คลังธรรมปัญญา > พรรณาอักษร
กระโถน ส้วม อยากระบาย เขียน บ่นอะไร เชิญ เอาให้โล่ง โปร่งไปสิบทิศ
มดเอ๊กซ:
อ่าน ทฤษฏีไกอา หรือ กายา ( gia ) เขามองโลกอย่างอ่อนโยน มีชีวิต โลกคือแม่ โลกคือมารดาแห่งสรรพสิ่ง โลกอุ้มท้องพวกเราอยู่ ดุจแม่อุ้มท้องบุตร เราทั้งหลายอยู่ในครรภ์แม่ มีสายใยเครือข่ายฟ้าดินธรรมชาติอุ้มชู เลี้ยงดูเรา มนุษย์ยุคใหม่ กับศาสตร์สมัยนี้ ที่ยังมีกลิ่นอายวัตถุนิยม มองโลกเป็นแค่กลไกลฟันเฟือง ไร้ชีวิต สู่การมองโลกอย่างแห้งแล้งหยาบแยกส่วน ตัดขาดจากธรรมชาติ สู่ การกอบโกยทำร้ายทำลายโลกอย่างมหาศาล ความโลภกิเลสแห่งใจ มันไร้ขอบเขต ไร้ขีดจำกัด ถมเท่าไหร่ไม่เคยพอ เหมือนหุบเหวอันไร้ก้น
......ในสายตาแห่งไกอา โลกเจ็บปวด ป่วยไข้เป็น เกิดอาการไอ อาการจาม เป็นนานาภัยพิบัติ กวาดล้างจำนวนมนุษย์ ยิ่งร้ายโลกมากเพียงใด มหันตภัยยิ่งแรงร้าย เกิดบ่อยเพียงนั้น ภัยธรรมชาติในโลก แท้จริงคือการปรับสมดุล ที่มีคนเป็นตัวแปรสำคัญ คนนับวันยิ่งเป็นมะเร็งร้าย เป็นเชื้อโรคสำหรับ ระบบใหญ่ สุดท้าย ระบบนั้นต้องเยียวยารักษาบาดแผล สู่การกำจัด อย่างที่เราเห็น ๆ กัน ภัย ต่าง ๆ เกิดขึ้นเพราะอะไร ลองถอดระหัส แปลความหมาย ดู .....
ท่านพุทธทาสว่า " โลกรอดเพราะกตัญญู " ใช่หรือไม่ คำว่า กตัญญู มันกินความหมาย กว้างไกลลึก ถึง โลก แผ่นดิน น้ำ ฟ้า อากาศ ธรรมชาติ สิ่งรอบกาย ที่ อุ้มชู ค้ำจุน หล่อเลี้ยงเรา บอกให้เรา ใช้ปัญญา เมตตา อ่อนโยน รู้คุณ สรรพสิ่ง รักในสรรพสิ่ง จะเล็กหรือใหญ่ ร่วมปกป้อง ดูแล ดุจแม่ มารดาผู้ให้กำเนิดเรา สิ่งรอบกายคือ ท้องของแม่เรา ถ้า ครรภ์เป็นพิษ บุตรแห่งโลก มนุษย์เราจะอยู่ อย่างไร .......
มดเอ๊กซ:
ชอบข้อเขียน ที่ เหมือนคลื่นพลัง กระแส ที่ไปให้พ้นจาก เครื่องจองจำ ทั้งหลาย เขย่าภายในคนอ่าน และ ไม่มีคำว่า ฝั่ง ฝ่าย เขตแดน ใด ๆ ไปให้พ้นจากคำว่า ศาสนา นิกาย แบบ แคบ ๆ สู่ความเปิดโล่ง ไร้พรมแดน พื้นทีว่างอันไพศาล เชื่อมโยง บางสิ่งในห้วงลึก อันอยู่เหนือ ตรรกะแบบ โลก ๆ ขออวยพร ????
มดเอ๊กซ:
ความหมาย ของ Mandala ( มันดาล่า การกำหนดมณฑล ) จิตเรา คือ จุดศูนย์กลาง สิ่งรอบกาย ไม่ว่าจะเป็น เทพสันติ เทพพิโรธ เทวา ปีศาจ อสูร จะงดงามเพียงใด จะแปลกประหลาด ดุร้าย น่ากลัว ขนาดไหน สรรพสิ่ง ที่ ร่ายรำ เคลื่อนไหว สำแดงพลัง รอบกายเรา ที่แท้ คือ ภาพสะท้อนของจิต พลังกุศล และ พลังอกุศล การสำแดงมายาทั้งปวง แก่นแท้ คือ ความว่าง เรียกว่า ศูนยตาร่ายรำ ผ่านมายา ก็ได้ สิ่งรอบกาย ในโลก แฝงปริศนาธรรมมากมาย ขึ้นอยู่ศูนย์กลางมณฑล คือ จิตเรา จะมีสติ มีปัญญามากขนาดไหน จึงจะวางจิตวางใจ ท่ามกลางสมมุติ ได้ และ ฉลาดในการใช้สมมุติ ทั้งปวง เพียงไร
วิมุตติรส มีสองแบบ รสหนึ่งเพื่อตนเอง อีก รสหนึ่งเพื่อคนอื่น
( จบ ง่วงนอน ขอตัวไปกินยาแหละ ฮ่า ๆๆๆ )
มดเอ๊กซ:
.........ไกล้ แต่ ไกล ...พวกเอาแต่กาย เข้า มิได้ เอาใจ เข้า ....สัมผัส เพียงเปลือก แต่ มิได้ เข้าถึงแก่น การปฏิบัติ ....เข้า โบสถ์ มัสยิด เพียง รูปแบบ พิธีกรรม พอออกมา ก็ กินเหล้า เมายา ผิดประเวณี อาบโลกีย์ เหมือนเดิม
........ไกล แต่ ไกล้ บางที คนไม่ได้เข้า โบสถ์ อาจเกิด ตกผลึก ปัญญา เบื้องลึก จาก ประสบการณ์ หลอมรวม โลกรอบกาย ผ่านกาลเวลา เป็น ปัญญา เรียนรู้ โลก จาก ความจริง อาจม สังคม ที่กอง อยู่ ตรงหน้า ก็ได้ ....
ยังชอบ วลี งาม ๆ ของ อ.เสกสรรค์ ประเสริฐ ที่ว่า โบสถ์ในบ้าน วิหารในใจ .....
จิตคารวะ สาธุ นมัสเต อาเมน ????
มดเอ๊กซ:
ฉันไม่มี บทกวี ใด ๆ
แต่ ฉันมี ถ้อยคำ
จาก ภายใน
ในการเขียน สำหรับเรา เรียกว่า การไหล จากโลกที่ไร้รูป สุดแต่จะออกมา บ่อยครั้ง ที่เราเอง เพียงแค่ เขียน ๆ ฟุ้ง ๆ ฝันๆ ธรรมดา ในเวลาที่ โลกมาสะกิดต่อม แล้ว เขื่อนเราก็แตก ประตูภายใน มันก็พังทลาย เปิดออก
.......บ่อยครั้ง ประจำเลย ที่มันออกมา พืม ๆ พำ ๆ เป็น ร้อยแก้วธรรมดา สามัญ แล้ว ก็โผล่ผลุง มาเป็น บางอย่างที่ไม่ใช่ร้อยแก้ว สุดแต่จะเขียน
...... ใจเรารัก กลอนปล่อย กวีไร้ฉันทลักษณ์ มากกว่า จริตตัวเอง เป็น จริตที่เปิดโล่ง ต้องเริ่มจาก พื้นที่ว่าง มากมาย ให้นอนแผ่ ตีลังกาจินตนา ต้องไร้ลักษณ์ ไม่ติดทฎษฎี รูปแบบ ใด ๆ แล้วก็ ปล่อยออกไป ไหลออกไป ดุจคนระบายสี แต่เรานี้ระบายคำ วาดอักษร
จาก ความว่าง สู่ รูปลักษณ์
จาก โลกลึกลับ สู่ โลกเผยแจ้ง
จาก โลกอันไร้ระเบียบ สู่ การจัดระเบียบ
จาก ความอลหม่าน สู่ ความคมชัด
นี่คือ อักษร
- Dialogue on the Road -
#Dialogue #คุยกับตัวเอง ( ดังไปหน่อย )
นำร่อง
[0] ดัชนีข้อความ
[#] หน้าถัดไป
[*] หน้าที่แล้ว
Go to full version