คลังธรรมปัญญา > พรรณาอักษร
กระโถน ส้วม อยากระบาย เขียน บ่นอะไร เชิญ เอาให้โล่ง โปร่งไปสิบทิศ
มดเอ๊กซ:
เพราะที่สุดในอุลตร้าแมนซีรีย์
คำแปล มีความหมาย :25:
วิ่งไล่ตามความฝัน เพื่อเปลี่ยนแปลงทุกอย่าง
... ทำไม เพราะอะไร
บางคนถึงนำพละกำลังสำหรับใช้ช่วยเหลือ กลับมาใช้รุกรานผู้อื่น
ใช่จริง ๆ แล้ว
เมื่อเราเกิดขึ้นมาบนโลกใบนี้ ต้องมีช่วงเวลาที่ต้องลาจาก
เธอทำได้ไม๊ ไม่ว่าจะกี่ครั้ง
เธอจะผ่านมันไปได้ไม๊ เริ่มต้นได้แล้ว
พรุ่งนี้ต้องเริ่มใหม่ อย่างสุภาพและอ่อนโยนกว่าเดิม
วิ่งไล่ตามความฝัน เพื่อเปลี่ยนแปลงทุกสิ่ง
เฝ้ามองดูจิตใจของเธอ อยู่ทุกเวลา
คามรักอยู่ที่ไหน มาคำตอบในหัวใจนั้น
เธอจะค้นหาความกล้าหาญของเธอออกมาได้แน่
คาวมทรงจำเกี่ยวกับอาทิตย์ยามเช้า และค่ำคืนที่พระจันทร์งาม ถึงสูญหายไป
ใช่ เมื่อสูญเสียไปแล้ว
เธอเคยได้รับการบอกเล่าถึงแสงสว่าง ไม่ลองรำลึกดูหรือ
เธอทำได้ไม๊ รีบ ๆ ตอนนี้
เธอจะผ่านมันไปได้ไม๊ เริ่มต้นได้แล้ว
เชื่อมั่นในอนาคต อย่างสุภาพและอ่อนโยนกว่าเดิม
วิ่งไล่ตามความฝัน เพื่อเปลี่ยนแปลงทุกสิ่ง
ในใจก็รู้อยู่แล้ว ในความหมายของการที่จะแข็งแกร่งขึ้น
ความรักอยู่ที่ไหน เมื่อเรารับรู้ถึงมัน
ลองค้นหาในสิ่งที่เธอพอจะทำได้สิ
เธอทำได้ไม๊ ไม่ว่าจะกี่ครั้ง
เฝ้ามองดูจิตใจของเธอ อยู่ทุกเวลา
ความรักอยู่ที่ไหน มาจากคำตอบในหัวใจนั้น
เธอจะค้นหาความกล้าหาญของเธอออกมาได้แน่
วิ่งไล่ตามความฝัน เพื่อเปลี่ยนแปลงทุกสิ่ง
ความรักอยู่ที่ไหน เมื่อเรารับรู้ถึงมัน
ลองค้นหาในสิ่งที่เธอพอจะทำได้
เพราะที่สุดในอุลตร้าแมนซีรีย์
http://agaligohome.com/index.php?topic=4869.msg13476#msg13476
บัวผ่องงงงงง:
อืม... สงสัยวันนี้ จะมีคนนึกครึ้ม
ใช้ ปลายพู่กันจุ่มน้ำเปล่า
แร้วเอามาเขียนบนกาทู้นี้
แทนการใช้ คีย์บอร์ดพิม์ตัวหนังสือ แฮะ
เรยเกิดปรากฏการณ์
เขียน หาย
เขียน หาย
เขียน หาย
เขียน หาย
อักษร หาย
( อีกแว้ววววววว 555555 )
เฮ้อออออออออ โลกธรรม 8 นี่....
มัน บ่ เที่ยง เจง ๆ ด้วย แฮะ
แหม๊ ตั้งแต่ป้ามาแพล่มแถวนี้ ลู้สึกว่า
ชักโครก ณ ใต้ร่มมลุลี แห่งนี้ มันเต็มง่าย
ต้อง กดทิ้ง เร็วกว่าปกติ แฮะ หุหุ
แหม ? เห็นแบ่บนี้แร้ว
ป้าก็ชักขวัญหนีดีฝ่อวุ้ย
ถ้างั้น ป้าหอบ มาแปะไว้ที่นี่
เพื่อเป็นการสะเดาะเคราะห์+แก้เคล็ด ดีฝ่าเน๊าะ
ทั่นมอดทั้งหลายจะได้ไม่ต้อง กดโถชักโครกบ่อย ๆ
เด๋วจา เมื่อยมือเมื่อยนิ้ว อิอิ
อ้อ แร้วป้าแถม กระโถนพวกนี้ ไว้ที่นี่ด้วยน้าาาา
เผื่อว่า ถ้าส้วมมันเต็มจิง ๆ
แร้วยังหาคนมาสูบส้วมมิได้
จะได้มี ภาชนะบรรจุขรี้ ไว้ใช้กันเหนียว
ไม่ต้องมาขรี้แตกขรี้แตน หกเรี่ยราดในกาทู้นี้ ไงจ๊ะ หุหุ
อืม...เย็นนี้ ป้าเปิดทีวี ดู ทงอี อ่า
เฮ้อออ พอ นึกถึง ปรัชญา กูจะจมปลักในบ่อโคลน
ของไอ้เจ้าลูกหมาปงซาน แร้ว
ก็หวนนึกถึง การเจราจาต่อรอง ของทั่นไซโก ก๊ะ ทั่น คัตสึ
ที่ ป้าเคยเม้าส์ให้คุงหลานฟังจังแฮะ
ท่านไซโกบอกว่าไม่ว่าอย่างไร
ก็ไม่ยอมเปลี่ยนใจอย่างเด็ดขาด จะโจมตีโทกุกาวะให้สิ้น
คัตสึจึงถามว่า แม้คู่ต่อสู้จะขอยอมแพ้โดยดีอย่างนั้นหรือ
ไซโกแย้งว่า ตายไปอย่างมีศักดิ์ศรี ดีกว่าอยู่อย่างอดสู นั่นเป็นวิถีของซามุไร
คัตสึตอบว่า
บางครั้งการอยู่อย่างน่าอายมันก็ต้องใช้ความกล้าหาญยิ่งกว่า
ไซโกตอบว่าตนไม่ใช่คนละเอียดอ่อนจึงไม่เข้าใจความรู้สึกอย่างนั้นหรอก
คัตสึแย้งว่าคนอย่างท่านไซโกย่อมเข้าใจแน่นอน
บัวผ่องงงงงง:
น่าแปลกจัง เพราะเหตุใดหนอ
ป้าจึงรู้สึกว่า
ปรัชญาของทั่นคัตสึ ที่ การยอมละทิ้งฉักฉี
แล้วทนอยู่อย่างน่าอาย เพื่อรักษาชีวิตไว้
กับ
ปรัชญาของเจ้าปงซาน
ที่ยืนหยัดจะ กอด ความถูกต้อง ไว้แนบอก
แร้วยอมตกบ่อโคลนตาย เพื่อรักษาศักดิ์ศรีของตนไว้ นั้น
มันช่าง หมดจด และ งดงาม จริงหนอ
ปรัชญาคนละขั้ว ของ คนทั้งคู่
ดูแล้ว ก็ ให้นึกถึงคำพูดที่ ว่า
ปฏิปทาแตกต่าง ที่ ไม่ แตกแยก จังแฮะ
นี่แหน่ะ อิผ้าขะม้า เอ็งรู้ไหม ? ว่า...
อะไร คือ ความเหมือน ในความต่างนั้น
อะไร ที่มัน ทำให้ ความต่างนั้น
เชื่อมโยง สัมพันธ์กันอย่างแน่นแฟ้น
จนมิอาจ แตก และ แยก ออกจากกันได้
ไงถ้า คุงหลาน รู้ แล้ว
ว่า อะไร คือ สิ่งที่ป้าพูดถึง
เอ็งก็จง พยามเก็บงำรักษา เจ้าสิ่งนั้น ไว้
ให้อยู่ติดตัวไปตลอดเวลาเถิดหนา
หากรักษา สิ่งนั้น ไว้ ได้แล้ว
ในบั้นปลาย เจ้าสิ่งนั้น
มันก็จะย้อนกลับ มาปกปักษ์รักษา ตัวเราเอง
แม้จะต้องจมปลักอยู่ในโคลนตม
หรือ ต้องทนอับอาย อยู่อย่างไม่สมศักศรี
แต่ เจ้า สิ่งนี้ แหล่ะ ที่ใช้เป็นตัวแส้นแบ่ง
ว่า ใคร คือ ขรี้หมา บนบก
ใคร คือ เพชร ที่ตกตม ?
อืม....ป้าเชื่อมั่นเสมอนะ ว่า
คนที่มี ความละเอียดอ่อน แบบ หลานป้า
ย่อม เข้าใจ เหมือนกับที่ ท่านไซโกนั้น เข้าใจ อย่างแน่นอน..^ 0 ^
ปอลิง
เอาล่ะ แพล่มแต่ ปรัชญาชีวิตของชาวบ้าน มาแยะแระ
(ทั้งของ ท่าน คัตสึ และ เจ้าปงซาน )
คืนนี้ ป้าขอนำฉะเหนอ ปรัชญาชีวิตของเจ้าป้าบัวป่อง มั่งดีกว่า
ข้าพร้อมจะถีบทุกคนลงไปตายในบ่อโคลน และ ละทิ้งความถูกต้อง
เพื่อให้ได้มาซึ่ง สิ่งที่ข้าอยากได้ ย๊ากกกกกซ์ :02:
แก้วจ๋าหน้าร้อน:
คุณแม่ครับ ล๊อคอินก็ได้ครับ กระทู้ไม่ได้หายไปไหนหรอกครับ อย่างน้อยก็อยู่ในใจผมล่ะครับ^^
คุณแม่ออกจะละไมในอักษร และประมาณตน และดูเป็นมิตรที่ดีครับ :13:
ส่วนตัวผมมองปัจจุบันนะครับ
อ้อเรื่องลิ้งค์ของเว็บอื่น พยายามไม่นำมาให้เชื่อมโยงความทุกข์นะครับ ^^
ขอบคุณนะครับ เบื้องต้นผมนำลิ้งค์ออกนะครับ
ธรรมะอวยพรครับ
บัวผ่องงงงงง:
เรื่อง ปรับแก้ลิงค์ ทั้งหลายแหล่ของป้านั้น
ตามฉะบายจร้า พ่อหลานชาย ม่ะต้องเกรงใจ :12:
ส่วนเรื่องล็อกอิน เนี่ย
วันนี้ ป้าพยามล็อกอินหลายรอบแระ
แต่เข้าระบบไม่ได้ว่ะ
สงสัยเป็นเพราะ เปลี่ยนเครื่องคอมแหง๋ ๆ
วันนี้ ป้าใช้โน๊ตบุ๊คที่แฟลต น่ะ
แล้ว ระบบปฏิบัติการ ก็เป็น ลินุกซ์ / โอเปร่า
ไม่ใช่ วินโดว/ไฟล์ฟอกซ์ เหมือนเคย
ระบบมันเลยรวนมั้ง :27:
ปอลิง
อ่ะของฝาก จากคุงป้าบัวป่่อง จร้า
แหม๊ เสียดายจิง ๆ ที่ เนต มันส่งได้แต่ภาพ
แต่ส่งกลิ่นไปให้ดมด้วยมิได้ เหอ...เหอ...
นำร่อง
[0] ดัชนีข้อความ
[#] หน้าถัดไป
[*] หน้าที่แล้ว
Go to full version