คลังธรรมปัญญา > กวีนักเขียน
ย้อนอดีต "เมื่อผมวิ่งไล่ตามอกาลิโก"
แก้วจ๋าหน้าร้อน:
ไม่รู้นะ ผมคิดว่าบทความที่เราเขียนขึ้นมาจากหัวใจให้คนสัมผัสข้อความความรู้สึก จากที่เขียนไม่เป็นเลย
ทำให้เราเขียนได้ดีขึ้นเล็กน้อย แต่ก็ใช่ว่าจะดีที่สุด ในความรู้สึกของผมนะ
บางคำก็ยังคงผิดเช่นเดิม แล้วค่อยแก้ไขครับ
อกาลิโก..
เป็นที่ที่ผมรู้สึกดีที่สุดที่จะเขียนด้วยปลายนิ้วและหัวใจเล็กๆของผมนะ
เมื่อไม่มีอกาลิโกแล้ว..
ช่วงแรกๆก็ไม่รู้จะทำอะไรนะ หัวใจมันว่างๆ เพราะผมไม่ชอบเข้าเว็บอื่นด้วย เหมือนมันไม่ใช่ผมถ้าผมไปที่อื่น
เหมือนผมโดนลอบแพเลย อกาลิโกอย่าทิ้งผมไป......
ผมพยายามตามหาพี่ใหม่ และทุกคนนะ
เคยเขียนไปถามพี่มะลิ พี่มะลิก็ให้รอดู..
ผมเลยตั้งไปถามใครสักคนที่จะให้คำตอบว่า อกาลิโกหายไปไหน
กูรูก็เป็นที่ที่ผมไปตั้งคำถาม
จนมาเป็น แก้วจ๋าหน้าร้อน ในใต้ร่มธรรมนะ
ขอเขียนไว้ก่อน เผื่อผมเป็นไรไปจะได้ คุ้มค่าที่ได้ทำดีที่สุดแล้ว ในวันนี้
ผมจะนำคำถามที่ผมตั้งไว้ มาเขียนที่นี่นะครับรีมิกซ์ ของเก่าของผมเอง
โดยที่ไม่ได้เขียนใหม่ คิดว่าเป็นประสบการณ์ที่ได้ไปฟุ้งซ่านที่นั่น ทบทวนจิตนะ เวลากลุ้มๆได้
ต่อไปจะบอกกล่าวเล่าขาน..
ในนาม เวลาและความหวัง ยูเซอร์ในกูรู
http://guru.google.co.th/guru/user?userid=03552165079397776299
แก้วจ๋าหน้าร้อน:
คำถาม
เว็บอกาลิโก เว็บบอร์ดธรรมะ หายไปไหน?
อกาลิโก อกาลิโก เธอหายไปไหน? Agalico Agalico Where are You?
ปกติเว็บ อกาลิโกจะเป็นเว็บที่เข้าไป ศึกษาเรื่องราวธรรมะและอ่านโพสดีๆตลอดทั้งทางโลกและทางธรรม ตอนนี้อกาลิโกไม่ได้แล้ว ไม่รู้ว่าเป็นเพราะอะไร
เคยอยู่เหมือนกันที่อกาลิโกปรับปรุงเซิพเวอร์นะ ก็จะเขียนบอกไว้ หรือไม่ก็เข้าไปไม่ได้ วันสองวัน แต่ครั้งนี้ หลายวันแล้ว
รู้สึกว่าชีวิตขาดความหมายบางอย่างไป เข้าเว็บไหนก็เบื่อๆ สงสัยจะติดเว็บนี้ซะแล้ว
คลิก www.agalico.com/board/ ที่ไออี
คุณจะเจอ Internet Explorer cannot display the webpage
ภาพประกอบการหายไปทุกเว็บบราวเซอร์และโลกออนไลน์
http://img706.imageshack.us/img706/9852/34484976.jpg
ได้ยินครั้งหลังสุดว่าแอดมินจะเปลี่ยนเวอร์ชั่นบอร์ดนะ
เป็นกำลังใจให้ทีมงานอกาลิโกทุกท่านครับ
ธรรมะและความดีอยู่ที่ใจเราเสมอ อกาลิโกไม่ได้หายไปไหนหรอก(มั้ง)
คำตอบ
http://guru.google.co.th/guru/thread?tid=391938f3bcceb55e
แก้วจ๋าหน้าร้อน:
พอไม่ได้คำตอบที่ดี เรื่องอกาลิโก
ผมก็เลยอยู่ที่กูรูซะเลย เผื่อช่วยตอบคำถามเรื่องที่รู้แก่คนอื่นได้ เช่นเรื่องคอม เรื่องกำลังใจ
ผมพยายามจะคัดลอกในส่วนคำถามของผมนะครับ
และคำถามที่ผมสนใจประมาณนั้น มีการคัดประโยคมาเล่าครับ ไม่เต็มนะครับ ^^
25 ธ.ค. 2552
คำถาม
หน้าโต๊ะคอมของคุณวางสิ่งของอะไรบ้างนะ?
วันนี้สังเกตุว่า ตั้งแต่มีจอLCD แบนบางไม่เกะกะ รู้สึกว่าจะวางสิ่งของไว้บนโต๊ะเพิ่มขึ้นเยอะมาก
ไม่เหมือนจอหลังเต่าในอดีตแทบจะวางอะไรไม่ได้เลย
โต๊ะคอมเราชักจะกลายเป็นกองขยะเล็กๆเข้าทุกวันซะแล้วพึ่งสักเกตุ
ก็เลยอยากถามว่า
"กองขยะหน้าคอมของคุณมีสิ่งใดบ้างข้าพเจ้าใคร่อยากจะรู้ครับ"
ส่วนบนโต๊ะผมนั้น มีกองซีดีลำโพงคู่เล็ก หูฟัง แฮนดี้ไดร์ฟ หนังสือ ดิกชั่นนารี กระเป๋าตังค์ กุญแจรถ
แสตมป์ทอง-เงิน รูปมิ๊กกี้เม้าส์เซ่เว่นอื้ ไม้จิ้มฟัน คู่มือไบออส สต๊อทฮาร์ดิส ปากาเมจิก....สายแพร์ Sata และอื่นๆอีกมากมาย
ตอนพิมพ์นี่ยังไม่เก็บเลย ว่าแล้วก็อาย ขอตัวจัดระเบียบนิดๆครับ..
คำตอบ
http://guru.google.co.th/guru/thread?tid=021fb3acf7126441&table=%2Fguru%2Fuser%3Fsort%3Dwsmopts%26order%3Dwsnod%26start%3D160%26userid%3D03552165079397776299%26tab%3Dwtmtoa
ดอกโศก:
^^
ถ้าสบายใจก็ทำค่ะ อยากจะคิดจะเขียนจะทำอะไรก็ทำตามใจตนเถอะค่ะ
สำหรับคนอ่านคนหนึ่ง กลับไม่รู้สึกว่าคนเขียนสุขใจที่ได้เขียนและทำเช่นนี้
อ่านแล้วเห็นแต่ภาพของคนอมทุกข์และอาลัยอาวรณ์กับสิ่งที่ล่วงไปแล้ว
รับฟังได้แต่ไม่มีความสงสารและเห็นใจค่ะ
ในโลกนี้ไม่มีต้นไม้ใหญ่ใด เติบโตได้ภายใต้ร่มไม้อื่น
เราเรียนรู้และดูการเติบโตของไม้ใหญ่ได้ แต่เราไม่ควรอิงอาศัยไม้ใหญ่นั้น
เพราะเราจะไม่มีวันต้องแสงและเติบโต....สุดท้ายก็เป็นไม่ได้แม้เพียงต้นหญ้า....
เติบโตด้วยตัวเองได้แล้วค่ะ
:13:
แก้วจ๋าหน้าร้อน:
--- อ้างถึง ---^^
ถ้าสบายใจก็ทำค่ะ อยากจะคิดจะเขียนจะทำอะไรก็ทำตามใจตนเถอะค่ะ
สำหรับคนอ่านคนหนึ่ง กลับไม่รู้สึกว่าคนเขียนสุขใจที่ได้เขียนและทำเช่นนี้
อ่านแล้วเห็นแต่ภาพของคนอมทุกข์และอาลัยอาวรณ์กับสิ่งที่ล่วงไปแล้ว
รับฟังได้แต่ไม่มีความสงสารและเห็นใจค่ะ
ในโลกนี้ไม่มีต้นไม้ใหญ่ใด เติบโตได้ภายใต้ร่มไม้อื่น
เราเรียนรู้และดูการเติบโตของไม้ใหญ่ได้ แต่เราไม่ควรอิงอาศัยไม้ใหญ่นั้น
เพราะเราจะไม่มีวันต้องแสงและเติบโต....สุดท้ายก็เป็นไม่ได้แม้เพียงต้นหญ้า....
เติบโตด้วยตัวเองได้แล้วค่ะ
:13:
--- End quote ---
ในความเศร้าก็มีดอกไม้บานครับพี่บัว ^^ :13: ขอบคุณครับผม
คำถาม
คุณมีนิสัยเดินเร็วจนคนเรียก หรือเดินช้าจนคนบ่น?
เวลาที่ผมออกนอกบ้าน ไม่ว่าไปไหน ผมจะเป็นคนค่อนข้างเดินเร็วมากนะ
ไม่ค่อยรอคนที่ไปด้วยกันเท่าไหร่ ตามมาก็แล้วกัน แต่ผมก็ไม่เดินห่างมากนะ ยังอยู่ในสายตาผม พอวิ่งไปลากมาได้ อิอิ
กลัวว่าคนตามจะมีอันตราย ผมชอบปกป้องคนข้างๆ แต่เวลามีอะไรจริงๆอาจหนีก่อน 55+
มีครั้งนึงลองเดินช้าๆดู เหมือนโลกจะสโลว์ไปซะหมด อืดๆ ไม่ทันใจเลย..
อ้าวดันไปเจอกลุ่มสีม่วง(ร่างกายเธอเป็นผู้ชายแต่ใจหญิงเกิน100)
มองเราซะเหมือนจากลืนกินเราทั้งตัวเป็นๆ (ไม่ได้รังเกียจอะไรนะ ผมยิ้มให้นิดๆด้วย)
อะจ๊ากก..มีส่งสายตา ผมเลยต้อนเผ่นเดินเร็วกลับขึ้นรถปิดประตูเพื่อความปลอดภัย ตามไม่ทัน แฮะๆ
แล้วคุณล่ะมีประสบการณ์และนิสัยเกี่ยวกับการเดินยังไงบ้างครับ..
คำตอบ
http://guru.google.co.th/guru/thread?tid=206a3e0df8b36dc5&table=%2Fguru%2Fuser%3Fsort%3Dwsmopts%26order%3Dwsnod%26start%3D160%26userid%3D03552165079397776299%26tab%3Dwtmtoa
นำร่อง
[0] ดัชนีข้อความ
[#] หน้าถัดไป
Go to full version