คลายวิถีทุกข์ด้วยธรรมะ > ปัญหาชีวิต ความทุกข์ ความรัก
ทุกข์มีแล้ว...ดีจังเลย
lek:
แก่แล้วแก่เลย...
แต่ก็ชอบย้อนกลับไปบ่นถึงอดีต :06: :25:
lek:
ทุกข์เพราะ...มีฉัน
ฉันเป็นสาเหตุปัญหา
ฉันสร้างเธอขึ้นมา...
หลงคิดว่าเธอทำร้ายกัน
ที่แท้ฉันนั้นเอง...ทำตัวเอง
เพราะฉันไม่รู้ไม่เข้าใจ...
เผลอทำร้ายตัวเองและคนอื่น
เพราะฉันไม่ระวังใจ...
ไม่ระวังความคิด...
ไม่ระวังคำพูด...
ไม่ระวังการกระทำ...
ฉันจึงต้องเป็นเช่นนี้...นี่เอง :06:
lek:
ฉันโทษ...ความหิว...ความเหนื่อย
ทำให้ฉันเป็นมารร้ายที่คลุ้มคลั่ง...
คิดอะไรพูดอะไรทำอะไรที่ไม่ดีออกไป
ฉันพยายามที่จะควบคุมสติให้ได้...
แต่มันก็ไม่เป็นผล...ฉันอาละวาดไปเรื่อยๆ
พร้อมกับกระซวกอาหารด้วยความโหยหิว
พร้อมกับการพักผ่อนหย่อนใจด้วยการทำร้ายใจคนอื่น
เป็นอาหารหวานยังไงอย่างนั้น...
เมื่อพายุอารมณ์แห่งความหิวและความเหนื่อยสงบลง
ฉันได้แต่สำนึกในความผิดที่ฉันได้ทำไปด้วยความไม่ระวัง
ฉันกลับมาทบทวนตัวเองในสิ่งที่ผิดพลาดที่ผ่านไปแล้ว
มันคือปีศาจมารร้ายชัดๆ...น่ากลัวมากมาย...
ฉันแพ้อารมณ์แพ้ใจตัวเอง...ด้วยการทำร้ายคนรอบข้าง
และที่สำคัญ...ฉันได้ทำร้ายใจฉันเองพร้อมกันไปด้วยอย่างไม่รู้ตัว
มันผ่านไปแล้วสินะ...ฉันพยายามจะลืม...แต่มันก็ยังตามหลอน
ฉันพยายามจะช่างมัน...เตรียมยอมรับสภาพกับสิ่งที่ฉันต้องเจอต่อไป
และจะพยายามระวังใจเมื่อยามหิวเหนื่อย...เพราะหิวและเหนื่อย...
มันเป็นเหมือนขนมล่อเจ้าปีศาจมารร้ายให้ตื่นขึ้นมาอาละวาดนั่นเอง
lek:
เมื่อทุกข์มันบ่มเพาะถึงขั้นสูงสุด...
มันจะค่อยๆทุเลาเบาบางลงเรื่อยๆ
ขณะที่มันค่อยๆทุเลาลงมานั้นเอง
เราจะพบว่าความสุขก็จะค่อยๆเติมเต็ม
ระหว่างสุ่ขและทุกข์มันจะยื้อยุดฉุดกันไปมา
แล้วแต่ว่าเราจะไปยึดไปจับด้านใดนั่นเอง
เหมือนเราต้มน้ำร้อน...
แรกๆน้ำไม่มีปฏิกิริยาอะไร...นิ่งๆ
เมื่อเริ่มเดือดได้ที่...น้ำมันกระเพื่อมปุดๆ
และค่อยๆเดือดพุ่งพล่านอย่างบ้าคลั่ง
จนเกิดฟองและระเหยไปเป็นไอน้ำ...
และในที่สุดน้ำก็ระเหยไปจนหมด....
ไม่มีความเดือด ไม่มีไอน้ำ ไม่มีอะไร
มีแต่หม้อ กับ หม้อนิ่งๆ แม้ไฟจะยังลุกโชนอยู่ก็ตาม :06:
lek:
เราคุยกันเป็นเหมือนเพื่อน...
เราจากกันแบบไร้พันธติดพัน
เธอให้ดอกไม้มาหลายดอก
ฉันบอกว่าขอบคุณสำหรับ...
พวงหรีดที่เธอให้มา...
เราจากเป็น...จึงได้เห็นพวงหรีดหลายช่อ
หากเราจากตาย...คงมีคนอื่นเห็นแทน...
ขอบคุณสำหรับความเป็นเพื่อน...
เราเป็นเพื่อนกัน เพื่อนเกิดแก่เจ็บตาย
:13: :13: :13: :13: :13: :13: :13:พวงหรีดเมื่อจากกันเป็นๆ
นำร่อง
[0] ดัชนีข้อความ
[#] หน้าถัดไป
[*] หน้าที่แล้ว
Go to full version