คลายวิถีทุกข์ด้วยธรรมะ > ปัญหาชีวิต ความทุกข์ ความรัก
ทุกข์มีแล้ว...ดีจังเลย
lek:
ยึด...จึงมี...จึงเป็นทั้งสุขและทุกข์
ปล่อย...จึงไม่มี...เป็นทุกข์สุขที่ไม่มี
บางครั้ง...ยึด
บางครั้ง...ปล่อย
วังวนหมุนเวียนเนิ่นนาน...
น่าสงสาร...ยามเป็นทุกข์...
น่ายินดี...ยามเป็นสุข...
สลับสับเปลี่ยนอยู่อย่างนี้...
lek:
รับรู้...หวั่นไหว...ใจโลดแล่น
ร้องไห้...ยิ้มไป...ตามลำดับ
ผ่านแล้ว...พ้นไป...จึงลาลับ
กลับไป...กลับมา...ปล่อยมันไป
lek:
การเรียกร้องความสนใจ...ความเห็นใจ...ความเข้าใจ
เพราะว่าลึกๆข้างในเราอ่อนแอ...และรู้สึกถึงความขาด
เพราะเรารู้สึกว่าเรายังไม่สมบูรณ์แข็งแรงในตัวเอง...
จึงต้องการที่พึ่งทั้งทางความคิดความรู้สึกในจิตใจ...
ที่มันแอบซ่อนความแข็งแกร่งไว้ลึกๆจนเราไม่รู้...
ว่าที่แท้เราสามารถเรียกมันขึ้นมาปกป้องเราด้วยตัวเราเองได้
เพราะสติ...ไม่แน่นอน...เกิดขึ้นเฉพาะกับผู้ที่ฝึกฝนการใช้สตินั่นเอง
เพราะฉะนั้น...เราเป็นเพียงผู้กำลังฝึกสติและปัญญา...
จึงควรไตร่ตรองพิจารณาเหตุปัจจัยต่างๆที่ผ่านเข้ามา...
และรู้จักที่จะแก้ไขฝ่าฟันและยอมรับกับทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นให้ได้
ตราบใดที่เรายังระบุถึงทุกสิ่งทุกอย่างว่ามี...เราก็จะต้องอยู่กับสิ่งที่มี
เมื่อใดที่เราไม่ต้องมาระบุกับสิ่งที่มีอยู่นั้น...อิสระเสรีจะเกิดขึ้นเอง...
lek:
เคยรู้สึกว่า "ไม่มีที่อยู่" กันบ้างไหม....
ไม่รู้ว่าจะเอาตัวเองไปวางไปตรงไหนได้บ้าง
มันคับ...อก...คับ...ใจ...แทบจะอยู่ไม่ไหว
อย่างที่เขาเคยว่าไว้....คับที่อยู่ได้คับใจอยู่ยาก
หากอยู่ที่ไหนก็แล้วแต่รู้สึกว่าอยู่ยาก...
เพราะใจเราไม่พอใจกับความเป็นอยู่ตรงนั้นนั่นเอง
ไม่ว่าที่ไหนก็อยู่ได้เพียงแต่เรารู้จักปรับใจยอมรับ
ลองปรับดูก่อนว่าใจเราจะยอมรับความเป็นอยู่นั้นได้ไหม
หากปรับแล้วอดทนก็แล้วยังอยู่ไม่ได้...ก็ปล่อยวางมันไป
ไปหาที่อยู่ใหม่ที่เราพอใจกับมันจะได้พ้นพันธนาการ...
เป็นอิสระกับใจ...ทั้งนี้ทั้งนั้น...หากหาความพอดีไม่เจอ
ก็ยังต้องวนเวียนอยู่กับการอยู่ยากอยู่ร่ำไป....
lek:
เมื่อเราคาดหวัง...ต้องเผื่อใจไว้เมื่อยามผิดหวัง
ยิ่งคาดหวังไว้มาก...ความผิดหวังจะส่งผลกับความรู้สึกมากเช่นกัน
หากคาดหวังไว้น้อย...ความผิดหวังก็น้อยเช่นกัน...
หากไม่ได้คาดหวังอะไรเลย...ก็ไม่เกิดความรู้สึกใดๆเช่นกัน
แต่...คนเรานั้นเกิดมามีความต้องการกันเกือบทุกคน...
แล้วแต่ว่าใครจะมีมากมีน้อยกว่ากัน...อยู่ที่นิสัยของแต่ละคน
และอยู่ที่รู้จักพิจารณาถึงหลักเหตุผลตามกำลังสติปัญญาของแต่ละคน
ประสบการณ์บทเรียนแต่ละคนจะต้องได้ประสบพบเจอกันทุกคน...
เพราะทุกคนเกิดมาต้องพบกับปัญหากันทุกคน...เป็นทุกข์ทุกคน...
แต่ว่าแต่ละคนนั้นจะมีวิธีแก้ไขปัญหาและจัดการกับทุกข์ของตัวเอง
ให้ทุกข์นั้นผ่านพ้นไปตามลำดับตามวิธีของแต่ละคน...
นำร่อง
[0] ดัชนีข้อความ
[#] หน้าถัดไป
[*] หน้าที่แล้ว
Go to full version