แสงธรรมนำใจ > บิดามารดาบุพการี (พระอริยะในบ้าน)
"พ่อ...ลูก"
Siranya:
:46: :46: "พ่อ ลูก" :19: :19:
มีพ่อลูกคู่หนึ่งกำลังจะข้ามสะพาน
คุณพ่อค่อนข้างกลัวเล็กๆ เลยบอกลูกสาวตัวน้อยของเขาว่า
ลูกรักจ๊ะ จับมือพ่อไว้สิ หนูจะได้ไม่ตกลงไปในแม่น้ำ
เด็กน้อยกล่าวว่า 'ไม่ค่ะพ่อ พ่อน่ะแหละจับมือหนู'
'มันต่างกันยังไงจ๊ะลูก' พ่อถามด้วยความสงสัย
'มันต่างกันมากเลยค่ะพ่อ' เด็กน้อยกล่าว
'ถ้าหนูจับมือพ่อ แล้วมีอะไรเกิดขึ้นกับหนู
มันมีโอกาสที่หนูจะปล่อยมือพ่อ
แต่ถ้าพ่อจับมือหนู หนูรู้ว่าไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น
พ่อไม่มีวันปล่อยมือหนูแน่นอน'
*****
ที่มา : http://www.innovaclub.net
--------------------------
__________________
อยากเอารูปภาพพ่อลูกจูงมือกันมาใส่ในกระทู้นี้แต่ทำไม่เป็น
ขอความกรุณาทีมงานช่วยเอามาใส่ให้ด้วยค่ะ
Siranya:
:13: :13: :13: :13: :13: :13: :13: :13: :13: :13: :13: :13: :13: :13:
พ่อสอนลูกว่าด้วยเรื่องของตะปู...
มีเด็กน้อยคนหนึ่งที่สีหน้าแสดงอารมณ์ไม่ค่อยจะดีนัก
พ่อของเขาจึงให้ตะปูกับเขาถุงหนึ่งและบอกกับเขาว่า
“ทุกครั้งที่เขารู้สึกโมโห หรือโกรธใครสักคนให้ตอกตะปู 1 ตัวเข้าไปกับรั้วที่หลังบ้าน”
วันแรกผ่านไป....
เด็กน้อยคนนั้นตอกตะปูเขาไปที่รั้วหลังบ้านถึง 37 ตัว
และก็ค่อย ๆ ลดจำนวนลงเรื่อย ๆ ในแต่ละวันที่ผ่านไป อย่างน้อยที่สุด
เขาได้รู้ว่าสิ่งที่พ่อกำลังพยายามบอกกับเขาก็คือ
การรู้จักควบคุมอารมณ์ของตนเองให้สงบ ซึ่งง่ายกว่าการตอกตะปูตั้งเยอะ
และแล้วหลังจากที่เขาสามารถควบคุมตนเองได้ดีขึ้น ใจเย็นมากขึ้น
เขาจึงเข้าไปพบพ่อและบอกกับพ่อว่าเขาสามารถควบคุมอารมณ์ตนเองได้แล้ว
ไม่มุทะลุเหมือนแต่ก่อนที่เคยเป็น พ่อยิ้มและบอกกับลูกชายว่า
“ถ้าเป็นเช่นนั้นจริงเจ้าต้องพิสูจน์ให้พ่อรู้โดยทุกๆ ครั้งที่เขาสามารถควบคุมอารมณ์
ฉุนเฉียวของตนเองได้ให้ถอนตะปูออกจากรั้วหลังบ้าน 1 ตัว”
วันแล้ววันเล่า เด็กน้อยคนนั้นก็ค่อยๆ ถอนตะปูออกทีละตัว จาก 1 เป็น 2 .... จาก 2 เป็น 3
จนในที่สุดตะปูทั้งหมดก็ถูกถอนออกมา เด็กน้อยดีใจมากรีบวิ่งไปบอกกับพ่อเขาว่า
”ฉันทำได้ในที่สุดฉันก็ทำจนสำเร็จ!!”
พ่อไม่ได้พูดอะไรแต่จูงมือลูกของเขาออกไปที่รั้วหลังบ้าน และบอกกับลูกว่า
“ทำได้ดีมาก ลูกพ่อและเจ้าลองมองกลับไปที่รั้วเหล่านั้นสิ
เห็นไหมว่ามันไม่เหมือนเดิมไม่เหมือน.. กับที่มันเคยเป็น จำไว้นะลูก
เมื่อใดก็ตามที่เจ้าทำอะไรลงไปโดยใช้อารมณ์
สิ่งนั้นมันจะเกิดเป็นรอยแผลเหมือนกับการเอามีดที่แหลมคมไปแทงใครสักคน
ต่อให้พูดคำขอโทษสักกี่หนก็ไม่อาจลบความเจ็บปวด
ไม่อาจลบรอยแผลที่เกิดขึ้นกับเขาคนนั้นได้ฉันใดก็ฉันนั้น”
ดอกไม้ในที่ลับตา ~ ღ:
--- อ้างจาก: Siranya ที่ กันยายน 28, 2010, 12:24:52 pm --- :46: :46: "พ่อ ลูก" :19: :19:
มีพ่อลูกคู่หนึ่งกำลังจะข้ามสะพาน
คุณพ่อค่อนข้างกลัวเล็กๆ เลยบอกลูกสาวตัวน้อยของเขาว่า
ลูกรักจ๊ะ จับมือพ่อไว้สิ หนูจะได้ไม่ตกลงไปในแม่น้ำ
เด็กน้อยกล่าวว่า 'ไม่ค่ะพ่อ พ่อน่ะแหละจับมือหนู'
'มันต่างกันยังไงจ๊ะลูก' พ่อถามด้วยความสงสัย
'มันต่างกันมากเลยค่ะพ่อ' เด็กน้อยกล่าว
'ถ้าหนูจับมือพ่อ แล้วมีอะไรเกิดขึ้นกับหนู
มันมีโอกาสที่หนูจะปล่อยมือพ่อ
แต่ถ้าพ่อจับมือหนู หนูรู้ว่าไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น
พ่อไม่มีวันปล่อยมือหนูแน่นอน'
*****
ที่มา : http://www.innovaclub.net
--------------------------
--- End quote ---
--- อ้างจาก: Siranya ที่ กันยายน 28, 2010, 12:24:52 pm ---
__________________
อยากเอารูปภาพพ่อลูกจูงมือกันมาใส่ในกระทู้นี้แต่ทำไม่เป็น
ขอความกรุณาทีมงานช่วยเอามาใส่ให้ด้วยค่ะ
--- End quote ---
** ลงรูปให้ตามคำขอแล้วนะคะ ว่าแต่ว่า รูปที่หามาลงให้อ่าค่ะ พอใช้ได้ปะคะ ถ้าใช้ไม่ได้ /อยากให้ลงรูปอื่น เอาลิงค์มาแปะทิ้งไว้ได้นะคะ แล้วจะเข้าไปแก้ไขให้ค่ะ ^^ .. :07: ขอบพระคุณ+ อนุโมทนาด้วยนะคะ สำหรับการร่วมแบ่งปันเรื่องราวดีๆตรงนี้ทั้ง2เรื่องค่ะ^^
ดอกไม้ในที่ลับตา ~ ღ:
--- อ้างจาก: Siranya ที่ กันยายน 28, 2010, 12:27:13 pm ---
[:13: :13: :13: :13: :13: :13: :13: :13: :13: :13: :13: :13: :13: :13:
พ่อสอนลูกว่าด้วยเรื่องของตะปู...
มีเด็กน้อยคนหนึ่งที่สีหน้าแสดงอารมณ์ไม่ค่อยจะดีนัก
พ่อของเขาจึงให้ตะปูกับเขาถุงหนึ่งและบอกกับเขาว่า
“ทุกครั้งที่เขารู้สึกโมโห หรือโกรธใครสักคนให้ตอกตะปู 1 ตัวเข้าไปกับรั้วที่หลังบ้าน”
วันแรกผ่านไป....
เด็กน้อยคนนั้นตอกตะปูเขาไปที่รั้วหลังบ้านถึง 37 ตัว
และก็ค่อย ๆ ลดจำนวนลงเรื่อย ๆ ในแต่ละวันที่ผ่านไป อย่างน้อยที่สุด
เขาได้รู้ว่าสิ่งที่พ่อกำลังพยายามบอกกับเขาก็คือ
การรู้จักควบคุมอารมณ์ของตนเองให้สงบ ซึ่งง่ายกว่าการตอกตะปูตั้งเยอะ
และแล้วหลังจากที่เขาสามารถควบคุมตนเองได้ดีขึ้น ใจเย็นมากขึ้น
เขาจึงเข้าไปพบพ่อและบอกกับพ่อว่าเขาสามารถควบคุมอารมณ์ตนเองได้แล้ว
ไม่มุทะลุเหมือนแต่ก่อนที่เคยเป็น พ่อยิ้มและบอกกับลูกชายว่า
“ถ้าเป็นเช่นนั้นจริงเจ้าต้องพิสูจน์ให้พ่อรู้โดยทุกๆ ครั้งที่เขาสามารถควบคุมอารมณ์
ฉุนเฉียวของตนเองได้ให้ถอนตะปูออกจากรั้วหลังบ้าน 1 ตัว”
วันแล้ววันเล่า เด็กน้อยคนนั้นก็ค่อยๆ ถอนตะปูออกทีละตัว จาก 1 เป็น 2 .... จาก 2 เป็น 3
จนในที่สุดตะปูทั้งหมดก็ถูกถอนออกมา เด็กน้อยดีใจมากรีบวิ่งไปบอกกับพ่อเขาว่า
”ฉันทำได้ในที่สุดฉันก็ทำจนสำเร็จ!!”
พ่อไม่ได้พูดอะไรแต่จูงมือลูกของเขาออกไปที่รั้วหลังบ้าน และบอกกับลูกว่า
“ทำได้ดีมาก ลูกพ่อและเจ้าลองมองกลับไปที่รั้วเหล่านั้นสิ
เห็นไหมว่ามันไม่เหมือนเดิมไม่เหมือน.. กับที่มันเคยเป็น จำไว้นะลูก
เมื่อใดก็ตามที่เจ้าทำอะไรลงไปโดยใช้อารมณ์
สิ่งนั้นมันจะเกิดเป็นรอยแผลเหมือนกับการเอามีดที่แหลมคมไปแทงใครสักคน
ต่อให้พูดคำขอโทษสักกี่หนก็ไม่อาจลบความเจ็บปวด
ไม่อาจลบรอยแผลที่เกิดขึ้นกับเขาคนนั้นได้ฉันใดก็ฉันนั้น”
--- End quote ---
ฟ้ามีตา เรื่องเล่าของตะปู
[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=dWNMK6j1v48&feature=player_embedded[/youtube]
[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=w4MYaAEmhEM&feature=player_embedded[/youtube]
[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=5y2zLqOXQuw&feature=player_embedded[/youtube]
:13: :45: :13:
Siranya:
ขอบคุณมากค่ะ วี ชอบมากเลยนะทั้งหมดเลย เรื่องเล่าของตะปูวีก็ชอบค่ะ :45: :45:
นำร่อง
[0] ดัชนีข้อความ
[#] หน้าถัดไป
Go to full version