คลังธรรมปัญญา > ระบาย พรรณาด้วย ฉันทลักษณ์ กาพย์กลอน (อิสระ)
คิดอัดหัดเขียน
lek:
ทุกข์เพราะมีตัวตนเราคิด
คิดเพราะจำสิ่งต่างๆอดีตปัจจุบัน
จำเปรียบเทียบอดีตปัจจุบัน
เกิดโลภโกรธหลงให้เป็นทุกข์
มดเอ๊กซ:
อิ อิ อิ แอบ มาส่อง :45:
lek:
พ่อทำดี...มากล้น...เกินบรรยาย
น่าใจหาย...พ่อไป...ให้หวั่นไหว
ย้อนความดี...พ่อทำ...เป็นแรงใจ
รอยพ่อให้...มุ่งมั่น...หมั่นทำดี
พ่อเหน็ดเหนื่อย...ไม่ท้อ...สู้ด้วยใจ
เมตตาให้...ประชา...นั้นสุขี
ทุ่มทั้งใจ...ทั้งกาย...แลกชีวี
เพราะพ่อนี้...เมตตา...ห่วงปวงชน
แม้จากลา...ความดี...นั้นยังอยู่
ผุดให้ดู...เป็นบุญ...เป็นเหตุผล
ทำสิ่งใด...ย่อมได้...ในบัดดล
เป็นวังวน...เป็นธรรม...เช่นนี้แล
lek:
ลองลองดู รู้ไหม ใครหนอคิด
มองมองจิต เห็นไหม ใครหนอหลง
ตรองตรองใจ ทันไหม ใครหนอ..งง
ไปไปตรง สงสัย อย่าได้มี
lek:
ชีวิตใช้เวลามาเนิ่นนาน
พ้นวันผ่านเรัยนรู้ข้อสงสัย
สติปัญญาบ่มเพาะกันไป
สิ้นหายใจเมื่อไหร่จึงรู้เอง
ทุกข์สลับสับเปลี่ยนมากหรือน้อย
ทุกข์มาบ่อยจิตใจโดนข่มเหง
ทุกข์ไม่พ้นยึดตนคนระเลง
ทุกข์จนเซ็งโง่เง่าเต่าล้านปี
นำร่อง
[0] ดัชนีข้อความ
[*] หน้าที่แล้ว
Go to full version