คลายวิถีทุกข์ด้วยธรรมะ > ปัญหาชีวิต ความทุกข์ ความรัก
ทุกข์มีแล้ว...ดีจังเลย
lek:
ป่วยไม่สบายกายไม่สบายใจ
มันหายได้เองเป็นเป็นหายหาย
จะเกิดขึ้นเมื่อไหร่อย่างไร...
จะอยู่ได้สั้นยาวเวลาแค่ไหนเท่าไหร่
จะหายไปเองเมื่อไหร่อย่างไร...
สิ่งที่คอยให้ค่า...ก็คือเรานั่นเอง
หากมีเรา...เขาก็มา
หากไม่มีเรา...เขามาแต่เราไม่มี
เขาก็เลยไม่มี...เมื่อเราไม่ได้มา :38:
lek:
บางทีเรื่องนิดเดียว....ก็ทำให้เป็นเรื่องราวใหญ่โตลุกลามได้
เพราะเราไม่ผ่านมันไป...แต่กลับไปต่อ..ไปรื้อ...ไปค้น..
ก็เลยทำให้เรื่องนิดๆกลายเป็นเรื่องใหญ่โตมโหฬารไป...
แต่เรื่องราวที่ใหญ่โตมโหฬาร...มันก็ให้อะไรดีๆเหมือนกัน
หลังจากที่ต่างฝ่ายที่เกี่ยวข้องโดนผลกระทบไปหมดแล้ว
หากรู้จักพิจารณาเรื่องราวที่เกิดขึ้นมาแล้วนั้น...
ดูไปก็เรื่องเล็กๆแต่เอามาทำให้มันใหญ่เพราะเรานี่เอง
สุดท้ายเรื่องใหญ่แค่ไหนก็ต้องจบลงไป...แต่ก็อาจครุกรุ่น
ขึ้นมาอีกเมื่อไหร่ตอนไหนก็ได้...
ก็อยู่ที่เราจะขุดขึ้นมาให้มีเรื่องหรือเปล่า....
หรือรื้อเอามา...มันก็จะมาได้ทุกเมื่อ...
ก็อยู่ที่เราแล้วล่ะ...จะยังไงกับมันล่ะ...
lek:
เพราะมัวแต่ไปจดจ่อกับสิ่งหนึ่ง
อีกสิ่งหนึ่งจึงลืมไปเสียจนหมด
เช่น...มัวแต่เล่นคอม ลืมหิวลืมภาระหน้าที่....
เช่น...มัวแต่ห่วงคนอื่นห่วงงาน...ลืมห่วงตัวเอง
(มัวแต่หลงห่วงตัวเอง...ลืมห่วงตัวเอง...หลงหล่อสวยรวยเกียรติอำนาจบารมีจนหลงตัวเอง)
เช่น...มัวแต่ทำร้ายผู้อื่น...ลืมว่านั่นหน่ะกำลังทำร้ายตัวเองเช่นกัน
เช่น...มัวแต่ทุกข์...ลืมสุข...
เช่น...มัวแต่หลงสุข...ลืมทุกข์ :38:
lek:
ความไม่รู้...เกิดขึ้นได้เป็นธรรมดา
ความรู้เป็นโทษ...เกิดขึ้นได้เป็นธรรมดา
ความรู้...มาก็ยึดไว้ใช้ประโยชน์
ความรู้จะเป็นประโยชน์เมื่อใช้ให้เป็น...
ความไม่รู้จักใช้...กลับเป็นโทษย่อมเกิดขึ้นได้
ความรู้หากใช้เพื่อเห็นแก่ตนเบียดเบียนผู้อื่นย่อมเป็นโทษย่อมเกิดขึ้นได้
เรียนรู้ในสิ่งที่เป็น...พิจารณาในสิ่งที่เกิดขึ้น
เมื่อไม่รู้...เรียนรู้ศึกษาเพื่อรู้...ก็รู้ได้
เมื่อรู้แล้ว...สิ่งที่รู้ได้ให้อะไรไว้บ้าง...วางรู้เป็น
หากหลงในรู้แล้ว...ก็จะติดใจ...จนไม่รู้ตัวว่าตัวเองกำลังหลงรู้อยู่
แบ่งปันที่รู้...รู้จากตัวเอง...รู้จากผู้อื่น...จนไม่มีทั้งตัวเราเองและผู้อื่น
lek:
รู้สึกไปเอง...คิดไปเอง...ทำให้เราทุกข์เอง
อยากให้เป็นอย่างนั้น...อยากให้เป็นอย่างนี้
แต่ก็กลัวว่าจะเป็นอย่างนั้นเป็นอย่างนี้...
ความอยากมันโผล่ขึ้นมา...ความกลัวก็ตามมาปุ๊บ
ถ้าความอยากชนะ...ความกลัวก็จะหายไปชั่วคราว
แต่ถ้าความกลัวชนะ...ความอยากก็จะหายไปชั่วคราว
ผลัดกันมาผลัดกันไปอยู่อย่างนี้...ก็ทุกข์อยู่อย่างนี้
สงสัยว่า...ดีกว่าไม่มีอะไรทำมั้ง...ท่าทางจะบ๊อง :38:
นำร่อง
[0] ดัชนีข้อความ
[#] หน้าถัดไป
[*] หน้าที่แล้ว
Go to full version