คลังธรรมปัญญา > ระบาย พรรณาด้วย ฉันทลักษณ์ กาพย์กลอน (อิสระ)

คิดอัดหัดเขียน

<< < (17/32) > >>

lek:
ยังอยากรู้จึงไม่รู้ก็เพราะอยาก
มีหลายหลากหลอกหลอนใจให้สงสัย
ไม่พอดีจึงเป็นทุกข์ประมาทไป
หลงเข้าใจว่ารู้แล้วหลอกตัวเอง

lek:
เห็นความทุกข์บุกเข้ามาประชิดใจ
จะเอาไงให้เลือกไปให้สร้างสรรค์
จะยอมรับเพื่อเข้าใจแก้ไขมัน
หรือจะหันหลังหนีแบบหนีไม่พ้น

น่าเสียดายที่ไม่รู้ไม่เข้าใจ
ทุกข์อาลัยสิ่งปลอมปนหลอกทุกหน
โดนทำร้ายไม่เห็นจริงด้วยเล่ห์กล
เพราะใจตนไม่เปิดปัญญาหาความจริง

lek:
เพราะความรู้สึกดีดีที่เกิดขึ้น
ทำเอามึนเผลอใจจนหวั่นไหว
สุดท้ายความรู้สึกนั้นก็หายไป
เหลืออะไรไม่มีเหลืออะไรเลย

ทุกสิ่งอย่างเพียงเกิดขึ้นเป็นชั่วครู่
หากไม่รู้ก็หลงจมไม่นิ่งเฉย...
ยังติดกับโดนหลอกหลอนเหมือนอย่างเคย
เพียงไม่เผยความจริงทิ้งตัวตน...

lek:
ความเป็นไปมีเรื่องราวให้รู้เห็น
จะทุกข์เข็นหรือเย็นใจมีเหตุผล
เป็นอย่างไรตนเท่านั้นรู้ด้วยตน
จะหลงกลหรือหลุดพ้นด้วยรู้ทัน

ทุกลมหายใจเข้าออกสับเปลี่ยนหมุน
สร้างบาปบุญสลับไปใจสร้างสรรค์
เป็นแบบนั้นและแบบนี้ไม่ไหวหวั่น
ทุกสิ่งพลันดับสลายสงบนิ่งที่ใจตน

แก้วจ๋าหน้าร้อน:
ขอบคุณครับพี่เล็ก :45:

นำร่อง

[0] ดัชนีข้อความ

[#] หน้าถัดไป

[*] หน้าที่แล้ว

ตอบ

Go to full version