คลังธรรมปัญญา > ระบาย พรรณาด้วย ฉันทลักษณ์ กาพย์กลอน (อิสระ)
หากเหนื่อยนัก..ก็พักหน่อย.แล้วค่อยไป ! (๒)
ฐิตา:
หากเหนื่อยนัก.. ก็พักหน่อย..
แล้ว.. ค่อยไป ! (๒)
สัมผัสจินต์ สัมผัสใจ
เจ้าเกิดพ้นแผ่นน้ำ กมุทเอย
จึงเบ่งบานเมื่อเชย แดดเช้า
หากรูปย่อมล่วงเลย ตามโลก
คืออนิจจังถามเจ้า ตระหนักรู้บ้างไหม
ที่นี่บ้านเกิดข้า ข้ายัง
แหละข้ามีความหวัง เปี่ยมล้น
ท่วมเหงื่อเกรอะเกลือกรัง กลัวรึ? ไม่เลย
จะถากถางทางด้น สู่ด้าวแผ่นดินสวรรค์
๏ ถามดาวเดือนเพื่อนพ้อง เพลินไหม
ยลโลกจากมุมไกล สุดฟ้า
ดินแห้งเหือดน้ำใจ ฤๅห่วง
แสงส่องเพียงสาดหล้า แสร้งว่าหวังดี ๚
By : CrazyHOrse
ฐิตา:
ฉันเหนื่อยเหลือเกิน..
บนทางเดิน..ที่ไม่มีใครห่วงหา
ฉันล้มลง..จนไม่อยากลุกขึ้นมา
หนทางข้างหน้า..แสนมืดมน
ฉันเหนื่อยเหลือเกิน...
ฉันยิ่งเดิน..เหมือนยิ่งไกล
ทางข้างหน้า..แม้อุปสรรค์มากมาย
แต่ก็พร้อมจะทน..กับเส้นทางที่เลือกเดิน.
กระบี่ มังกรเหิรฟ้า
4 ธันวาคม 56
*******************
ดอกรักบานในหัวใจใครทั้งโลก
แต่ดอกโศกบานในหัวใจฉัน
และอาจเป็นเช่นนี้ชั่วชีวัน
เมื่อรักอันแจ่มกระจ่างเลือนร้างไกล
บทสุดท้ายของนิยายรัก - เฉลิม รงคผลิน
**
**
บทสุดท้ายของนิยายรัก (๔)
เฉลิมศักดิ์ ศิลาพร
จริงหรือนี่ที่ว่ารักเราจักร้าว
นึกแล้วหนาวเหน็บนักแก้วรักเอ๋ย
รสสัมผัสอ่อนละมุนที่คุ้นเคย
ไยจึงเผยรสร้างจืดจางกัน
เราเคยร่วมใจฝันว่าวันหนึ่ง
เราจะถึงวันที่งามเหมือนความฝัน
ฟ้าสีทอง ดอกไม้บาน ธารพระจันทร์
และรักอันคงค่าสถาพร
ฉันเฝ้ารอคอยวันที่ฝันไว้
รอด้วยรักด้วยใจไม่ถ่ายถอน
แต่นี่สร้อยสายสวาทมาขาดตอน
เธอกล้ารอนลงด้วยมือเธอหรือไร
เมื่อเธอสิ้นเสน่หามาสนอง
รักที่ปองมอดหมดความสดใส
แผลรักร้ายบ่อนทั่วเนื้อหัวใจ
จะต้องปวดร้าวไปถึงไหนกัน
ดอกรักบานในหัวใจใครทั้งโลก
แต่ดอกโศกบานในหัวใจฉัน
และอาจเป็นเช่นนี้ชั่วชีวัน
เมื่อรักอันแจ่มกระจ่างกลับร้างไกล
นิยายรักยืดยาวของเรานั้น
คงไร้วันสดชื่นขึ้นบทใหม่
หมดความหมายที่จะรอกันต่อไป
เพราะเปลวไฟรักดับลงกับตา
เฉลิมศักดิ์ ศิลาพร ปัจจุบัน เปลี่ยนนามสกุลเป็น เฉลิมศักดิ์ รงคผลิน
แต่ชื่อจริงก็ไม่โด่งดังเท่า
ชื่อในนามปากกา "หยก บูรพา" เจ้าของนิยาย "อยู่กับก๋ง" นั่นเอง
Yim sri :http://www.chiangraifocus.com/forums/index.php?topic=187258.0;wap2
คัดสรรบทกวีนิพนธ์ของนักกลอนระดับชาติ มาให้อ่านกัน
*********************
ไยมาดปรารถนาผ้าตาดทอง
ละรุ่งเรืองรองแห่งวัยเยาว์
ดอกไม้ผลิบานในยามเช้า
ย่อมเฉาร่วงหล่นพ้นเพรียกคืน
แปลจาก 金縷衣 (ผ้าตาดทอง) โดย
杜秋娘 ตู้ชิวเหนียง กวีหญิงยุคราชวงศ์ถัง
ฐิตา:
Music is moonlight in the gloomy night of life.
~Jean Paul Richter
ชีวันฉันเศร้าเปล่าเปลี่ยว แลเหลียวผู้ใดไร้เห็น
เดียวดายใกล้ค่ำลำเค็ญ เหมือนดังหลบเร้นเป็นมา
มีเพียงแสงส่องผ่องศรี แห่งทิพย์ดนตรีเวหา
ลำนำแห่งฝันจันทรา ช่วยชุบชีวาด้วยมนตร์
โดย : เทาชมพู
abdelkader dahdah Shared publicly - Jul 31, 2013
คืนนี้ จันทร์คงเหนื่อยจึงเร้นหลบ
เมฆเทากลบดวงดาวไม่แย้มหา
สายลมนิ่งไม่ติงไหว..ตามเวลา
เจ้าใบไม้คงล้าอ่อน สะท้อนใจ
เมื่อเจ้าเหนื่อยก็ขอให้เจ้าพัก
นอนซบตักความฝันอันคว้าไหว
บ่าตรงนี้พร้อมโอบกอดปลอบหัวใจ
ล้าจากไหนไม่สำคัญ...แค่หันมา ^^
.
.
# ผู้หญิง ของกาลเวลา
****************************
ถ า ม ถึ ง เ ธ อ...ค น ดี
.
ป่านนี้เธอ อยู่ไหน ในโลกกว้าง
อยู่ท่ามกลาง ฟางซบ กลบดินแห้ง
บนผืนนา หน้าร้อน โรยอ่อนแรง
เฝ้ามองแสง สุดท้าย หรุบพ่ายลา
.
หรือนั่งเพลิน ภาพพิมพ์ ริมธารใส
สูดกลิ่นหอม กล่อมไพร ดอกไม้ป่า
รอแต้มแต่ง แสงเดือน ดาริกา
คอยสบตา หิ่งห้อย พร้อยรำพัน
.
หรืออยู่กลาง เรือกสวน พรวนดินผัก
เฝ้าบอกรัก ผลไม้ ในความฝัน
รักเหมือนที่ คนดีรัก ดาวดวงจันทร์
หรือนั่งกลั่น ฝันร้อย สร้อยกวี
.
เพราะที่ถาม ความคึดถึง คะนึงหา
สุดขอบฟ้า ก็ตราตรึง มาถึงนี่
จึงรำพัน กลั่นถ้อย ร้อยวลี
มาถามถึง คนดี พี่ห่วงใยฯ
.
.
# จุฬา ละคร
***************************
มาทะเล...
มานอนฟังคลื่นเห่...กล่อมโขดหิน
มานิ่งฟังเสียงลมเอื่อย...เรื่อยริน
มาอาบกินความหวัง...ครั้งวันวาน
มานั่งมองเกลียวคลื่น...ซัดคืนฝั่ง
มาทบทวนความหลัง...ครั้งเคยหวาน
มาทวงคืนบางวัน...อันเบิกบาน
มาฟังการขับขาน...ของกรวดทราย
มารำลึกเรื่องราว...ของคราวก่อน
มาเก็บบางฉากตอน...ก่อนจางหาย
มาตอกย้ำบางคำนึง...ซึ่งเริ่มคลาย
มาชะล้างความเดียวดาย...กับคลื่นลม
มาถามทวงคำสัญญา...วันลาจาก
มากวาดซากความทรงจำ...ที่ทับถม
มาให้ฟ้าโอบอุ้ม...เมฆหุ้มห่ม
มาเททิ้งความขื่นขม...ให้จมทะเล
.
.
# ชนากานต์ เหลียงพานิช
ไม่รู้เหมือนกัน...ว่าทำไม
กี่รอยเท้า...ที่ก้าวย่ำ
ไปเก็บความทรงจำ...ที่หล่นหาย
กี่เรื่องราวดารดาษ...เต็มหาดทราย
ของผู้คนมากมาย...ที่ผ่านมา
ไม่รู้เหมือนกัน...ว่าทำไม
บางครั้งรอยทราย...ก็เหว่ว้า
คลื่นไม่ซัดพัดคำ...จำนรรจา
เหมือนทะเลนิทรา...ชั่วตาปี
บางคนผ่านมา...เผื่อผ่านไป
แล้วก็ทิ้งบางใคร...ไว้ที่นี่
เมื่อตะวันจุมพิตน้ำ...อย่างยามนี้
ก็คิดถึงเธอคนดี...แทบขาดใจ
แม้จะกลับมาที่นี่...อีกกี่ครั้ง
ภาพความหลังริมเล...ก็เห่ไหว
เหมือนมีเงาพร่าหม่น...ของคนไกล
จารึกคำร่ำลาไว้...ในรอยทราย
.
.
# ชนากานต์ เหลียงพานิช
>> F/B Happy Little Eyes ได้เพิ่มรูปภาพใหม่ในอัลบั้ม
: • ภาพวาด • บทกวี .. ดี๊ดี • จาก กวีเฟซบุ๊ค (เพื่อนๆพี่ๆน้องๆ) ^^
ฐิตา:
The days of wine and roses
Laugh and run away like a child at play
Through the meadow land toward a closing door
A door marked "nevermore" that wasn't there before.
The lonely night discloses
Just a passing breeze filled with memories
Of the golden smile that introduced me to
The days of wine and roses and you.
ผู้แต่ง Johnny Mercer
เพลงประกอบยอดเยี่ยม รางวัลตุ๊กตาทอง ประจำปี 1962
ทิวาราตรีกาล.............หอมหวานปานเปรียบเมรัย
กุหลาบซาบซ่านใจ........เริงรื่นใดไหนเทียมทัน
คืนวันผันผ่านพ้น.........เสื่อมคลายมนต์สรวงสวรรค์
ประตูปิดสนิทพลัน.............ไม่มีวันหันกลับมา
ราตรีนี้ว่างเปล่า..........ยะเยียบเศร้าเหงาอุรา
ลมพริ้มยิ้มแก้วตา........พัดผ่านมาเพียงฝันไป
แปลโดย เทาชมพู
ฐิตา:
Poems Serenity
When the serenity of the mind and the purity
of the heart work together,
nothing can stand against their immediate success.
~
Do you want happiness?
Then ask your mind to love sincerity.
Do you want happiness?
Then ask your mind to love simplicity.
Do you want happiness?
Then ask your mind to love serenity.
Do you want happiness?
Then ask your mind to love purity.
~
Every day I pray to God
To turn my mind into a serenity-flower,
My heart into a purity-flower
And my life into a simplicity-flower.
~
Happiness means
The serenity
Of the mind.
~
Where is Heaven,
If not in the serenity of the mind,
Purity of the heart
And simplicity of the life?
ของ : Sri Chinmoy
หากจักแสวงหา................. ลุแดนฟ้าสุราลัย
ก็ย่อมจักพบใน.................... กระจ่างใสกลางดวงมาน
ที่ผ่องผุดพิสุทธิ์ศรี................... ณ ฤดีรื่นสราญ
และชีวันอันยาวนาน................... ก้าวล่วงผ่านอย่างติดดิน
แปลโดย เทาชมพู
http://www.srichinmoypoetry.com/poems_quote/poems_serenity
นำร่อง
[0] ดัชนีข้อความ
[#] หน้าถัดไป
Go to full version