คลังธรรมปัญญา > หนอนหนังสือ
คัมภีร์ ทอง สุภาษิต-คติธรรม
lek:
อดทน
-อดทนสักนิด พายุจิตเรียบ คลื่นสงบ
-อดทนชั่วขณะ สุขสบายไป 10 ปี
-ความอดทนสามารถชนะความทุกข์ยากทั้งปวง
-ความอดทนเป็นกุญแจไขไปสู่ความผาสุกทั้งมวล
-ความอดทนหลีกเลี่ยงทุกข์ภัยที่ใหญ่หลวงได้
-ความอดทนเป็นต้นไม้ให้รสแสนขม แต่การให้ ผลแสนหวาน
-มีความอดทนย่อมได้มาทุกสิ่งทุกอย่าง
-ยามผิดหวัง ต้องรักษาด้วยความอดกลั้น
-ไม่มีสิ่งใดไม่ประสบความสำเร็จ หากมีความขยันอดทน
-ความอดทนเป็นหนทางเอกที่นำไปสู่ความสำเร็จ
ซื่อสัตย์
-ความซื่อสัตย์คือมรดกที่ล้ำค่าที่สุด
-ความซื่อสัตย์เป็นกุศลโลบายที่ดีที่สุด
-กิจกรรมทั้งมวล ความซื่อสัตย์สำคัญที่สุด
-ผู้สูญเสียความซื่อสัตย์ เหมือนสูญเสียแล้วทุกสิ่งทุกอย่าง
-คนซื่อสัตย์พูดคำใดถือเป็นสัญญาคำนั้น
-ผู้ไร้สัจจะ ถึงจะมีความสามารถก็ไร้ประโยชน์
ประหยัด
-ความประหยัดเป็นมารดาของคุณธรรมทั้งมวล
-ความยากจนทำให้เกิดความขยันและประหยัด
-รวบรวมทีละน้อยทำให้มากได้
-เศษเล็กๆน้อยๆล้วนมีประโยชน์ทั้งนั้น
-ประหยัดตอนหมดตัวก็สายเสียแล้ว
-ผู้สามารถประหยัดไม่ต้องขอร้องพึ่งผู้อื่น
-ใช้จ่ายสิ้นเปลืองนำมาซึ่งความขาดแคลนอดสู
-การใช้จ่ายในสิ่งไม่จำเป็น แม้สตางค์เดียวก็แพง
-ความประหยัดทำให้เกิดความร่ำรวยและยศศักดิ์
-ความมัธยัสถ์เป็นหนทางแห่งความร่ำรวยที่ยิ่งใหญ่
-ระวังการใช้จ่ายเล็กๆน้อยๆรูรั่วเล็กๆอาจจมเรือใหญ่ได้
-การรู้จักประหยัด สุขสบายในวัยชรา
พากเพียร
-น้ำที่หยดทำให้หินกร่อนได้
-ภายใต้ฟ้าไม่มีสิ่งใดยาก สำหรับผู้มีใจพากเพียร
-คนต้องมีปณิธานแน่วแน่ก่อน จึงมีรากฐาน
-ใจควรเล็ก แต่ปณิธานอุดมการณ์ควรใหญ่
-ความอุตสาหะเป็นมูลรากแห่งความสำเร็จ
-ผู้มีความเพียรอย่างแรงกล้า เท่ากับสำเร็จไปแล้วครึ่งหนึ่ง
กล้าหาญ
-ผู้มีความกล้าหาญย่อมมีความหวัง
-ความกล้าหาญไม่สยบต่อความหายนะ
-เทพเจ้าแห่งโชคลาภย่อมรักคนกล้าหาญ
-เมื่อไม่กล้าเสี่ยง ก็ย่อมไม่ประสบผล
-โชควาสนาติดตามคนกล้า เคราะห์กรรมตามหลังคนขลาด
-ความกล้าหาญที่ไร้อคติ เป็นรากฐานแห่งชัยชนะ
เคารพ-อ่อนน้อม
-การดำเนินชีวิตของคน ควรรู้จักเคารพตนเอง
-ผู้ที่ไม่เคารพตนเอง ย่อมเป็นผู้ที่ดูแคลนของผู้อื่น
-ต้องเคารพนับถือตนเอง มิฉะนั้นแล้ว จะไม่มีผู้อื่นเคารพท่าน
-มีแต่บุคคลเคารพผู้อื่นเท่านั้น ถึงจะได้รับการเคารพตอบ
-จงเคารพนบน้อมผู้อื่น แล้วผู้อื่นก็จะเคารพนบน้อมท่าน
-สุภาพชนเหนือผู้อื่น อยู่ที่รู้จักนอบน้อมถ่อมตนเท่านั้น
-ผู้อวดอ้างตนมักเป็นคนมีความสามารถน้อย
-มารยาทอ่อนโยนเป็นมิตรกับคุณธรรมที่แยกกันไม่ออก
-ความสุภาพอ่อนโยน ย่อมไม่ผิดหวังในสิ่งใด
-ผู้รู้จักตนเองก็คือการยกย่องตนเองให้น้อยลง
ให้-รับ
-ผู้ให้ไม่หวังผล ผู้รับไม่ควรลืม
-ยามให้ไม่ควรยึด ยามรับควรตอบแทนคุณ
-ควรให้อภัยผู้อื่น แต่ไม่ควรให้อภัยตนเอง
-กุศลกรรมที่ไม่มีอะไรใหญ่เท่ากับการให้ "อโหสิกรรม"
-การแจกเงินให้ผู้อื่นได้ สู้แจกคติธรรมสอนคนอื่นไม่ได้
lek:
เกียจคร้าน
-ความขี้เกียจคือสุสานฝังคนทั้งเป็น
-เตียงนอนคือคุกของคนเกียจคร้าน
-ความเกียจคร้านเป็นมารดาของความทุกข์ยาก
-มูลรากของความชั่วร้าย มาจากความเกียจคร้าน
-หญิงขี้เกียจกับเตียงที่อบอุ่นย่อมแยกจากกันยาก
-ความเกียจคร้านกับความยากจนเป็นมิตรสนิทกัน
ความโกรธ
-ความทิฏฐิเป็นเจ้าเรือนแห่งความโกรธ
-ความโกรธเข้าประตูง่าย แต่ว่าออกไปยาก
-ความอาฆาตมาดร้ายเหมือนขี่ม้าบ้า
-ผลแห่งโทสะ คือ จุดเริ่มต้นการสำนึกผิด
-ความโกรธทำให้ตนเองรับทุกข์ทรมาน
-การวิวาทกันเป็นอาวุธ(วิสัย) ผู้อ่อนแอ
-อารมณ์โกรธเข้าประตูหน้า สติปัญญาก็โผออกประตูหลัง
-คนมีความคิดเป็นมิจฉาทิฏฐิ ยากนักท่จะพูดจากันให้รู้เรื่อง
-ความโกรธล้วนมีเหตุผล แต่เหตุผลที่ดีมักไม่ค่อยมี
-พยายามควบคุมความโกรธ มิฉะนั้นจะถูกความโกรธเข้ามาควบคุมท่าน
อุปมา-อุปมัย
-ปรบมือข้างเดียวเสียงไม่ดัง
-อีกาไม่คู่ควรกับหงส์ฟ้า
-ดื่มน้ำให้คิดถึงที่มาของน้ำ
-ฝนจะตก นางจะแต่ง ไม่มีใครยับยั้งได้
-ดอกไม้งามไม่หอม ดอกไม้หอมไม่งาม
-นับแต่โบราณกาลผ่านมา สาวโสภามักอาภัพ
-ถอยสักก้าว ทะเลดูกว้าง ท้องฟ้าสดใส
-คลื่นลูกแรกยังไม่สงบ คลื่นลูกหลังก็ซัดกระหน่ำตามมา
-หนทางนั้นเคี้ยวคด แต่เหตุผลนั้นเที่ยงธรรม
-คนตายส่งกลิ่นเหม็นหนึ่งลี้ คนเป็นส่งกลิ่นเหม็นพันลี้
เหตุแห่งความยากจน
-การปล่อยการปล่อยใจให้หลงระเริง ไม่ประกอบกิจการงาน จนลงทุกทีไม่ดีขึ้น
-ไม่รู้คุณค่าของเงินทอง มือเติบสุรุ่ยสุร่าย จนลงแบบง่ายๆ
-วันๆเอาแต่ขี้เกียจหลับนอน จนตะวันส่องหัว จนลงเพราะเอาแต่สบาย
-ครอบครัวมีไร่นาคณานับ แต่ไม่ทำเกษตรเพิ่มพูนผล จนลงเพราะเกียจคร้าน
-สมาคมแต่ผู้เรืองยศ คนรวย นับถือเป็นมิตรสหาย จนเพราะความมักใหญ่ใฝ่สูง
-ชอบฟ้องร้องคดีขึ้นศาลเป็นเนืองนิจ ถือเด่นเป็นวีรบุรุษ จนลงเพราะอยากเด่นดัง
-กู้หนี้ยืมสิน ทำโก้เก๋ดูสง่า จนลงเพราะการกระทำของตน
-ลูกเมียเกียจคร้าน เอาแต่ความสุขสบาย จนลงเพราะชะตากรรมลิขิต
-ลูกหลานคบแต่มิตรชั่ว ยังแต่ภัยพิบัติ จนลงเพราะหลงผิด
-ชอบเล่นการพนัน เสพสุรานารีไม่มีเว้น จนลงแบบสิ้นเนื้อประดาตัว
lek:
เหตุแห่งความร่ำรวย
-ไม่หวาดเกรงอุปสรรคทุกข์ยาก มุ่งมั่นสัมมาอาชีวะ รวยเพราะขยันและประหยัด
-ซื้อขายสุจริตเที่ยงธรรม เอาใจใส่ต่อการค้า รวยเพราะสุจริตธรรม
-สดับเสียงไก่ขัน รีบลุกขึ้นประกอบกิจการงาน รวยเพราะใส่ใจในงาน
-มือเท้าประกอบธุรกิจ การบ้านการเรือนไม่หยุด รวยได้ในที่สุด
-ระวังฟืนไฟและโจรกรรม ดูแลประตูบ้านช่อง รวยเพราะระวังรักษา
-ละเว้นอบายมุข สิ่งผิดกฎหมายทั้งมวล รวยเพราะความเจียมตน
-ครอบครัวทั้งผู้ใหญ่-เด็ก ช่วยกันประกอบธุรกิจ รวยเพราะสามัคคีใจเดียวกัน
-ลูกเมียกตัญญู ฉลาดรอบรู้ ปราศจากอคติ รวยเพราะช่วยกันทำ
-สอนลูกหลานประกอบกรรมดี เป็นสง่าราศี รวยได้ถึงรุ่นลูกรุ่นหลาน
-จิตสร้างสมคุณธรรมความดี เทพยดาฟ้าดินรักษา รวยเพราะสร้างกุศลกรรม
รากฐานแห่งความปราชัย
-ความไม่เป็นผู้ไม่มีดุลยพินิจพิจารณญาณ
-ความไม่รู้จักควบคุมในตน
-ความไม่เข้าใจในเรื่องเหตุและผล
-ความไม่รู้ชัด-เห็นแจ้ง
-ความเป็นผู้โลภมาก
-ความจองหอง-อวดดี
-ความชอบพูดจาโกหก-พกลม
-ความไม่ควบคุม-ประฤติชั่ว
-ความเกียจคร้านหลังยาว
-ความชอบกู้หนี้-ยืมสิน
-ความชอบดื่มสุรา-เมรัย
-ความเป็นคนหูเบา
-ความเป็นผู้ชอบทะเลาะวิวาท
-ความเป็นผู้ไร้สัจจะ
-ความเป็นผู้เจ้าอารมณ์-ไม่มีน้ำใจ
-ความเป็นผู้ไม่รู้จักติดต่อเจรจา
-ความชอบโกหกหลอกลวง
-ความชอบฟุ่มเฟือย-สุรุ่ยสุร่าย
-ความเป็นผู้ไม่รู้จักอุดมการณ์
-ความชอบเล่นการพนันขันต่อ
-ความชอบดุร้ายป่าเถื่อน
-ความเป็นผู้ไม่มีหลักการตัดสินใจ
-ความชอบอิจฉาริษยา
-ความชอบโมโหร้ายพยาบาท
รากฐานแห่งความสำเร็จ
-ความขยัน-มัธยัสถ์
-ความอุตสาหะ-อดทน
-ความซื่อสัตย์-สุจริต
-ความนอบน้อม-ถ่อมตน
-ความรู้จักประมาณตน
-ความรู้แจ้ง-เห็นจริง
-ความเป็นผู้มีอุดมการณ์
-ความเป็นผู้มีดุลยพินิจ-พิจารณญาณ
-ความไม่ละโมบ
-ความเป็นผู้ยึดมั่น-เด็ดขาด
-ความเป็นผู้มีน้ำใจการุณธรรม
-ความเป็นผู้กล้าหาญ-ตัดสิน
นำร่อง
[0] ดัชนีข้อความ
[*] หน้าที่แล้ว
Go to full version