คลังธรรมปัญญา > ระบาย พรรณาด้วย ฉันทลักษณ์ กาพย์กลอน (อิสระ)
คิดอัดหัดเขียน
lek:
เปลี่ยนชื่อไป...เท่าไหร่...เปลี่ยนได้หมด
ความเคี้ยวคด...ลดเลี้ยว...หฤหรรษ์...
แต่งเติมเรื่อง...มากมาย...มีร้อยพัน...
สุดท้ายนั้น...รู้ให้ทัน...ความเป็นไป...
lek:
ร้อนอะไร...ใจร้อน...เผาที่ตน
ใจร้อนรน...อยากได้...ทำให้เห็น
จับจองไว้...เป็นของเรา...จนลำเค็ญ
เป็นทุกข์เข็น...มันไม่มี...ของของใคร
lek:
ที่ไปแล้ว...ก็ไป...ตามทางเดิน
เรายังเพลิน...ยังอยู่...จึงยังเห็น
ความเป็นไป...ตั้งไว้...สิ่งที่เป็น
ทุกข์ลำเค็ญ...แค่ไหน...รู้ปล่อยวาง
ธรรมะมี...ยังอยู่...แสดงไว้
เลือกเอาไป...ใช้เอง...เพื่อสะสาง
สิ่งติดขัด...ค่อยค่อย...ไปตามทาง
แสงสว่าง...จากธรรม...เริ่มเบ่งบาน
เรายังอยู่...ระวัง...อย่าประมาท
เกินหรือขาด...พินิจ...ใจห้าวหาญ
รู้อภัย...ยอมรับ...หมั่นทำทาน
ได้พบพาน...ที่ทำ...ธรรมนั่นเอง
lek:
เจอปัญหา...เป็นทุกข์...หรือคนดี
พักตรงนี้...ก่อนนะ...ค่อยสู้ใหม่
ทิ้งอดีต...ขมขื่น..ทำร้ายใจ...
หาสุขไหน...ให้เจอ...ที่ใจตน
แค่เราเจอ...ก็เป็นสุข...รู้จักคิด
อย่ายึดติด...สิ่งเป็นทุกข์...รู้เหตุผล
เพียงผ่านมา...ก็ผ่านไป...ไม่ร้อนรน
เกิดเป็นคน...ให้อดทน...จนเจอจริง
เกิดอยู่ตาย...ผ่านมา-ไป...เพียงเข้าใจ
ความสดใส...ให้เบิกบาน...สุขหนุงหนิง
ความรันทด...ทุกข์เศร้าหมอง...ขจัดทิ้ง
พักพึ่งพิง...ที่ใจตน...สุขมากมาย...
ยามสุขนั้น...ไม่หลงเริง...จนเผลอไผล
รู้จักใจ...ลมเข้าออก...จึงไม่หาย...
รู้สักวัน...ลมมีหยุด...ถึงวันตาย...
สละกาย...ไปสักวัน...สบายใจ...
lek:
เห็นซากหนึ่ง...ซึ่งย่อยยับ...ดับสลาย
ถึงความตาย...ไม่หายใจ...ร่างดับสูญ
ค่อยค่อยคืน...กลับสู่ธรรม...อย่างอาดูร
ธรรมเกื้อกูล...กันและกัน...ให้เห็นจริง
นำร่อง
[0] ดัชนีข้อความ
[#] หน้าถัดไป
[*] หน้าที่แล้ว
Go to full version