คลังธรรมปัญญา > พรรณาอักษร
กระโถน ส้วม อยากระบาย เขียน บ่นอะไร เชิญ เอาให้โล่ง โปร่งไปสิบทิศ
มดเอ๊กซ:
อ่านมาก ก็ คิดมาก
คิดมาก ก็ เก็บมาก
เก็บมาก ประสบการณ์มาก
วันเวลาและ การบ่ม การตกผลึก
มีวัตถุดิบ มากมาย อยู่ภายใน
เหมือนคนเล่น ไสยศาสตร์ มีของ
ทำให้ เกิดการไหล การเขียน
กล้าที่จะแสดงออก
เหมือนหน้าด้าน จัดจ้าน กร้านโลก
ในตัวตน คนใช้อวาตาร
ใน ปรัชญาแห่งหน้ากากทุเรียน
กล่าว " ปิดบางอย่าง เพื่อเปิดบางอย่าง "
เปิดออกมา กล่องแพนโดล่าอันสุดหยั่ง
ตัวตนภายใน อันไร้นาม
ตื่นตะลึง ในทุกครั้งที่ เขียน
เหมือนตัวเรา
แต่ ไม่ใช่ตัวเรา
เพราะฉะนั้น
ฉันจึงเขียน
ฉันมิใช่ นักเขียนเก่งฉกาจ
ฉันมิอาจเป็น นักเขียน
แต่ฉันเขียน เพื่อเขียน
ไม่อยากจะมุ่งหวังสิ่งใด
เป็นเพียงการพลุ่งพล่าน
ทะลักทะล้น ทะลาย พริ้วไหว
ของ ธรรมชาติภายใน
บอกโลกทั้งใบ
ฉันมิใช่นักเขียน
ฉันเป็นเพียง คน
ที่มี ถ้อยคำ
แค่นั้น แค่นั้นเอง
มดเอ๊กซ:
ลงสนทนา กับพระเจ้า ครบสามเล่ม แล้วไปอ่านได้ เลย หนังสือแนวนิวเอจ พ้นจากคำว่า ศาสนา นิกาย พวกฝากฟั่งฝ่าย
ภาคแรก เกี่ยวกับตัวตน
ภาคสอง เกี่ยวกับโลก
ภาคสาม เกี่ยวกับจักรวาล
อ่านในฐานะ หนอนน้อย ค่อย ๆ อ่าน คนเดินทาง ดีกว่า อ่านในฐานะศาสนา มึงผิด กูถูก มีธง มีกำแพงภายใน ไม่เปิดกว้าง แล้วคุณจะไม่ได้อะไร แล้วก็ไม่ต้องหวังว่า จะได้อะไร บทจะได้ มันจะมาเอง .......
https://www.facebook.com/groups/415369928511940/
มดเอ๊กซ:
นึกถึง สมัยเด็ก ยามเช้าแม่หุงข้าว ปล่อยเราอยู่กับแมว เช้า ๆ ริมหน้าต่าง ยามแดดแสงอ่อน ๆ ส่องอาบตัวแมว ยามมันนั่งหลับตา เรามองมันสัมผัสเรารู้สึกถึงความสงบ และ ความสุข พูดไปเหมือนตลก แมวมันเหมือนมีคลื่นพลังงาน มีออร่า น่ะ มิน่าล่ะ ประเทศญี่ปุ่น จึงมีสัญลักษณ์นำโชคเป็นแมว เรียกว่า สัมผัสแมว สัมผัสแห่งเซน สัมผัสความสุขสงบ เรียบง่าย แมวเป็นสิ่งมีชีวิตที่ไม่ต้องการอะไรมากมาย ง่าย ๆ เพียงแค่ หาทีซุกหัวนอน ที่นั่งหลับตา เงียบ ๆ มันก็มีความสุขแล้ว
มดเอ๊กซ:
โลกทั้งใบ เต็มไปด้วย ตะปู ต้องค่อย ๆ ถอนออก ทีละตัว ทีละตัว บางตัว ถอนง่าย บางตัวใช้เวลา ต้องหัด ต้องฝึก เช่น เป็นคนวางง่าย พลิกจิตง่าย ปรับมุมมองง่าย กับสิ่งร้าย ๆ รอบตัว การมีความทุกข์ง่าย สู่ การพลิกจิตง่าย วางง่าย แล้ว เราจะเป็นคนสุขง่าย เข้าใจโลก ฝึกดับทุกข์เป็น มองอีกมุม แล้ว เราจะสุขเป็น และเป็นสุข เรียกว่า ศาสตร์แห่งความสุข คือ เริ่มจากฝึกดับทุกข์รอบกาย ไกล้ ๆ คือ ใจเรา .....ณ วันนี้ ฉันก็ยังมี ตะปู บางตัว ( เขียนบอกตัวเอง ดังไปหน่อย ???? )
หนีไม่พ้น ยังไงก็โดน โดนทุกวัน โดนแล้วไม่คลาย ไม่ถอนออก ในที่สุด เราจะกลายเป็น แม่เหล็กดูดตะปู ทิ่มตัวเราทุกวัน ๆๆๆๆ มันก็ขยายใหญ่ กลายเป็นคนมีทุกง่าย โดนอะไร ก็ทุกข์ ........วิชาพระพุทธเจ้า ท่านสอนให้เรา วิชาเดียว แต่อานุภาพครอบจักรวาล คือ วิชาดับทุกข์ เมื่อคุณดับทุกข์เป็น คุณก็จะสุขเป็น และเป็นสุข สุขง่าย ๆ อย่างเข้าใจโลก เป็นความสุข ที่เต็มไปด้วยปัญญาพลิกแพลงยืดหยุ่น อ่อนละมุน ตื่นรู้ เปิดรับ รู้จักใช้สิ่งรอบกายในทางคุณ ทางบวก สุขง่ายดาย สุขขยายใหญ่ ตัวเองสุข แล้ว ความสุขนั้น จะแผ่ ขจรขจาย ให้คนอื่น โดยธรรมชาติ เคยได้ยิน ประโยคว่า วิธีทำความสุข คือ ทำความทุกข์ให้น้อยลง ????
มดเอ๊กซ:
ผู้เขียน วิเคราะการ์ตูน โยงใย แง่คิด มิติ ต่าง ๆ มี สองท่าน คือ
1.) นายแพทย์ ประเสริฐ ผลิตผลการพิมพ์
2.) คุณหมอ วินิทรา นวลละออง หมอสาย จิตเวท ทำงานอยู่ โรงบาลธรรมศาสตร์ศูนย์รังสิต
ล่าสุดหมอ วินิทรา จากที่ เขียน คอลั่ม มหัศจรรย์การ์ตูน ใน มติชน มานานปี เกินสิบปี จะ ยี่สิบปี กระมัง หมอได้หยุดเขียนแล้ว แฟนคลับ ก็ เศร้าจุง ตูจะหาอะไรอ่านดี ล่ะ งือ ๆๆๆๆๆ
หมอจิตเวท หรือ หมอรักษาคนบ้า ถ้าเขียน ง่าย ๆ หยาบ ๆ หน่อย การ์ตูนแก แทรกแง่มุม เชิงจิตวิทยา แง่มุม ดี ๆ ไว้ตรึม ค้นหาอ่าน ได้ ถ้าจะมีใน เว็บ ต่าง ๆ
พอจะหลงอยู่ ไม่ก็รอรวมเล่ม แต่ ก็จะภาวนา ให้ หมอแกกลับมา เขียนใหม่ อาจสำนักพิมพ์อื่น ไม่ก็ คอลั่มอื่น ๆ แกไม่เขียน หยุดเขียน เพราะเหตุใด แกอิ่มตัว หมดมุข หรือ งานเยอะ หรือ อะไร ก็ไม่ทราบ ไม่เป็นไร แฟนคลับ จะพยายาม ทำใจให้ได้ ????
ตามอ่าน มาเป็น สิบ ๆ ปี เง่อ ๆๆๆ แกหยุด ซะแล้วววววว ????
นำร่อง
[0] ดัชนีข้อความ
[#] หน้าถัดไป
[*] หน้าที่แล้ว
Go to full version