คลังธรรมปัญญา > ระบาย พรรณาด้วย ฉันทลักษณ์ กาพย์กลอน (อิสระ)

คิดอัดหัดเขียน

<< < (8/32) > >>

lek:
ปัญหามา...ให้ตัดสิน...เลือกทางไป
ให้แก้ไข...ที่ใจตน...ไม่สับสน
ชอบไม่ชอบ...ตอบตัวเอง...รู้ด้วยตน
จะอดทน...หรือไม่นั้น...รู้ตัวเอง
   :19: :19:
เลือกไปแล้ว...ให้ยอมรับ...ในสิ่งนั้น
ทุกสิ่งพลัน...แปรผันเปลี่ยน...เวียนเสมอ
เพียงปรับใจ...ให้คงเดิม...ไม่ละเมอ
ทุกข์สุขเจอ...เพราะมีเรา...ให้เป็นไป
 :19: :19:
มีนั่นนี่                  ให้ค่า             ให้ความหมาย
มีมากมาย            ให้มี               มากความหลง
มีอย่างนี้              ให้เห็น             อย่าเพิ่ง....งง
มีตามตรง             รู้ตาม             ความเป็นจริง

มีแบบนี้                แบบนั้น           และแบบโน้น
มีปูดโปน               เข้าหา            ใจถูกสิง
มียึดไว้                   ให้รู้               ถูกแอบอิง
มีให้ทิ้ง                   รู้จัก               ปล่อยวางเป็น

มีอดีต                   อนาคต            ปัจจุบัน
มีรู้ทัน                    บางที              มีให้เห็น
มีพลาดบ้าง           บางครั้ง            ทุกข์ลำเค็ญ
มีบำเพ็ญ                ให้ตน              หลุดพ้นไป

มีอะไร                     มีไป               มีแล้วหาย
มีมากมาย              ถึงคราว            ลาผลักไส
มีไม่มี                    ย่อมเป็น           เช่นนั้นไง
อย่ายึดไว้                  ให้มี               ทุกข์แน่เอย 
 

lek:
มีอะไร...สิ่งมี...มีให้เห็น
มีนั้นเป็น...คุณครู...คอยพร่ำสอน
มีเป็นสิ่ง...ให้รู้...พึงสังวรณ์
มีทุกตอน...ให้แจ้ง...ให้เข้าใจ

มีมาแล้ว...ยอมรับ...ในสิ่งมี
มีนั่นนี่...ให้ยึด...ให้หลงไหล
มีแล้วรู้...ระวัง...รู้จักไว
มีมีไว้...รู้ทัน...ที่มีเทอญ

lek:
เสมอต้น...เสมอปลาย...ทันเสมอ
อาจมีเผลอ...พลาดผิดพลั้ง...รู้ฝึกฝน
หากยอมแพ้...ไม่สำเร็จ...ไม่อดทน
มิหลุดพ้น...วังวนนี้...ไปได้เลย

วังวนทุกข์...ปลุกหวั่นไหว...ไม่ยอมเที่ยง
ความโอนเอียง...เสี่ยงกับใจ...ไม่นิ่งเฉย
มีตัวตน...แล้วยึดติด...ความคุ้นเคย
มิทันเงย...เห็นความจริง...สงบใจ

มีแต่ทุกข์...เพราะมีตน...ตามหลอกหลอน
จิตอาวรณ์...ทิ้งไม่เป็น...คุ้นหลงไหล
ฝึกสติ...และปัญญา...สังเกตไป
ตัวตนใน...ในตัวเอง...ให้รู้ทัน

lek:
เมื่อเดินถึงทางแยกต้องตัดสิน
ความเคยชินเป็นเหตุจึงมีผล
เลือกอะไรตั้งใจฝึกอดทน...
เพียรด้วยตนให้พ้นมุ่งมั่นไป

เดินต่อไปแม้ทางนั้นลำบาก
อาจจะยากตอนแรกหมั่นแก้ไข
ทำให้ดีทำต่อฝึกที่ใจ...
อดทนได้ไม่มียอมแพ้ภัย

มุ่งมั่นทำสิ่งใดให้สำเร็จ
ทำให้เสร็จเรียนรู้จิตผ่องใส
ไม่ว่าสิ่งนั้นจะยากสักเพียงใด
ฝึกทนไว้ทำไปขยันทำ...

สิ่งที่มีพอใจเรียนรู้ตน
หมั่นฝึกฝนรู้ใจไม่ถลำ
อย่าจมทุกข์ที่เข้าทางความจำ
เป็นเสี้ยนตำทิ่มแทงเจ็บช้ำใจ

ปล่อยไปบ้างอดีตที่ข่มขื่น
ทุกข์เป็นหมื่นแสนล้านแต่หนไหน
ปล่อยไปบ้างให้ผ่านผ่านพ้นไป
รู้ทันไว้ขณะนี้ทุกข์มลาย

ได้มาเกิดต้องอดทนหมั่นต่อสู้
ทุกข์เกิดอยู่รู้ทันทุกข์ผ่านแล้วหาย
ไม่รู้ทันยึดเกาะทุกข์ทุกข์มากมาย
ทุกข์ไม่คลายเพราะไม่ดับที่ใจตน

เลือกซักทางแล้วก้าวไปทำให้ดี
อย่าไปหนีเรียนรู้ไปให้เห็นผล
เกิดมาแล้วบนกองทุกข์ต้องอดทน
เกิดเป็นคนต้องขยันหมั่นทำดี

กำลังใจสร้างขึ้นได้ทุกเวลา
ยามอ่อนล้าพักจิตใจเป็นวิถี
พักแล้วสู้มุ่งมั่นต่อปัญญามี
ทำวันนี้ให้ดีสุดแล้วดีเอง...

lek:


มาดึกดื่น        ตื่นใจ        ใคร่ครวญรู้
เกิดมาอยู่       ศึกษา         ให้เห็นผล
เกิดมาแล้ว      หัดดู          รู้ใจตน
จงอดทน         ละวาง        อัตตาตัว

เวลาไหน       เพราะใจ      เราให้ค่า
ปรุงแต่งมา       ให้มี          จิตสลัว
ยังมีอยู่              รู้ไว้           ไม่ต้องกลัว
ไม่พันพัว           สิ่งมี           ยึดติดมัน

ลมหายใจ          ยังมี           ดีใจอยู่
ยังได้รู้              เฝ้าทำ         สิ่งสร้างสรรค์
ทำให้ควร          ทำไว้          ตั้งใจพลัน
ไม่ต้องหวั่น         รู้ทัน          ความเป็นไป
 :19: :19:
จิตใจลังเลสงสัยหวาดระแวง...
คิดอยากแซงกลับไม่พ้นน่าสงสาร
คงวนเวียนอยู่อย่างนี้ไปอีกนาน
ปณิธานใจตั้งมั่นเพียรพยายาม...

เห็นตัวตนที่เป็นอยู่ปัจจุบัน...
เพื่อบากบั่นลดเลิกละไร้คมหนาม
ทุกข์ทิ่มแทงย่อมลดน้อยเป็นไปตาม
หลุดพ้นข้ามที่ยึดอยู่รู้ตามจริง...

รู้แล้วทำ ทำแล้วได้ ที่ใจนี้...
รู้ชั่วดี  มีคุณธรรม สั่งสมสิง
ค่อยค่อยหลุดหมดลงเองใจจมดิ่ง
ค่อยค่อยทิ้งสิ่งที่มีปล่อยวางเอง 
 

นำร่อง

[0] ดัชนีข้อความ

[#] หน้าถัดไป

[*] หน้าที่แล้ว

ตอบ

Go to full version