คลังธรรมปัญญา > ระบาย พรรณาด้วย ฉันทลักษณ์ กาพย์กลอน (อิสระ)
คิดอัดหัดเขียน
rain....:
หนึ่งคนเหงา .. อยู่ใต้ฟ้า ของโลกกว้าง
หนึ่งคนฝัน .. เศร้าอ้างว้าง ต่างองศา
เราแลกเปลี่ยน .. อักขระ ผ่านสายตา
เส้นขอบฟ้า .. ห่างไกลกัน แค่เอื้อมใจ :13: :13: :13: :13:
บางรอยยิ้ม ที่ไม่เคย .. ได้มองเห็น
แต่บางอย่าง ที่เป็น .. สัมผัสได้
ห่วงใยกัน ในความห่าง .. อย่างเข้าใจ
มิตรภาพ ช่างเรียบง่าย . . แต่งดงาม.. :13: :13: :13: :13:
ไม่เสาะหา .. ถึงที่มา และที่ไป
ไม่ซักไซ้ .. ให้มากมาย ในคำถาม
ไม่ระแวง . . แคลงใจ คอยติดตาม
มีเพียงหนึ่ง .. นิยาม ความจริงใจ :27: :27: :27: :27:
ตรึงความรัก ไว้ใน .. โลกไซเบอร์
ฉันและเธอ จะพบกัน .. วันฟ้าใส
ให้มิตรภาพ แตกตัว .. อยู่กลางใจ
ให้ความรัก โอบโลกไว้ .. ทุกวันคืน[/font]
:25: :25: :25: :25:ขอแจม..ขอแจม :12: :12:อิอิ
lek:
ในความทุกข์...ย่อมมีสุข...ฉาบอีกด้าน
มองให้ผ่าน...ให้เข้าใจ...ทะลุเห็น...
ในความหนัก...ผ่อนให้เบา...วางให้เป็น
ก็จะเย็น...เบาสบาย...กายและใจ...
อิอิ .. ขอโทษที่บังอาจมาปรับเปลี่ยน กลอนคิดอัดฯ ของพี่เล็กค่ะ
มิเป็นไร ไม่ถือสา แต่กลับปรบมือให้ น้อมรับด้วยความยินดี :45: ขอบพระคุณท่านแม่นางผู้เลอโฉมทั้งกายและใจ
แก้ให้ดี...มีให้แก้...ช่วยคอยไข
แก้ที่ใจ...ให้กายด้วย...ช่วยคอยเสริม
แก้ให้กัน...หมั่นช่วยกัน...ช่วยคอยเติม
แก้เพื่อเพิ่ม...คุณธรรม...ช่วยสุขใจ :19:
lek:
แจมด้วยกัน...ด้วยความรัก...ฉันรักเธอ
อาจละเมอ...เผลอไปบ้าง...เพราะหวั่นไหว
เธอนั้นดี...ดีกับฉัน...มากเกินไป...
ฉันจึงได้...แต่พร่ำเพ้อ...อยู่ทุกวัน...
สิ่งไม่ดี...ของเธอนั้น...ฉันไม่เห็น...
เธอนั้นเป็น...ยอดดวงใจ...ดั่งสวรรค์
มีเธอแล้ว...มีความสุข...ทุกคืนวัน...
มีเธอนั้น...ฉันยิ้มได้...ช่างสุขสันต์....
แล้วเป็นไง...ในวันหนึ่ง...ซึ่งมาถึง...
ลืมคำนึง...ความไม่เที่ยง...ย่อมแปรผัน
สิ่งไม่ดี...ความพลัดพราก...ย่อมมีกัน
นรกนั้น...รอลงทัณฑ์...ใจโง่งม...
จึงได้รู้...จึงได้เห็น...ได้เข้าใจ...
ที่เป็นไป...เพียงหลอกกัน...หวานเป็นขม
รับไม่ได้...ก็เป็นทุกข์...ใจตรอมตรม
ทนระทม...ไม่รู้ทัน...ความเป็นไป
จะจากเป็น...หรือจากตาย...จำต้องจาก
จำต้องพราก...ห่างกันไป...เตือนตนไหม
เผื่อใจไว้...ให้รู้เถิด...เกิดดับไง....
ได้ทำใจ...ไว้แต่เนิ่น...ฝึกเข้าใจ...
lek:
อย่าถือสา...หาความ...ให้เป็นทุกข์
จงเป็นสุข...ชื่นบาน...บุญรักษา
ธรรมสิ่งใด...ที่ควร...ทำไปมา
ธรรมพึ่งพา...ทำไว้...ได้ที่ใจ
lek:
ในความฝัน...มีฉัน...และมีเธอ
ความเพ้อเจ้อ...ไม่รู้...หลงหวั่นไหว
มีเธอแล้ว...มีฉัน...เป็นทุกข์ใจ
ทุกข์หายไป...สุขใจ...รู้ทุกข์ทัน
ทันเพราะคิด...พินิจ...พิจารณา
มุ่งค้นหา...เยียวยา...อย่างสร้างสรรค์
ในความคิด...จิตใส...ปล่อยรำพัน
เป็นเช่นนั้น...คิดรู้...วางปล่อยเป็น
นำร่อง
[0] ดัชนีข้อความ
[#] หน้าถัดไป
[*] หน้าที่แล้ว
Go to full version