คลังธรรมปัญญา > ระบาย พรรณาด้วย ฉันทลักษณ์ กาพย์กลอน (อิสระ)
คิดอัดหัดเขียน
lek:
อายุเพิ่มขึ้น กายเสื่อมลง ใจลดลง
เริ่มรู้ปลง ความเป็นไป ตามที่เห็น
ผ่านบทเรียน บททดสอบ ทั้งร้อนเย็น
ทุกสิ่งเป็น เช่นนั้นเอง เพียงรู้ทัน
lek:
ไม่ใช่หนี เพียงปล่อยวาง
แค่ความว่างเข้าทายทัก
แค่เข้าใจอย่างประจักษ์
รู้จักพักอย่างพอดี...
lek:
ความรู้สึกนึกคิดที่ปรุงแต่ง
เพราะมีแหล่งนำพามาให้คิด
ความคุ้นเคยทำให้ยังยึดติด
คือชีวิตที่วนเวียนนิจนิรันดร์
lek:
เราผลักใจ...ไปคิดถึง...เขาคนนั้น
รู้ไม่ทัน...จึงหลงผิด...จิตสับสน
เราเขานั้น...ต่างเกิดมา...ไร้ตัวตน
เราอดทน...สร้างตัวตน...ยึดติดกัน
ความไม่รู้...ทำให้ทุกข์...หลงสุขยิ่ง
ไม่รู้จริง...นั้นสงบ...แต่แปรผัน
ความเปลี่ยนแปลง...เป็นเช่นนั้น...เพียงรู้ทัน
ไม่ต้องหวั่น...ปัจจุบัน...พร้อมเผชิญ
lek:
ในความวุ่นวายและสับสน
ต่างดิ้นรนเอาตัวรอดและแก้ไข
ยิ่งดิ้นยิ่งหมุนวนทุกครั้งไป
สงบใจให้ปล่อยวางผ่อนคลายใจ
ที่แก้ได้ก็แก้ไปให้ถ้วนทั่ว
ไม่ขลาดกลัวทำที่ได้จิตสดใส
แก้ไม่ได้ก็ให้พ้นผ่านเลยไป...
ไม่ต้องใครที่ไหนใคร...ใครนะเออ
กลับมาสู้หยุดเบียดเบียนดีสร้างสรรค์
รู้แบ่งปันไม่เบียดเบียนกรรมไม่เผลอ
ทุกสิ่งผ่านเข้ามาหาให้พบเจอ...
เราละเมอเพ้อรำพันสรรค์สร้างเอง
นำร่อง
[0] ดัชนีข้อความ
[#] หน้าถัดไป
[*] หน้าที่แล้ว
Go to full version