คลายวิถีทุกข์ด้วยธรรมะ > ปัญหาชีวิต ความทุกข์ ความรัก

ชีวิตช่างสั้นนัก... รักกันให้มากๆ

(1/1)

ฐิตา:









noway2know : http://www.prachathon.org/forum/index.php?topic=2586.0

ดอกโศก:
ขอบคุณพี่แป๋ม สำหรับเรื่องราวดีๆค่ะ

เรื่องราวนี้คล้ายกับเรื่องจริงที่เกิดขึ้นกับเพื่อนสนิทของบัวเหมือนกัน
เจ้าสาวป่วย เจ้าบ่าวเฝ้าดูแล แต่งงานกันไม่นานเราก็ได้ไปร่วมงานกันอีกงาน

เพื่อนๆเศร้าแต่เพื่อนเขยบอกว่าอิ่มใจที่ได้ทำทุกสิ่งอย่างที่ดีที่สุดให้กับคนที่รัก...

 :13:

Boworn:
ก่อนนี้เคยกังวลหากเราจากไปก่อนเวลาอันควรและทิ้งคนที่เรารักไว้เพียงลำพัง

เวลาผ่านไปได้ศึกษาธรรมะ ได้ฝึกปฏิบัติ ฝึกมองอารมณ์ความคิด ของตน จึงรู้ว่า
หากสิ่งใดๆ เกิดขึ้น ย่อมเกิดขึ้นจากเหตุปัจจัยบางอย่าง ความกังวลใดๆ ก็ลดลงไปมากมาย

สิ่งสำคัญคืออย่างน้อยไม่เคยรู้สึกเสียดายทุกๆ นาที และไม่คิดจะกลับไปแก้ไขเรื่องใดๆ ในชีวิตเลย
เพราะเชื่อว่าทุกๆ อย่าง เราสองคนได้ใช้เวลาให้กันและกันด้วยความรักอย่างดีที่สุดแล้ว

lek:
หากวันนี้...ไม่มีเธอ
ฉันคิดทบทวนว่าจะเสียใจมั๊ย...
หากวันนี้...เธอจากไปไม่หวลกลับ
ฉันเฝ้าคิดถามว่าฉันจะโทษใคร...
เพราะวันนี้...ฉันทำดีที่สุดแล้ว...
ในวันนั้นที่ไม่มีเธออยู่...ก็คงไม่ต้องโทษใคร
แต่หากวันนั้น...ฉันยังทำดีไม่พอ
วันนี้ฉันก็คงได้แต่คิดไม่พอใจในสิ่งที่ผ่านไปแล้ว
เพียงวันนี้...เราพอใจ...ทุกสิ่งทุกอย่างที่ผ่านไป
เราจะยอมรับกับวันนี้ที่เป็นปัจจุบันอย่างเพียงพอ

นำร่อง

[0] ดัชนีข้อความ

ตอบ