บล็อก > บทความ (Blog)

คนค้นคน(บทเพลงแห่งธรรม)

(1/5) > >>

แปดคิว:
 :06:
  โอ้ตัวเราเกิดมาจากไหนกันเล่า     อยู่ๆมีเราอยู่ๆมีเขาขึ้นมา

   อ๋อนั้นผู้หญิงเอ๊ะนั้นผู้ชายไหมหนา   นั้นคนชรานั้นนะทารกแดงๆ

โอ้คนหนอคนทำไมสับสนหว้าวุ้น   เพราะโลกมันหมุนจึงได้มีกาลเปลี่ยนแปลง

เกิดขึ้นตั้งอยู่ดับลงเหมือนการแสดง   ขาดความรู้แจ้งจึงแข่งและแย่งชิงดี

คนโอ๊ยคนจนแหลก  คิดไปก็แปลกมันแหลกไม่มีชิ้นดี

เดี๋ยวขึ้นเดี๋ยวลงแต่ปลงไม่ได้สักที  ยึดโน้นยึดนี้ทั้งที่ไม่มีตัวตน

โอ้ตัวเราเกิดมาเพราะใครเขานั้น       และที่สำคัญทำไมถึงเรียกว่าคน

 ค้นหาเอาเถิดหนทางแห่งกาลหลุดพ้น    จะอยู่เหนือคนหลุดพ้นตามพุทธองค์ :45: :19:

แก้วจ๋าหน้าร้อน:
 :13: อนุโมทนาสาธุครับพี่แทน

Pure+:
เพลงเพราะจัง... :06:

(〃ˆ ∇ ˆ〃):
 :13:

แปดคิว:
รู้ตัวก่อนตาย

รู้ตัวก่อนตายก็คลายทุกข์โศกแม้โลกหยุดหมุน           จิตไม่หว้าวุ่นเพราะอุ่นไอธรรม

รู้ตัวสักนิดแล้วจิตไม่ถูกคลอบงำ                ความดีที่เคยกระทำจะตามมาผุดที่ใจ

รู้ตายก่อนตายยิ่งคลายทุกข์เศร้าถ้าเราเข้าใจ           รู้มันเข้าไปต้องตายแน้นอน

จะนั่งยืนเดินอย่าเพลินกับสิ่งหลอกหลอน            อนิจจังทุกข์ขังไว้ก่อนยามนอนก็หัดมองใจ

เพราะว่าความตายมันมาตอนไหนไม่บอก        ขึ้นรถลงเรือไปนอกมันบอกเราก่อนที่ไหน

จะตายแล้วหนาไม่มีสัญญาไดได        อยู่ๆมันก็ขาดใจเราไม่ใชนักโทษประหาร

รู้ตัวก่อนตายจำไว้ให้ติด           เป็นบทความชีวิตผู้ติดอยู่ในสังสาร

หากตายก่อนตายแล้วใจไม่ทรมาน        อาจหลุดจากกองสงสารนิพพานไม่นานก็เห็น

นำร่อง

[0] ดัชนีข้อความ

[#] หน้าถัดไป

ตอบ