แสงธรรมนำใจ > บิดามารดาบุพการี (พระอริยะในบ้าน)

ประตูบ้านที่ไม่เคยล็อค..

(1/1)

ดอกไม้ในที่ลับตา ~ ღ:
ประตูบ้านที่ไม่เคยล็อค..



ประตูบ้านที่ไม่เคยล็อค..

   เรื่องนี้เป็นเรื่องของหญิงสาววัยรุ่นที่ทะเลาะกับแม่ อย่างรุนแรง  ทำให้เธอตัดสินใจหนีออกจากบ้าน เป็นการตัดสินใจด้วยอารมณ์ชั่ววูบ  แต่ก็มากล้นด้วยทิฐิ ความหิวทำให้เธอ ตัดสินใจใช้ชีวิตด้วยการเป็นโสเภณี ขายตัว  และนอนตามข้างถนน ยึดอาชีพนี้เรื่อยมา จากวันเป็นเดือน จากเดือนเป็นปี  จากปีเป็นหลาย ๆ ปี

จากเด็กหญิงกลายเป็นหญิงสาว  แล้ววัยของเธอก็ร่วงโรยลงไปตามกาลเวลา เช่นกับแม่ที่เมื่อพ่อตายไปด้วยโรคชรา  แม่ซึ่งอยู่ในวัยชรามาก แม่ตัดสินใจออกเดินทางตามหาลูกสาว  รู้ข่าวว่าลูกสาวอยู่ที่ไหนแม่ก็ตามไปถึงที่นั่น แต่ก็คลาดกันทุกครั้ง  จนแม่เริ่มท้อ แม่จึงเดินเข้าไปในศูนย์ช่วยเหลือเร่งด่วนเพื่อขอความช่วยเหลือ 

แม่บอกกับเจ้าหน้าที่ว่า ขอฉันขอติดประกาศตามหาคนได้หรือไม่  เจ้าหน้าที่อนุญาต แม่จึงใช้รูปของเธอซึ่งถึงวันนี้แก่มากแล้วติดประกาศ  พร้อมเขียนใต้รูปว่า กลับบ้านเถอะลูก แม่ให้อภัยแล้ว

หลังหญิงชราพ้นไป  ลูกสาวก็เข้ามาในศูนย์นั้น ทั้งสองคนคลาดกันด้วยเส้นยาแดง  หญิงสาวเห็นรูปที่ติดประกาศ จึงเดินเข้าไปดูด้วยความรู้สึกคุ้นเคย  และยิ่งเธอเพ่งพิศดูรูปนั้นทำให้เธอมั่นใจว่า นั่นคือ แม่ หญิงสาวจึงนึกขึ้นได้ว่า  ความเลวร้ายทุกสิ่งทุกอย่างแม่ให้อภัยหมดแล้ว เธอต่างหากที่ถือทิฐิอยู่  คิดเช่นนั้นเธอจึงตัดสินใจกลับบ้าน

เมื่อมาถึงบ้านก็เป็นเวลาดึกมากแล้ว  ความลังเลก็เกิดขึ้น ว่าจะเคาะประตูดีหรือไม่ ป่านนี้แม่คงนอนหลับแล้ว  แต่ที่สุดเธอก็ตัดสินใจเคาะประตู ปรากฎว่าประตูนั้นไม่ได้ล็อค มันค่อย ๆ  แง้มเปิดออก ถึงตอนนั้น หญิงสาวรีบวิ่งขึ้นไปที่ห้องนอนแม่  เพราะเกรงว่าดึกดื่นบ้านไม่ได้ล็อค แม่จะเป็นอันตรายจากโจรผู้ร้ายหรือเปล่า  แต่เมื่อเข้าไปถึงก็ปรากฎว่าแม่ยังหลับสบายดี..

ความสงสัยของเธอได้รับคำตอบว่า ตั้งแต่วันที่ลูกออกจากบ้านไป  ประตูบ้านก็ไม่เคยปิดล็อคเลย ทำนบน้ำตาของเธอที่กั้นไว้นาน ก็ถึงกาลร่วงพลู ..  :27: :11:  :24:






:19:

:


:



:
 

:13:   :45: ขอขอบพระคุณที่มาจาก : Phetchabun.com มา ณ.ที่นี้ด้วยค่ะ ..^^

rain....:
รอ..คอย...เธอ...เสมอ..ตลอดมา
 :07: :07: :07: :07:ขอบคุณงับพี่นิน้ำฝน(คนสวย) :12: :12:

แก้วจ๋าหน้าร้อน:
 :45: ขอบคุณครับพี่น้ำฝน อนุโมทนาครับ

นำร่อง

[0] ดัชนีข้อความ

ตอบ

Go to full version