ริมระเบียงรับลมโชย > หัวใจบนปลายเท้า
13 วันจากไทย..ไปสิงคโปร์
Pure+:
ค่ำมืดดื่นดึก เราก็ไม่สนใจ เพราะหัวใจเราไปไกลกว่านั้น :47:
แวะพักรอกันหน่อย ใกล้จะถึงด่านฯ ออกจากสยามประเทศกันแล้ววว..
มีผู้ชมมาส่งและคอยให้กำลังใจให้ไปถึงที่หมายกันมากมาย..
Pure+:
เพื่อไม่ให้เปลืองเนื้อที่ เดี๋ยวโฮสต์จะล่มอีก ตัดต่อมาที่ฉากเข้าเมืองปีนังเลยละกัน..
ซุบซิบๆๆ.. เราเริ่มหลงกันแล้วชิมิๆ..
อย่ากระนั้นเลย แวะพักที่นี่ก่อนดีกว่าพักผ่อนเอาแรงสักคืน แล้วค่อยตื่นมาว่ากันใหม่ในวันพรุ่งนี้.. :06:
แก้วจ๋าหน้าร้อน:
:49: ผมก็ชอบปั่นจักรยานครับพี่เพียว ผมชอบภาพนกที่เกาะสายไฟนะ นึกถึงเลยว่าถ้ามีไรอยู่ข้างล่างสายไฟ คง.... :38:
Pure+:
เสริฟมื้อเช้าด้วยอาหารอินตะระเดียนะ มีทั้งอินเดียเหนือ อินเดียใต้ และอินเดียแดง ..
ดูสีแล้วจัดจ้านน่ากิน แต่รสชาตินี่อย่าให้พูดเลย พูดไปแล้วจะอันตรายกับสังขารขันธ์เราเอง เพราะพี่แขกตัวดำล่ำใหญ่แกยืนคุมแจอยู่ข้างๆ คล้ายๆกับจะบังคับข่มเขาโคขืนให้กลืนหญ้าอยู่ในที เอาเป็นว่ามื้อนี้ทนกลืนไปก่อน ด้วยสังคมประชาธิปไตยที่เสียงข้างมากของสมาชิก โหวตว่าอยากมาลองทานอาหารอินเดียเป็นมื้อแรกของที่นี่.. เอาไงก็เอา มีให้กินดีกว่าอด!
เห็นชามข้าวแล้วนึกถึงสมัยอยู่รร.ประจำแฮะ..
จานนี้เหมือนจานคลุกข้าวม๋ายังไงพิกล..
แก้วจ๋าหน้าร้อน:
:24: เห็นแล้วอยากทานข้าว
:06:
อาหารไม่น่าจะเรียกว่าอดนะพี่เพียว ว่าแต่มองดูน่าจะเผ็ดนะนี่ ผมยิ่งไม่ทานเผ็ดด้วย55
นำร่อง
[0] ดัชนีข้อความ
[#] หน้าถัดไป
[*] หน้าที่แล้ว
Go to full version