คลังธรรมปัญญา > พรรณาอักษร

กระโถน ส้วม อยากระบาย เขียน บ่นอะไร เชิญ เอาให้โล่ง โปร่งไปสิบทิศ

<< < (3/137) > >>

มดเอ๊กซ:

* ภาพปรามาจารย์โยดา
 
 
บ่นสิ ระบาย กระโถน คือ วิถีแห่งพลัง บ่นเยอะๆๆๆๆๆ
ถึงแม้ มันเป็นปุ๋ย เหม็น ๆ สำหรับเรา แต่มันเกิดดอกไม้ในใจคนอ่าน นะ ตะเอง
 
 
ดอกบัว ท่ามกลาง โคลมตมแห่งอักษร
1 อักษร สะท้อนพลังมาก มายแม้หยดน้ำยังสะท้าน
 
แล้ว ใจคนจะไปเหลือหรือ
 
ส่งทุกสิ่ง ทุกอย่าง ลงไปในโพส
 
แล้ว คนอ่านจะแปรเปลี่ยน พลังนั้น เวลาเข้ากระทบ
 
จ้า ขอให้มีความสุขนะ
 
พลังจงอยู่กับเจ้า แล้วไหลทะลักน้ำคำแห่งความสุขล้น ความประหลาดล้ำ
ในใจ ออกสู่ คนอ่าน นะ ตะเอง

การถล่มถ่ม ถุย อ้วก คำจาก ตัวคุณ มันคือ ปุ๋ย สำหรับ ดอกไม้
มันทำให้ผม มองอะไรได้บ้าง อย่างน้อย คุณคือเพื่อนทุกข์ร่วมโลกของ
เรามาร่วมแบ่งปัน ความรู้สึก เหล่านั้นเถิดเอย

จงดื่มกินดวงตะวัน ดูดดื่มมหาสมุทร

มดเอ๊กซ:

 
 
ผมเสียใจมาก เวลาผมเห็นคน แขนขาด ขาขาด ตาหาย สมองหาย มีเลือดกองอยู่ตรงหน้า ผม โดนกระบองตำรวจทุบยังไม่เจ็บเท่า บันทึกในหัวผมออกมาแล้ว กำลังจะเขียนไว้ ในบล๊อกต่างหาก แอบเขียนบันทึกความทรงจำ บ้านผมส้มครับ พ่อแม่แดง ลูกเหลือง พ่อแม่ผมถึงแม้แกจะแดง แต่แกดีมากนะ ผมนึกถึ' กลุ่ม น.ป.ช เลย ผมมองเห็นเขา ผมจะเห็นความดีงามเหมือนที่บ้านเลย กรรมของประเทศนี้มันซับซ้อนอ่อนไหวมาก ทุกคนอยู่ในระบบนั้น ถูกผลักดันด้วยอุดมการณ์ ความฝันร่วม กิเลส ลาภ ยศ เงินทอง ผิดถูก บงการ ใช่ครับ แต่หลังฉากนั้น คือ พลังแห่งกรรม ผมเคยไปมั่วกับสีเหลืองเขามา ทิ้งเว็บไปช่วงหนึ่ง ยังเคยมั่วไปนั่งอยู่กับ น.ป.ช เลย ใช่ครับบางที ณ ตรงนั้นผมอาจฉุน ๆ โกรธ ๆ บ้าง ความคิดไม่ตรงกัน พอผ่านมา ผมพยายามจะคิดดีๆ เมตตาเขานะ พยายามอยู่
 
กลิ่นแก๊สน้ำตา เสียงระเบิด เสียงร้องให้ ยังไม่จางคลายจากใจผมเลย ดีนะผมเสือกกินแกแฟมากไป คืนนั้นผมนั่งแหมะ เย้ว ๆ ไอ้ตรงแถวแยกที่ ระเบิดเอ็ม 79 ตกใส่พี่ชุมพรขาขาดนั่นแหละ ถ้าผมไม่กินกาแฟ นะ ผมก็คงไป มั่ว ๆ กับเขาตรงนั้นยาวเลย ผมกินกาแฟไป แม่งเสือกคึกนอนไม่หลับ นั่งอยู่ตรงแยกนั้น จนถึง ตี 1 นะ แล้วคึกเดินเลยคร๊าบบบบ พี่น้องเอ๊ย เดินจาก รัฐสภาตามพี่ศิลปินนักเขียน ปรัชญาเต๋าไปเฉยเลย บังเอิญผมเจอลุงแก คุยถูกคอแล้ว แกก็ชวนผมไปหลังเวทีในทำเนียบ ตาผมแข็งนอนไม่หลับ จนตีห้า ผมจึงอาบน้ำ ใส่ชุด หมวกกันน๊อคกับไม้กระบอง ครบเซ็ทเลย แต่ลากรองเท้าแตะ ผมกะจะไปนั่งข้างหน้า ตรงแถวที่มีดนตรีร้องแยกพิชัย นั่นแหละครับพี่น้อง พอไปถึงรัฐสภาตอน ไกล้ ๆ 6 โมงเช้า แม่ง ฤทธิ์กาแฟเสือกหมด โอยยยย ง่วงฉิบหาย คงไม่มีอะไรแล้วม๊างงงงง ขอตัวงีบ ๆ หน่อยนะพี่น้องคร๊าบบบบ ผมจึงเดินข้ามแยกพิชัย เห็น สาวสวยมาดเท่ เสียงเพราะ วงแหลมผู้จัดการ ร้องเพลงเปิดหมวก อยู่กลางแยก ผมง่วงงงงงงงงงงงง น่ะ ผมไม่สนแล้ว กู่ง่วงงงงง ว้อย ๆๆๆๆๆๆ ได้ยินไม๊ จึงหยิบเอาผ้าปูพลาสติกตรงต้นไม้ข้างแยกพิชัย เดินย้อนกลับแอบ ๆ ไปงีบ ข้างถนน พอกูกำลังทิ้งหัว หลับตา เท่านั้นแหละ คร๊าบบบบบบบบบบบ
 
โครตพ่อ โครตแม่ง เอ๋ยยยยยยยย เสียง ระเบิดมาเลย วิ่งก่อนครับพี่น้อง เพราะอยู่ไกล้แยกพิชัย ยิงระเบิดไล่หลังผมมาติด ๆ เลย มาหลบกับพี่นักข่าวเนชั่น อยู่อีกมุม กรี๊ดดดดดดดด มีอีกเพียบ จบก่อน บ่นว่ะ อัดอั้นมากกับเหตุการณ์บ้านเมือง ใช่ผมจะวางลงนะ ถ้าผมลุย คือ ลุย
 
ความฝันร่วม กับแรงกรรมอันซับซ้อน แปลกประหลาด ของประเทศและ ของเว็บไม่ต่างกันหรอก เวลาคิดอะไร ขณะทำ หลังทำ มันมีทั้ง ถูกผิด กิเลส สอดประสานในนั้นนะ บางทีเราไม่รู้ตัว ถึงแม้รู้ตัวแต่ มองไม่ทั้งระบบ ผมมันโง่ ๆๆๆๆ หรือ กรรมมันบังผม อ๊ากกกกกกกก บ้าไปแล้ว
 
ผมคิดทำเว็บไม่ต่างจากกลุ่ม น.ป.ช กับ พํนธมิตรหรอก อยากจะลุยให้ มันจบ ให้คนรุ่นหลัง ถ้ามีกรรมพันผูกกัน จงรับเว็บนี้ไปเลย แกนนำรุ่น 1 ส่งต่อ ให้แกนนำรุ่น 2 3 4 .......ไปตามแรงกรรม ได้ยินใหม ครับผมทำเว็บ ให้พี่น้อง ให้คนทุกคน นะ เอาเว็บไปเลย กลุ่มคนรุ่นใหม่ เหล่าเจไดแห่งดิจิตอล ทั้งหลาย รับเว็บและพลังจากพวกข้าไป ไปโลดดดดดดดดดด เลย
 
ได้ยินไม๊ครับ พี่น้อง เสียงก้องจากใจ อันบอบช้ำของผม ใจผมช้ำมาก เมื่อคืนผมนอนฝัน นะ เป็น ลึก ๆ จากใจผม เป็นภาพคนไกล้ตัว ผมร้องไห้ผมทรมาณมาก ผมยังทำบางสิ่งไม่สำเร็จนะ ความฝันอันแนบชิดกับผม ในฝันมาเป็นฉาก ๆ ตำหนิ รอยด่างในตัวผม ผสมความทรงจำเก่า ๆ มันสำแดงออก เคยใหม สะดุ้งตื่นจากฝัน แล้วปล่อยโฮ ดิ้นทุกรนทุราย ออกมาเลย นะ
 
คุณจะเห็น ความดำ ความจริง ความดี ความงาม ความโง่ ความบ้า ความประหลาด สอดประสานรวมกันอยู่ในเว็บครับ เว็บนี้ ถึงแม้เป็นเว็บธรรม แต่คนทำมีกิเลส นะ ผิดบ้าง ถูกบ้าง ตก ๆ หล่น ๆ ไป อภัยกันนะ
 
พวกผมไม่ได้นั่งบนบัลลังก์จันทรา อวดวิเศษ แล้วเอาพระธรรมยัดใส่อายตนะท่าน นะ ( การข่มขืนทางอายตนะ ) พวกผม คือคนธรรมดา ปุถุชนถึงแม้ฝันใหญ่แค่ใหน ผมก็ยังเป็น คนมีกิเลสเข้มด้วย
 
ผมพยายามทำดี พยายามเรียนรู้ ยิ่งคนมากสิ่งต่าง ๆ มันดูซับซ้อน ลึกล้ำ ขึ้น จนบางทีผมทานไม่ไหว ไหลไปกับมัน มารู้ตัวอีกที ก็ มาเว็บนี้แล้ว แล้วอะไร ยังไง ต่อไป ฝันไว้ ต่อไป ตามแรงกรรม

 
โล่ง ว่ะ

http://board.agalico.com/showthread.php?t=17120&page=5

มดเอ๊กซ:

 
 

"หนึ่งเดียว"


หากว่าตะเกียงสิบใบถูกจุดขึ้นในห้องเดียวกัน
แม้ตะเกียงแต่ละใบจะแตกต่างกันที่รูปร่าง
แต่กระนั้น เราก็ไม่สามารถจำแนกแสงสว่าง
ว่าแสงไหนโชนฉายมาจากตะเกียงดวงไหน

ในดินแดนของจิตวิญญาณนั้น
ไม่มีทั้งการแบ่งแยก อีกทั้งก็ไม่มีการดำรงอยู่ของปัจเจกด้วย
ความงดงามของมิตรหนึ่ง ย่อมคือความงดงามของมิตรทั้งผอง

การประคับประคองจิตวิญญาณช่วยสลายตัวตนอันดื้อรั้น
เราสามารถค้นหาความเป็นหนึ่งเดียวที่ซ่อนอยู่ภายใน
เหมือนเช่นกำลังขุดหาสมบัติล้ำค่าที่ถูกฝังอยู่ข้างในตัวเราทุกคน




อิสลาม เราชอบ แนวซูฟี่ น่ะ น่าอ่านดี บล๊อกครูส้ม


http://kroosom-sufi.blogspot.com/

มดเอ๊กซ:

 
 
บางครั้งเรามักเลี่ยงจะเปิดใจเพื่อรักคนอื่น
 
บางครั้งเรามักชอบจะหมกมุ่นกับตนเองหรือไม่ก็เที่ยวตัดสินคนอื่นอยู่ร่ำไป แทนที่จะเปิดใจของเรารับฟังคนอื่น และท้ายสุด เรารู้ว่าการทำเช่นนั้นไม่ใช่เรื่องง่าย ใจที่ปิดทึบปิดกั้นครรลองแห่งชีวิต และทำให้เรารับประสบการณ์ภายนอกเพียงผิวเผิน ฉาบฉวย อย่างขาดความลึกซึ้ง
 
ญาณทัศนะ สมาธิภาวนา คีตกรรมและกวีนิพนธ์ของชาวซูฟี หรือที่รวมเรียกว่า ?วิถีแห่งซูฟี? เป็นหนทางแห่งความรัก หนทางที่ช่วยเปิดหัวใจของเรา วิถีแห่งซูฟีไม่ใช่ศาสนาหรือลัทธิความเชื่อ หากเป็นทัศนะหรือการฝึกฝนชีวิตเพื่อให้เปิดหัวใจของเราออกมาให้พร้อมรับกับประสบการณ์ในชีวิตมนุษย์อย่างเต็มเปี่ยม ในขณะเดียวกันวิถีแห่งซูฟีกอปรด้วยแนวปฏิบัติที่มุ่งให้เราปล่อยวางการปรุงแต่งอัตตาตัวตน และให้เราสำเหนียกซึ่งธรรมชาติเดิมแท้ซึ่งวิถีแห่งซูฟีจะช่วยให้เราบรรลุถึงทั้งสองสภาวะบนพื้นฐานของการภาวนาด้วยความรัก เสรีภาพ ความลุ่มลึกทางปัญญา และในทำนองเดียวกับพุทธศาสนา ด้วยการตระหนักถึงปฏิภาคแห่งสัจจธรรมทั้งปวง ด้วยวิธีการนี้ผู้ปฏิบัติตามแนวซูฟีจะไปพ้นจากการครอบงำด้วยลัทธิและมุ่งแสวงหา ?ความจริง? ไม่ว่าเขาจะเป็นมุสลิม พุทธ คริสต์ หรือเป็นทั้งพุทธและฮินดูในเวลาเดียวกันก็ตาม ในการภาวนาสุดสัปดาห์ครั้งนี้ เราจะร่วมกันพิจารณาถึงคุณลักษณะแห่งวิถีแห่งซูฟี และแบ่งปันญาณทัศนะจากการปฏิบัติภาวนาของเรา ด้วยความมุ่งมั่นที่จะเปิดหัวใจของเราให้เบ่งบานเพื่อโอบรับความงามรายรอบ
 
 
http://board.agalico.com/showthread.php?p=160975#post160975

มดเอ๊กซ:

 
 
เวรกรรม เราลงรูปพระอาจารย์จี้กง พร้อมได้ยินเสียง เพลงปอยฝ้ายแว่วมา
 
ว่า จั๊งซี่ มันต้องถอน ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เอิ๊ก ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ กายดื่ม ใจไม่ดื่ม

นำร่อง

[0] ดัชนีข้อความ

[#] หน้าถัดไป

[*] หน้าที่แล้ว

ตอบ