คลังธรรมปัญญา > ระบาย พรรณาด้วย ฉันทลักษณ์ กาพย์กลอน (อิสระ)

หากเหนื่อยนัก..ก็พักหน่อย.แล้วค่อยไป ! (๒)

<< < (2/7) > >>

ฐิตา:


Some people..
..come into our lives and quickly go.
Some stay for awhile
And leave footprints on our hearts ...
And we are never, ever the same.

Author Unknown




บางคนผ่านเข้ามาแล้วลาจาก
บางคนฝากรอยรำลึกให้นึกถึง
แนบประทับกับชีวาอย่างตราตรึง
ชีวิตจึงแปรผัน....แต่นั้นมา

แปลโดย เทาชมพู

ฐิตา:





LIFE IN A LOVE

Escape me?

    Never--

    Beloved!

    While I am I, and you are you,
    So long as the world contains us both,
    Me the loving and you the loth,
    While the one eludes, must the other pursue.

    My life is a fault at last, I fear:
    It seems too much like a fate, indeed!
    Though I do my best I shall scarce succeed.

  But what if I fail of my purpose here?
  It is but to keep the nerves at strain,
  To dry one's eyes and laugh at a fall,

  And, baffled, get up and begin again, - -
  So the chace takes up one's life, that's all.

  While, look but once from your farthest bound
  At me so deep in the dust and dark,

  No sooner the old hope goes to ground
  Than a new one, straight to the self-same mark,

  I shape me--

  Ever

  Removed!

(R. Browning)

ฐิตา:





"ชีวิตเริงรื่นในคลื่นรัก"

"คิดจะหลีกหนีจากข้า ฤ?
อย่าเลย
สุดที่รัก
เมื่อข้ายังเป็นข้า และเจ้ายังเป็นเจ้า

ตราบเท่าที่เราทั้งสองยังเริงรื่นในพิภพนี้
ข้าคือผู้หยิบยื่นซึ่งความรัก แม้เจ้าจักเมินหน้าหนี
เมื่อคนหนึ่งนี้หลบหลีกซ่อนเร้น อีกคนต้อง
ตามติดประชิดตัว

ข้ายอมรับว่า ชีวิตนี้หาได้ไร้ราคีรอยตำหนิ
แม้จักทำดีที่สุด แต่มิอาจประสบความสำเร็จได้ตลอด
ยามที่มิสามารถเอื้อมไขว่คว้าให้ได้สิ่งที่มุ่งหมาย

ข้าจะมีเพียงความรุ่มร้อนทนทุกข์ใจชั่วขณะ
ซับหยาดน้ำตาที่ร่วงริน แล้วหัวเราะให้กับการพลาดล้ม
แลผิดหวัง
แค่รำพัน พร้อมที่จะลุกยืน และเริ่มใหม่อีกครา

เพราะสิ่งที่เกิดเป็นเพียง
โชคชะตาเล่นตลกผกผันกับชีวิต..เท่านั้นเอง
หากเจ้าเหลียวมองสักครั้ง แม้สายตาจะเย็นชา

แลดูข้าพลาดล้มคลุกธุลี อีกจมปลักในความมืด
เจ้าจะแลเห็น ในทันทีที่ความหวังเก่าของข้า
จางเลือนลางหาย

พลันเกิดความคิดฝัน
มุ่งหวังใหม่ ย้อนกลับทับซ้อนรอยเดิม

ข้าคือผู้กำหนดชะตาตัวข้าเอง !
ความหวังความรักคราก่อน

ไม่เหลือให้ค้างคาใจ !"


       


คุณนวล ผู้แปล
ติหลาอรสา ผู้นำมาแบ่งปัน

ฐิตา:



คิดหนีจากข้าฤ   อย่าหวัง เลยนา
ตราบเจ้าและข้ายัง     ไป่สิ้น
ข้ารัก หากเจ้าชัง      คิดหลีก ข้าเฮย
จะฉีกโลกเป็นชิ้น      จับเจ้ามาครอง

แม้นหากว่าสุดท้าย     จะจมถลำ
คงเป็นเพราะชะตากรรม  แน่แท้
เททุ่มสุดแรงทำ       ยังพลาด
เจ้าคิดว่าผู้แพ้    อย่างข้าจะทำไฉน?

กล้ำกลืนความคั่งแค้น   ลงคอ
ปาดหยาดน้ำตาคลอ    หัวร่อร้าย
ประกาศก้องจะขอ     ยืนใหม่
ไล่ล่าเจ้าให้ได้  เริ่มต้นอีกหน

หากแต่ว่า.. เมื่อข้า   หม่นหมอง..
เจ้าจะหันมามอง       สักครั้ง..
ข้าจะข่มใจปอง..        ณ บัด นั้นนา..
สงบจิตเลิกคิดรั้ง   ชั่วฟ้าดินสลาย...


By : CrazyHOrse

ฐิตา:

นกพลัดถิ่น

  ๐สรวงสรรค์เสกสร้าง                 ให้ร้างห่างถิ่น
เป็นนกผกผิน                            โผบินถิ่นไกล
จากแคว้นแดนเถื่อน                    จากเรือนอาศัย
ป่าดงพงไพร                             บินไกลสู่เมือง

 ๐ไร้ญาติขาดมิตร                       คู่คิดชิดเชื่อง
เมืองกรุงรุ่งเรือง                         แต่แห้งแล้งใจ
เหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้า                    น้ำตาหลั่งไหล
หันหน้าหาใคร                           กลับไร้ใครแล

 ๐ปีกหักพักเจ็บ                         หนาวเหน็บเจ็บแผล
ร้าวทรวงดวงแด                        ท้อแท้ทุกข์ทน



 ๐มีใครคนหนึ่ง                         ผู้ซึ่งมาสน
เอื้อมมือลูบบน                          ปีกขนนกจร
ป้อนข้าวป้อนน้ำ                        ตรากตรำทำขอน
ให้นกน้อยนอน                         เฝ้าสอนวิชชา

 ๐ดุจน้ำทิพย์หลั่ง                      จากฝั่งฝากฟ้า
รินรดหยดมา                            สู่หล้ากันดาร
น้ำตานกไหล                            แต่ใช่ร้าวราน
ไหลจากดวงมาน                       เพราะเอมเปรมปรีด์

 ๐จึงขอตั้งสัตย์                         นับถัดบัดนี้
จักรักภักดี                               กายพลีแทนคุณ
ไม่คิดหยามยศ                         ขี้รดเรือนบุญ
ขอทดแทนคุณ                         ที่หนุนจุนเจือ ฯ

                 วิชชุมมาลาฉันท์
                 ถ้อยคำโดย หมูน้อยในกะลา
                 reurnthai.com/สัมผัสจินต์ สัมผัสใจ << < (12/65)



 
ดังนกสื่อสาร       ขับขานเรื่องควร
ให้รู้เรื่องล้วน       สิ่งควรของเรา
กตัญญูดี              มีมาก่อนเก่า
สืบทอดนานเนา  เข้าทางศีลธรรม

อีกข้อต่อเนื่อง     เรื่องจริงหนุนนำ
รู้คุณจดจำ            หาทางตอบแทน
เป็นสิ่งควรยอ      ยกย่องเหลือแสน
ให้เด่นทั่วแดน     ทุกแคว้นเล่าลือ



อดีตกาลก่อน     พระสอนให้ถือ
เฒ่าแก่ ฝึกปรือ  สืบทอดกันมา
ลูกหลานเหลนด้วย ช่วยกันรักษา
คำสอนธรรมมา  ล้วนคุณงามดี

ปัจจุบันแล้ว        โลกเราหมุนหนี
หมุนห่างสิ่งดี      นานาจิตตัง
ความเห็นต่างแปลก แหวกแนวจริงจัง
ต่างคิดขึงขัง      สิทธิเสรี..

อนาคตจ๋า          อาทรให้ที
ดูแลคนดี           พ้นภัยต่ำทราม
เพาะปลูกโพธิ   เจริญงอกงาม
ให้เหล่าลูกหลาน พบธรรมบ้างเทอญ..ฯ   


narasak sudram
กระดานดำ G+ - Feb 1, 2015



อยุธยาศิลป์เสกสร้าง     สรวงสวรรค์
วิจิตรพิพิธพรรณ        ประดับหล้า
งามประดุจเทพสรรค์     ประจงแต่ง
ลือเลื่องเรืองข้ามฟ้า     สู่ฟ้าสืบสมัยฯ

๐ อยุธยายศล่มน้ำ       จมหาย แลฤๅ
ปราสาทปรางค์เจดีย์ราย    ร่ำไห้
บุญเพรงพระคงคลาย      ขลังร่วง แล้วแฮ
ยังแต่บารมีไท้          ผ่อนให้เป็นเบา ๚ะ๛

CrazyHOrse
* http://www.reurnthai.com/index.php?topic=2061.285;wap2

นำร่อง

[0] ดัชนีข้อความ

[#] หน้าถัดไป

[*] หน้าที่แล้ว

ตอบ

Go to full version