ริมระเบียงรับลมโชย > ธรรมะอินเทรนด์ - ธรรมะติดปีก
๐๐๐ บางคำสอนของแม่ ๐๐๐
ฐิตา:
ในวันฝนดำตกจากฟ้า
เขาไม่ได้จากไปไหน ยังอยู่ใกล้ ๆ
เขารักลูกเพราะลูกเป็นลูก
เก็บความเป็นตัวตนที่เขารักไว้ให้หมด
เขาจะได้ยิ้มเวลามองมา
แม่ขา.. เดี๋ยวลูกก็ไปถึงแล้ว..
ลูกรักแม่ค่ะ...
ฐิตา:
วันแม่หรือวันลูก
“เมื่ออยู่กับพ่อแม่...แค่เป็นลูก”
แม่รักลูก ลูกก็รู้ อยู่ว่ารัก
ไม่อาจหักเหใจไปจากแม่
เป็นแห่งเกิด เติบใหญ่ ใครดูแล
คือพ่อแม่ หว่านรัก ปักปลูก "คน"
คลานกราบลงบนตักของพ่อแม่
ทำอ่อนแอให้โอ๋ “โถลูกฉัน.. ”
ท่านลูบหน้าลูบหลังพัลวัน
เฝ้าเรียกขวัญ.. ขวัญเอ๊ย.. เอ๋ยขวัญมา... (๒๕๕๐)
วันของแม่ที่แท้วันของลูก
แม่เริ่มปลูกต้นอ่อนก่อนประสา
แม่เหน็ดเหนื่อยอดทนคณนา
คำน้อยไม่ดุว่าเพื่อสาใจ
“ลูกจะทำกับข้าวให้แม่ทาน”
แม่ทัดทาน “ทำไมเล่าเจ้าตาใส
ลูกเกิดมาเพราะใครเล่าเจ้าดวงใจ
กับข้าวใครถูกปากลูกอยากกิน
ลูกทุกคนแม่เห็นเป็นของขวัญ
ทำคืนวันล้ำเหลือเหนือทรัพย์สิน
บางครั้งลูกไกลห่างกางปีกบิน
ถึงห่วงหวงก็คล้ายสิ้นไม่บินตาม
ขวัญของแม่ดูแลให้แม่หน่อย
เช่นแต่น้อยแม่คอยเฝ้าเจ้าตอบถาม
เราแม่ลูกหรือผูกพันกันเพียงนาม
อยู่ในความงดงามนะทรามวัย*”
รักแม่มากค่ะ...
12 August 2009 เวลา 22:01
ฐิตา:
แม่เสียชีวิตจากไข้มาเลเรียตอนข้าพเจ้าอายุ๙ขวบ
เอามาฝากครับ
๑ แม่ตื่นเช้าเข้าครัวทำกับข้าว
อากาศหนาวเช้าหม่นขมุกขมัว
คลุ้งกลิ่นควันฟืนไฟที่ในครัว
แม่อังตัวอุ่นไอไฟในเตา
พ่อไปไร่แต่เช้ากลับเข้าบ้าน
กินอาหารพรักพร้อมกระท่อมเก่า
แม่เก็บล้างสำรับสำหรับเรา
ไก่ในเล้าแม่เลี้ยงส่งเสียงกุ๊ก
แม่โปรยข้าวเลี้ยงไก่เก็บไข่บ้าง
เลี้ยงไอ้ด่างอีขาวใช้ข้าวสุก
เราเที่ยวเล่นกับน้องไม่ต้องทุกข์
เล่นสนุกยิงนกดักตกปลา
แม่ปลูกผักพริกมะเขือเพื่อเก็บกิน
คอยพรวนดินรดน้ำตามประสา
ปัดกวาดบ้านลานดินถิ่นไร่นา
ทั้งหุงหาซักล้างทุกอย่างทำ
แม่ทำงานแต่เช้าจนเราหลับ
ช่วยกำกับเงินใช้ไม่ถลำ
ดูแลลูกซุกซนทนตรากตรำ
ต้องบ่นพร่ำซ้ำซากเลี้ยงยากเย็น
๒ จากดวงใจซื่อจริงของหญิงหนึ่ง
รักลึกซึ้งยิ่งใหญ่ลูกได้เห็น
งานเหน็ดเหนื่อยตรากตรำแม่บำเพ็ญ
ทั้งเคี่ยวเข็ญดูแลลูกแม่นี้
แม่จากไปลูกเยาว์ยังเขลาอยู่
ได้เรียนรู้ทุกข์โศกโลกริบหรี่
แม่ล่วงพ้นชาติภพจบชีวี
รักมากมีห่วงหาอนาทร
๓ ลูกเดินทางมาไกลจากไร่เก่า
ทิ้งลำเนาไร่นาเมื่อคราก่อน
ใช้ชีวิตสู้ชะตาในนาคร
แม่เคยสอนสัตย์ซื่อยังถือตาม
ลูกของแม่ก้าวไปในวิถี
เป็นคนดีไม่ให้ใครหมิ่นหยาม
งานทุกอย่างฟันฝ่าพยายาม
ไม่เลวทรามโกงใครให้เสียคน
ลูกทดแทนคุณแม่ได้แค่นี้
ทำสิ่งดีเหมือนแม่...แต่บางหน-
เสียดายตอนแม่อยู่ไม่รู้ตน
คอยซุกซนสร้างปัญหาพาวุ่นวาย
ไม่เคยบอกรักแม่แม้สักครั้ง
เรื่องหนหลังคิดไปยังใจหาย
โอกาสนั้นผ่านไปใจเสียดาย
ตอนแม่ตายได้แค่ลาเกาะฝาโลง
Posted: 14 August 2009 เวลา 16:11
โดย คมเย็น
มีต่อค่ะ..
ฐิตา:
ทำสวนสวยไว้รอแม่
สิงหาคม
หวังให้แม่เปลี่ยนบรรยากาศ มาพักที่บ้านขาวท่ามกลางอาคันตุกะจากซีกโลกล่าง
แม่จะได้หัวเราะ จะได้เพลินกับชีวิตชีวารอบตัว ทำความรู้จักกับต้นไม้ใหม่ ๆ
http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=exdecor&month=01-2010&date=27&group=2&gblog=31
แม่เพิ่งเข้าโรงพยาบาลเมื่อเดือนก่อน
หวังให้พ่อได้อยู่ตามลำพัง ยามเย็นดูต้นไม้ดอกไม้เก่าแก่ในสวน
ค่ำคืนวันพุธ โทรศัพท์ตามตัวมารับด่วน
แม่กลับมาไม่สบายอีกแล้ว
แม่อยากอยู่ใกล้ลูก แม่ปรารถนาลดความวิตกกังวลของพ่อ
แม่มานอนหนึ่งคืน ครึ่งวัน พ่อโทร.ตาม “หาเรื่องกวนลูกทำไม”
แม่ว่า “พ่อเป็นยังไงบ้าง พ่อเป็นยังไงบ้าง” แล้วแม่ก็ร้องไห้
พูดกันนาน ข่าวสารมีเพียงแค่นี้ “เธอไปทำไม” “พ่อเป็นยังไง”
ต่างคนต่างคิดถึงกัน
เช้านี้ ชายหนุ่มตัวใหญ่สองคนพาแม่ไปโรงพยาบาล
ฉันโทร.เรียกทีมคนสวน ทำสวนสวยไว้รอแม่
ฉันเชื่อว่าแม่จะกลับมานอนบ้าน
Posted: 29 August 2009 เวลา 09:02
จัสมิน
ฐิตา:
[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=iSw7CcAXPWk&feature=player_embedded[/youtube]
SPRING (VIVALDI FOUR SEASONS)
จัสเขียนถึง โฟร์ซีซั่นของ วิวัลดี ไม่ลงเพลงคงเพราะลงไม่ได้
ผมเลยวาง Spring Seasons.. ฝากคุณแม่
ช่อดอกไม้สำหรับคุณแม่
เรียนท่าน พี่ปั๋นขอให้หายเร็ว ๆ
คุยกับเจดี บอกกันหรือเปล่า
ปั๋น
* * * * * *
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
* * * * * *
ซึ้ง น้ำตาไหลกับวันแม่หรือวันลูก คุณเพิ่งเขียนเมื่อวันแม่นี้เอง
ล่าสุดที่เขียนวันที่คุณแม่เข้าโรงพยาบาล เห็นรูปดอกกุหลาบเหลือง เย็นนี้บานสามดอก
อยากบอกคุณมาหลายวันแล้วนะจ๊ะ
แม่อยู่ในยีนส์ของเรา อยู่ในความรัก อยู่ในหัวใจ
แม่จึงอยู่กับเราเสมอ
ศรีบุหลัน
นำร่อง
[0] ดัชนีข้อความ
[#] หน้าถัดไป
[*] หน้าที่แล้ว
Go to full version