แสงธรรมนำใจ > ศิษย์โง่ไปเรียนเซ็น

นิทานเซ็น ตอน ดอกไม้ที่หายไป

(1/1)

ฐิตา:


นิทานเซ็น ตอน ดอกไม้ที่หายไป
โดย.. กระบี่ใบไม้

ณ ที่วัดแห่งหนึ่ง,พระอาจารย์ –
เพาะปลูกเบญจมาศบานพริ้งไสว
กลิ่นหอมชื่นติดลมโชยมาแต่ไกล
ทุกผู้คนต่างพร้อมใจกันชื่นชม

หลายคนต่างแย่งชิงกันร้องขอ
ขันแข่งกันคัดแยกกอวัดแทบล่ม
พระอาจารย์ก็สุขใจในอารมณ์
ใครนิยมขอแบ่งไปล้วนให้ฟรี

วันเวลาผันผ่านไปได้ไม่นาน
ดอกไม้ที่เคยเบ่งบานของวัดนี้
จากที่ชูช่อไสว - เป็นไม่มี
วัดที่เคยสวยโสภีก็ไร้งาม

“น่าเสียดายดอกไม้ที่หายไป”
เสียงลูกศิษย์ถอนหายใจพร้อมไถ่ถาม
“กลิ่นดอกไม้เคยหอมฟุ้งทุกชั่วยาม
นานเท่าใดจักล้นหลามงามเท่าเดิม”

“อย่าเสียดายถึงดอกไม้ที่หายไป...
อีกไม่นานเท่าใดก็จะเพิ่ม
แต่สิ่งหนึ่งที่พวกเจ้าควรต่อเติม
เจ้าได้เริ่มคิดให้ใครแล้วหรือยัง”

วันเวลาผ่านไปไม่ถึงปี
ดอกไม้ที่เคยไม่มีก็สะพรั่ง
ทั่วหมู่บ้านทั้งใกล้ไกลสมใจดัง –
ดอกไม้ที่อาจารย์หวัง...ก็เติบโต


เรียนขออนุญาตนำมาเผยแผ่ค่ะ...
http://thaipoem.com/forever/ipage/poem136287.html
สุขใจดอทคอม
http://agaligohome.fix.gs/index.php?topic=1122.msg5189#msg5189

แก้วจ๋าหน้าร้อน:
 :13: ดอกไม้จะอยู่ในใจเราเสมอครับ ไม่ไปไหนไกลแน่ครับ ถ้าใจยังมีดอกไม้
อนุโมทนาครับพี่แป๋ม

นำร่อง

[0] ดัชนีข้อความ

ตอบ