี่เล็กหาเรื่องทุกข์ใจให้พี่เล็กเนาะ พี่เล็กทุกข์ผมเลยทุกข์ตามเลย
บางเรื่องเราก็ช่วยเค้าไม่ได้หมดครับ แต่ละคนมีคนละมุมมอง
เป็นเราไม่ใช่เค้า ทุกคนมีเหตุและผลต่างกัน
บางครั้งสาเหตุอาจไม่ใช่อย่างที่เราคิดว่าเป็นก็ได้
หลายครั้งที่ผมคิดผิด และทำให้ตัวเองเดือดร้อน
ช่วยได้เท่าที่ช่วยครับพี่เล็ก เราเต็มที่แล้ว
เป็นกำลังใจให้เพื่อนพี่เล็กครับ
lek:
คือทุกข์ตอนที่คุยกับเพื่อนคนนี้แป๊บนึงนะ
ตอนที่บอกเพื่อนไปว่า...
ก็ตามใจ...อยากจะทำอะไรก็ทำไป
ไปต่อความยาวสาวความยืด
กับคนที่ไม่ยอมจบง่ายๆไม่เข้าใจอะไรง่ายๆ
สุดท้ายจากเรื่องไม่เป็นเรื่อง...
มันก็จะกลายเป็นเรื่องขึ้นมานั่นเอง...
บ่อยครั้งจากเรื่องเล็กๆสร้างจนมันเป็นเรื่องราวใหญ่โต
ก็เพราะเราห้ามใจอดใจไม่ไหวนี่แหละนะ...
ไม่ได้ติดตามต่อว่าเพื่อนไปเคลียร์ยังไงกับเพื่อนอีกคนนะ
ตัวใครตัวเผือกหน่ะ...กรรมใครกรรมมัน...
เมื่อวานยังเห็นกันอยู่หลัดๆ
วันนี้ทำไมรีบจากกันเร็วเกินไป
เกิดทุกข์ได้ก็ดับทุกข์ได้...
หากเอามาคิดให้มันหนักมันทุกข์
มันก็ทุกข์มันก็หนัก...
ก็เลยวางมันจนกลายเป็นลืมมันไป
คราวนี้ไปจับเรื่องเพื่อนอีกคนมาคิดต่อ
เพื่อนคนนี้ติดการพนัน...
พอมีหนี้ก้อนนึง...คิดจะเล่นพนันเพื่อลบหนี้
ยิ่งเล่นยิ่งจม....หนี้ยิ่งก้อนใหญ่ขึ้นๆ...
คือคิดจะลบหนี้ทางลัด...
คิดว่าถ้าทำงานจะได้เงินน้อยกว่าเล่นพนัน
เพราะเคยได้เงินจากการเล่นพนันมันล่อใจ
เพราะเคยได้เงินจากการทำงานน้อยกว่าเหนื่อยกว่า
จึงคิดผิดคบเพื่อนผิดเข้าใจผิดๆ...
สุดท้ายเพื่อนคนนี้ก็ต้องหนีหนี้....
แล้วก็ทำให้แม่ต้องเดือดร้อนใจ...
เพราะเจ้าหนี้ไปตามทวงที่บ้าน...ทวงกับแม่
ก็ต้องหนีหัวซุกหัวซุนไปที่อื่น...
แม่เองก็ทุกข์บอกกับเจ้าหนี้ว่าไม่มีปัญญาใช้หนี้ให้
ที่มีอยู่ก็คงเอาไว้จัดงานศพตัวเอง...
ทำให้ย้อนกลับไปคิดถึงคนที่ติดการพนันหลายๆคน
ล่มจมเพราะการพนันหลายๆราย...เล่นอย่างไม่มีสติ
จึงต้องโดนผีพนันหลอกให้หลงจนหน้ามืดตามัว
อืม...ครั้งนึง...เราเองก็เคยประชดเล่นการพนัน...
ตอนที่เล่นมันสนุกได้ลุ้นแล้วก็ทำให้โลภอยากได้(ไม่อยากเสีย)
ผีข้างในมันหลอน...โดนกิเลสมันใช้ลากไปลากมา...
ไม่รู้ตัวว่ากำลังตกเป็นทาสของการเล่นพนัน...
มีแต่คิดว่าจะได้จะมีลืมคิดไปว่ามันก็มีเสียและสร้างหนี้ทำลายเราแค่ไหน
เอาล่ะมันผ่านมาแล้ว...รู้แล้วอย่าเผลอไปเล่นอีกล่ะ...
บางครั้งรู้แล้ว...ถ้าอดใจไม่ไหว...มันก็ต้องตกเป็นทาสอีกนั่นล่ะ :36:
lek:
นับตั้งแต่เกิดมาจนขณะนี้...
อยากขอบคุณทุกคนมากมาย
อยากขอบคุณธรรมชาติ....
อยากขอบคุณตัวตนฉันที่เป็นแบบนี้
ฉันดีใจที่ได้เกิดมาใช้ชีวิตแบบนี้
ทั้งๆที่แต่ก่อนฉันไม่เคยพอใจกับมันเลยสักนิด
แม้บางครั้ง...ฉันจะเผลอไม่พอใจอีกก็ตาม
แต่มันก็เป็นเพียงเบาบางเล็กน้อยไม่เหมือนที่ผ่านมา
ในอดีตที่ฉันไม่เคยพอใจในสิ่งที่ฉันเป็นเลยสักนิด
ฉันมัวไปโทษคนอื่นสิ่งรอบข้างทำให้ฉันเป็นแบบนี้
แต่ความเป็นจริง...มันเป็นเพราะฉันเองแหละ...
ที่ทำให้เป็นเช่นนี้...ฉันพยายามไม่โทษตัวเองร่วมด้วย
แต่ก็มีหลายครั้งที่ต้องยอมรับว่ามันเป็นเพราะฉันเอง...
ฉันเอง...ที่ทำให้สิ่งต่างๆเกิดขึ้น...ถ้าไม่มีฉัน...
สิ่งต่างๆเหล่านั้นคงจะไม่มีผลอะไรให้มีความเป็นไปเลย
แก้วจ๋าหน้าร้อน:
:13: ครับพี่เล็ก^^ ขอบคุณครับ
นำร่อง
[0] ดัชนีข้อความ
[#] หน้าถัดไป
[*] หน้าที่แล้ว
Go to full version