อริยะสงฆ์ผู้ปฏิบัติธรรมอันดี > มาลาบูชาครู

ขอโทษด้วยความสมัครใจ (ให้อภัยด้วยเมตตาธรรม)โดยพระราชวิจิตรปฏิภาณ

<< < (2/2)

เลดี้เบื๊อก:

--- อ้างจาก: ฐิตา ที่ กันยายน 09, 2011, 09:11:03 pm ---ในทางธรรมต่างก็จะเห็นด้วยใจ สำนึกด้วยใจในธรรมะที่มีผู้รู้นำมาแบ่งปันค่ะ

--- End quote ---

 :25: แว๊กกๆๆ...ถ้าใจมืดบอดอยู่ก็ยังเห็นไม่ได้จิคะ
เมื่อไม่เห็นจึงไม่อาจสำนึกด้วยใจในธรรมะนั้น

แม้พระธรรมมาปรากฏอยู่ต่อหน้าก็ยังลังเลสงสัย

ยิ่งได้อ่านมามาก ฟังมามาก และจดจำได้มากเพียงไร
กลับยิ่งหลงตนมากขึ้นตามไปด้วย ซะงั้น อ่า...

ผู้ถือเอาความคิดของตนเป็นใหญ่จึงไม่สามารถน้อมนำธรรมะมาใช้ดับความหลงของตนได้

พอถูกกระทบก็หวั่นไหวไปกับโลกธรรม
ไหลไปกับความดีใจบ้าง เสียใจบ้าง อยู่อย่างนั้น

หากยุติธรรมกับตนเองก็จะมองอาการของจิตด้วยความเป็นกลางได้
เมื่อหวั่นไหวก็รู้ว่าหวั่นไหวเพราะยังไม่มั่นคงในพระธรรมสัมมาทิฏฐิ
ยอมรับแล้วทำต่อไป การปฏิบัตก็จะก้าวหน้าไปเรื่อยๆ

หลวงปู่ดูลย์สอนว่า "เห็นกิเลสตัวไหนออกมาก็ละตัวนั้น"

ดังนั้น ผู้ปฏิบัติจึงต้อง "เห็นกิเลสของตน" ให้ได้เสียก่อนน๊าคะ ~

 :13: อนุโมทนาสาธุธรรมค่ะ ^^

แก้วจ๋าหน้าร้อน:

--- อ้างถึง ---ยังไม่กว้าง  ยังไม่ครอบคลุม  อ่าครับ

ผู้ใหญ่ก็ สำนีกผิดด้วยใจ  ละวางตัวตนหน้าตา ทิฎฐิมานะ คลานเข้าหาผู้น้อย  ให้ผู้น้อยอโหสิกรรม ก็ได้ อ่า
--- End quote ---

ไม่ต้องถึงขนาดคลานก็ได้ครับ แค่บอกกล่าว ขอโทษ ก็ถือว่าเป็นผู้ที่ลดทิฏฐิมานะแล้วครับ แล้วไม่ต้องอ่าด้วยน่าครับ อ่า เป็นอาการไม่สำรวมครับ

ต๊ะติ้งโหน่ง:

--- อ้างจาก: กวาดลานดิน ที่ กันยายน 09, 2011, 11:14:38 pm ---
--- อ้างถึง ---ยังไม่กว้าง  ยังไม่ครอบคลุม  อ่าครับ

ผู้ใหญ่ก็ สำนีกผิดด้วยใจ  ละวางตัวตนหน้าตา ทิฎฐิมานะ คลานเข้าหาผู้น้อย  ให้ผู้น้อยอโหสิกรรม ก็ได้ อ่า
--- End quote ---

ไม่ต้องถึงขนาดคลานก็ได้ครับ แค่บอกกล่าว ขอโทษ ก็ถือว่าเป็นผู้ที่ลดทิฏฐิมานะแล้วครับ แล้วไม่ต้องอ่าด้วยน่าครับ อ่า เป็นอาการไม่สำรวมครับ

--- End quote ---


พระราชวิจิตรปฏิภาณ (เจ้าคุณพิพิธ)บอกว่า

"ผู้น้อยสำนึกผิดคลานเข้าไปหา ผู้ใหญ่เมตตาอโหสิกรรม " นี่คือ...วิธีการ...ตัดกรรม และเมื่อเรื่องจบแล้วต้องไม่นำไปพูดและวิจารณ์ลับหลัง.

คุณพี่บอล ก็ ไปบอก
เองสิครับ ว่า..

ไม่ต้องถึงขนาดคลานก็ได้ครับ แค่บอกกล่าว ขอโทษ ก็ถือว่าเป็นผู้ที่ลดทิฏฐิมานะแล้วครับ

แล้วอีกอย่าง ก็อย่าวิจารณ์ลับหลังด้วยคร้บ

ต๊ะติ้งโหน่ง:

--- อ้างจาก: ฐิตา ที่ กันยายน 09, 2011, 09:11:03 pm ---


--- อ้างจาก: ต๊ะติ้งโหน่ง ที่ กันยายน 09, 2011, 08:55:23 pm ---การที่จะบังคับด้วยกำลังให้อีกฝ่ายหนึ่งยอมขอขมาโดยที่เขาไม่ยินยอม ถึงจับหัวกดลงกับพื้นก็ไม่จัดว่าเป็นการขอขมา เพราะเมื่อเงยหน้าขึ้นมาแล้วเราอาจจะเห็นลายลายกองอยู่ตรงนั้นก็ได้ เห็นได้จากหนังฝรั่งหนังจีนหนังไทย การขอขมาและการให้อภัยจึงต้องเกิดจากใจเท่านั้น เกิดโดยที่... "ผู้น้อยสำนึกผิดคลานเข้าไปหา ผู้ใหญ่เมตตาอโหสิกรรม " นี่คือ...วิธีการ...ตัดกรรม และเมื่อเรื่องจบแล้วต้องไม่นำไปพูดและวิจารณ์ลับหลัง.


ยังไม่กว้าง  ยังไม่ครอบคลุม  อ่าครับ

ผู้ใหญ่ก็ สำนีกผิดด้วยใจ  ละวางตัวตนหน้าตา ทิฎฐิมานะ คลานเข้าหาผู้น้อย  ให้ผู้น้อยอโหสิกรรม ก็ได้ อ่า

--- End quote ---

ในทางธรรมต่างก็จะเห็นด้วยใจ สำนึกด้วยใจในธรรมะที่มีผู้รู้นำมาแบ่งปันค่ะ

--- End quote ---

อ่า ..เรื่องนี้ ไม่ได้สำนึกด้วยใจในธรรมะที่แบ่งปันครับ
เป็นเรื่องของความสำนึกผิดครับ

นำร่อง

[0] ดัชนีข้อความ

[*] หน้าที่แล้ว

ตอบ

Go to full version